ДУШМАНИ ҲАҚИҚӢ КИСТ?

Агар ба даруни стакон 50 дона мӯрчаи зард ва 50 мӯрча сиёҳ гузоред, онҳо якҷоя зиндагӣ кардан мегиранд. Агар шумо стаканро ҷунбонед, онҳо якдигарро мекушанд. Мӯрчаҳои сиёҳ зардҳоро душман фикр мекунанд. Мӯрчаҳои зард сиёҳҳоро. Душмани ҳақиқӣ онест, ки зарфро ҷунбонда буд.

ИЛМИ ТАРБИЯ ЧИСТ?

Писарбачаҳо ҳамеша ба падари худ пайравӣ мекунанд. Онҳоро ба худ намунаи ибрат (идеал) медонанд. «Падарам ин корро кард, пас ин дуруст аст» гуфта хулоса мебароранд. Аз ин рӯ, падар бояд дар бораи ҳар коре, ки дар пеши фарзандаш мекунад, андеша намояд. Зеро илми тарбия - илми хеле нозук аст. Аз рӯи таҷрибаи зиндагӣ боварӣ ҳосил кардан мумкин аст, ки тарбияи фарзанди боақл ва баркамол аз ҳар як падар дониши амиқ, маҳорати хоса ва таҷрибаи зиёдро талаб мекунад.

ЗАНИ КОМИЛ

Мегӯянд, ки зане буд ҳар шаб аз дасти шавҳараш калтак мехӯрд, вале ба ҳеҷ кас шикоят намекард ва ҳамеша умеде дошт, ки рӯзе шавҳараш ислоҳ мешавад. Яке аз шабҳо шавҳараш ӯро калтак мекард, ки ногаҳ дари ҳуҷра тақ-тақ шуд. Ҳанӯз дили шавҳар қарор нагирифта буд. Шавҳар чун даро боз кард, ки пушти дар: падар ва модар арӯсаш, хоҳар ва бародар арӯсаш ва ҳамчунин боҷааш. Мард дар зоҳир худро хушҳол нишон дод, аммо дар ботин тамоми баданашро тарс фаро гирифт ва  мегуфт “агар ҳоло духтарашон сири маро фош созад, ҳоло ки ман дар хона танҳоям онҳо метавонанд қасди духтарашонро аз ман биситонанду бираванд.”. Вақте падар пурсид духтарамон куҷост? Гуфт: -  Падар ҳоло фарёдаш мезанам. Дар утоқи

АСАЛ: ЧАНД МАЪЛУМОТИ ҶОЛИБ

Дар яке аз аҳромҳои Миср зарфи асалдор ёфт шудааст. Олимон тахмин мекунанд, ки зарф 3300 — сола мебошад, асали он хушсифату хушбӯй боқӣ мондааст. *** Як кило асал дорои зиёда аз се ҳазор калория аст. Барои тайёр кардани ин миқдор асал занбӯр тахминан аз 15 миллион гул шаҳд меғундорад. Агар гулҳо дар масофаи 3 километр бошанд, занбӯр дар як мавсим бояд то 400 ҳазор километр роҳро тай намояд. *** Табибон аз қадим боз бо асал, муми занбӯр ва гарди гул бемориҳои гуногунро табобат мекунанд. Асал бештар аз 100 унсури кимиёвӣ дорад.