Предыдущая публикация
Ժորժ Սուրենի Էրուքյան
Прекрасный учитель, литератор, человек, который был и будет для нас эталоном интеллигентности и порядочности .
Մայրիկիս
Դու չկաս հիմա, մայր իմ սիրասուն,
Փակ են հավիտյան աչքերդ պայծառ,
Բայց ես սրբությամբ քեզ եմ երազում,
Դու իմ հոգու մեջ փորագրված բառ։
Ես դեռ պահում եմ սիրով մի անշեջ
Քո նվեր տված թաշկինակը նուրբ
Նա ինձ մոտ է միշտ, երազներիս մեջ,
Քեզնից մնացած հիշատակ է սուրբ։
Ու ամեն անգամ քո սիրուց պապակ,
Երբ թաշկինակն եմ բռնում քո տված,
Ջինջ արցունքներս սրբելու տեղակ
Շրթունքներիս եմ տանում կարոտած։
Следующая публикация
Комментарии 9