Предыдущая публикация
ՀԱՄԼԵՏ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
ԻՆՔԴ ԵՍ ՄԵՂԱՎՈՐ
Մեղավորն ինքդ ես
Եվ ուրիշ մեկն այստեղ մեղք չունի,
Անկեղծորեն քեզ հասկացիր ու տես,
Կյանքը չես տեսնի մի քանի գույնի։
Կյանքի գույնի մեջ սպասում կա լուռ,
Երրջջանկոթան ու ցավի արտասուք,
Կարոտից կմաշվես՝ կդառնաս մի բուռ,
Ու սիրուն կտաս պարտքի գին ու տուրք։
Ոչ մեկ մեղք չունի՝
Ինքդ ես մեղավոր....
Որ կյանքը դարձել է քեզ համար անզոր,
Եվ ուրիշների կարիք ունի,
Իսկ քեզ թվում է մնացել ես խորթ՝
Իսկ գեղեցիկը՝ բարին վիրավոր...
Կարոտը ...սերը օտար.....անծանոթ....
Միայն սպասումը նույնը կամակոր։
Եվ քեզ հսկում են աչքեր բազմագույն՝
Կամա֊ակամա քեզանից թաքուն,
Ինչ օրի հասար ինքդ ես մեղավոր....
Քոնն է այս կյանքը՝ կար ու կա այսօր։
Եվ եթե վաղը գնաս նույն ճամփով,
Փշոտ...քարքարոտ՝ անհարթ ...խորդուբորդ,
Ոտքերդ առնի քարերի ցավոտ....
Էլի՞ պիտ փնտրես մեղք ու մեղավոր....
Կրկին պի՞տ փնտրես ուրիշին՝ ոչ քեզ...
Կրկին խրթանան՝ կյանք....սեր ու կարոտ,
Անգամ մտքովդ չանցնի՝ չփորձես...
Քեզ հանես արդար ու կյանքը քեզ խորթ։
Այսօրվա համար ինքս եմ մեղավոր...
Այսօրն իմն է՝ բարեկամ ...ծանոթ....
Իմ հարազատն՝ աչքերս քնկոտ...
Որ շատ դժվար են տեսնում բարի օր՝
Երբ բարի գիշերն ինքս եմ դարձնում խորթ՝
Օտար վրձնի խաղ՝ գույներով մթոտ՝
Ներկապնակի գույներով ...գույնով՝
Այդ ես եմ և դու՝ ինքդ ես մեղավոր՝
Ոչ մեկ ու ոչ֊ոք մեղք չունի այսօր։
ՀԱՄԼԵՏ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Следующая публикация
Комментарии 192