ԺԱՄՆ Է ԳՈՐԾԵԼՈՒ
Կռիվներում ընկան նրանք.
Ամեն մեկը՝ մի տան ճրագ.
/Պ. ՍԵՎԱԿ/
Հավատը քո, հա՛յ՝ նոր ուժ է ստացել,
Կամքդ է փորձում կոտրել թշնամին,
Վերից հսկող Աստված է զարմացել,
Մարտի դաշտում արկերն են ոռնում:
Հերոսներ ծնվում են՝ չեն դառնում,
Ժամանակն է ծնում հերոսներին...
Դավաճաններ նույնպես ծնվում են,
Գենետիկա...շա՜տ հզոր գիտություն:
Խառնածիններն են գործում մեծ հույսով,
Մարելու վաղեմի պարտք ունեն թշամուն,
Առավե՞լ պատե՛հ պա՞հ՝ ժա՜մն է գործելու,
Սերմեր ցանելու հերկած, պարատ հողում:
Ազգին են փորձում նորից պառակտել,
Ոմանք ընդհատակում դավեր նյութելով,
Առնետներ հերթով, փութով են բռնել՝
Երևան-Արցախ ուղին... մե՜ծ հույսով:
Վերադարձի նոր բաղձանքով ապրելով,
Համխոհներն ի՜նչ հող են պատրաստում,
Իսկ զինվորը մարտի դաշտում զօր, գիշեր,
Կենաց, մահու կռիվ տալով է հերոսանում:
Մարտի դաշտում ազգի սերուցքն է ընկնում,
Ողջ ազգն է այսօր հաղթանակ տենչում...
Հաղթանակ են խնդրում դավին անտեղյակ,
Հույսով, հավատով անվերջ մոմեր վառում:
ԱԻԴԱ ԱՎԴԱԼՅԱՆ
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев