Предыдущая публикация
Այն ինչ եղավ՝ անցավ։
Դատարկություն է լուռ։
Քամիներն են թերթում
Վերհուշերս տխուր։
Հազար երգից կարծես
տխրություն է կաթում
Արյան պես տաք եմ ես
Անձրևի պես անգույն։
Ու անձրևն է մաղում,
Ծաղկել է բալենին,
Ծիածան է կապել
Մեր գյուղի սարերին։
Գնամ գերեզմանին
մի անմեղ զոհվածի,
ձեռքերս լուռ լվամ
ու թող մեղքս լացի։
Այն ինչ եղավ՝ անցավ։
Դատարկություն է լուռ։
Քամիներն են թերթում
Վերհուշերս տխուր։
ԳՈՀԱՐ ՊՈՂՈՍՅԱՆ
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев