🌎🌐КОШОНАИ ШАХЛО🔰🔰🌹

Рачабали Фаизуллоев ПЕШХИЗМАТ ( қисса) қисми хотимаи) Ду соат ҳамроҳи Сабоҳат нишаста хеле дарди дил кардем.Вақти аз хонаашон баромадан Сабоҳат аз қафоям то беруни дарвозаашон баромад. - Ҳамроҳи модарат нишаста, масъалаи хонадоршавиро зудтар бин, дар кори хаир тарафи духтардор худашро қафо намекашад,- таъкид кардам ба Сабоҳат. - Маилаш, ҳамроҳи модар маслиҳат мекунам,- табассумомез гуфт ӯ Пас аз ду рӯз духтарам Нилуфарро гирифта ба хонаи онҳо омадам. Сабоҳат шармида ба духтарам вохӯри карду ҳар се ба меҳмонхонаи онҳо даромадем. - Такдирро бин, модарам як соат пеш ба меҳмони рафту Шумо омаден,- гуфт Сабоҳат.Шумо сӯҳбат карда бишинен, ман аз қафои хурокпази шавам. - Сабоҳат, мо хӯрок нав хӯрда омадем, лозим нест, Шумо овораи пухтани хурок шавен, рафта материалҳои харидаатро биёред, Нилуфар андозаи қаду қоматонро гирад, мо мехезем.- фаҳмондам ба ӯ. Вай хуб гуён,- аз меҳмонхонаашон баромад. - Дада, Сабоҳат духтари ситорагарм будаст, ира аз куҷо ёфта шинос шуди?- пас аз рафтани хушкардаам пурсид Нилуфар. - Дадат дар ин хел корҳо зураи, духтарам, боварии дорам зуд забони ҳамдигарро меёбед,- гуфтам ба Нилуфар. Материалҳои харидаи Сабоҳатро андоза гирифта, аз хонаи онҳо баромадем. Расо як ҳафта пас маросими хурсандии мо оғоз гардид.Ба шарофати зангириям ҳаққу ҳамсояҳо, хешу ақраборо зиёфат додем.Аммо холаҳои фарзандонам дар хурсандии мо иштирок накарданд. Сабоҳат аз рӯзи аввали хонадоршави ба духтаронам зуд унс гирифт.Ба шарофати пою қадами вай ба духтари калониам хостгорҳо омаданд.Дар урфият мегуянд, " хуби карди, хуби мебини"!

ИНРО бояд хар кас донад Тарчумаи Мисхобиддини Хомид Сабабҳои қабул нагардидани дуо Суол: Барои чи инсон Худовандро дуо мекунад ва дуояш қабул намегардад? дар ҳоле ки Худованд мефармояд: «Манро дуо кунед, дуоятонро иҷобат менамоям» Ҷавоб: Худованд мефармояд: ﭽوَقَالَ رَبُّكُمُ ٱدۡعُونِيٓ أَسۡتَجِبۡ لَكُمۡۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِي سَيَدۡخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ ٦٠ ﭼ [غافر: ٦٠] «Парвардигоратон гуфт: «Дуову илтиҷо кунед Маро, то шуморо иҷобат кунам. Онҳое, ки аз парастиши Ман саркашӣ мекунанд, ба зуди дар айни хори ба ҷаҳаннам дароянд!» (Ғофир 60) Ва суолкунанда мегуяд, ки у Худовандро дуо мекунад локин дуояш мустаҷоб намегардад, пас мақсад ин аст ки чаро Худованд дар ин оят ваъда кардааст, ки дуои дуокунандаро иҷобат менамояд, ва Худованд яқинан ба ваъдааш вафо мекунад, локин дуои ин суолкунандаро иҷобат накардааст, пас маънои оят чи бошад? Ҷавоб ин аст, ки барои онки дуои банда иҷобат гардад чанд шартҳое вуҷуд дорад: Шарти аввал: Ихлос намудан дар дуо ба Худованд, яъне ҳаргоҳе ки инсон мехоҳад Худовандро дуо кунад, бояд дар дуояш руй ба суи Худованд биёрад, ва бо дили софу содиқ бидонад ки Худованд қодир аст ки дуои уро иҷобат менамояд, ва танҳо аз Худованд умеди иҷобатро намояд. Шарти дувум: Инсони дуогуй бояд ҳангоми дуояш эҳсос намояд ки бениҳоят эҳтиёҷи шадид ва ниёз ба Худованд дорад, ва бидонад ки танҳо Худованд аст ки дуои муҳтоҷонро иҷобат менамояд, ва ҳамаи балоҳоро дур месозад. Аммо касе ки ҳангоми дуояш эҳсос намояд ки ба Худованд эҳтиёҷ надорад, ва балки дуояш фақат аз руи одат мебошад, пас ин гуна дуо маълум аст ки иҷобат нахоҳад шуд. Шарти чаҳорум: Инсон бояд аз хурдани ҳаром бипарҳезад, чунки хурдани ҳаром пардаест миёни инсон ва иҷобати дуояш, чуноне ки Паёмбар (с) мефармояд: "Худованд пок аст ва ба ҷуз пок чизеро намепазирад, ва Худованд ба ҳарчи ки паёмбаронро амр намудааст муъминонро низ ба ҳамон амр намудааст" ва Худованд мефармояд: ﭽيَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ وَٱشۡكُرُواْ لِلَّهِ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ ١٧٢ ﭼ [البقرة: ١٧٢] «Эй касоне, имон овардаед, аз он чизҳои покизае, ки рӯзии шумо кардаем, бихӯред ва агар Худоро мепарастед, шукрашро ба ҷой оваред» (Бақара 172) Ва боз мефармояд: ﭽيَٰٓأَيُّهَا ٱلرُّسُلُ كُلُواْ مِنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَٱعۡمَلُواْ صَٰلِحًاۖ ٥١ﭼ [المؤمنون: ٥١] «Эй паёмбарон, аз чизҳои покизаву хуш бихӯред ва корҳои шоиста кунед, ки Ман ба корҳое, ки мекунед, огоҳам» (Муъминун 51) Сипас Паёмбар (с) мисоле зад ки "Марде ки сафари дарозмудате дорад, ва сару суяш пур аз ғубори роҳ асту дар у асари машақати роҳ дида мешавад, ва дастонашро ба суи осмон мебардораду мегуяд: эй Парвардигори ман, дар ҳоле ки хурданаш ҳаром аст, пушиданаш аз ҳаром аст, пас чигуна дуои у қабул гардад". Агарчи дар ин мард чандин сабабҳои иҷобати дуо зоҳир буд, локин дуояш қабул нагардид. Аввал: Ин мард ҳангоми дуо даст ба суи осмон боло кард, ва Паёмбар (с) мефармояд: "Даст боло кардан ба суи Худованд аз сабабҳои иҷобати дуо мебошад", чуноне ки дар ҳадис омадааст Паёмбар (с) мефармояд: "Худованд бо ҳаё ва каримаст, шарм медорад аз ин ки бандааш ба суи у даст дароз кунаду дастони уро холи бозгардонад" Дувум: Ин мард Худовандро бо яке аз номҳояш дуо кард ва гуфт: эй Парвардигори ман, ва дуо кардани Худованд бо ин номаш аз сабабҳои иҷобати дуо мебошад, ва аксари дуоҳое ки дар Қурон ворид гаштаанд бо ин исми Худованд шуруъ шудаанд, мисли ин оят ки Худованд мефармояд: Пас тавасул бо ин исми Худованд аз сабабҳои иҷобати дуо мебошад. Сеюм: Ин мард мусофир буд, ва сафар аз сабабҳои иҷобати дуо мебошад, чунки инсон ҳангоми сафар худро муҳтоҷтар ба Худованд эҳсос менамояд, ва машақати сафару сару руи пур аз ғубор низ аз сабабҳои иҷобати дуо мебошад, чунки ин ҳолат маънои онро дорад, ки ин гуна инсон ба сару руи ва машақати роҳ аҳамаият надода фақат орзуи онро дорад ки Худованд дуои уро бипазирад. Бубинед ки ин мард ҳамаи ин сабабҳои иҷобати дуоро амали сохт, локин бо сабаби ин ки хурданаш ҳаром буд ва пушиданаш аз ҳаром буд, аз дуояш ҳеҷ фоидае набурд. Аммо инсоне ки ин сабабҳоро амали созад ва хурдану пушиданаш аз ҳалол бошад, локин дуояш иҷобат нагардад, пас бидонад ки Худованд бо сабаби дуояш аз у балоеро дур месозад, ки аз он чи ки дар дуояш талаб намудааст бузургтар аст, ва ё ин ки Худованд дуояшро барояш барои рузи қиёмат захира менамояд, ва савоби уро барояш ду баробар маепардозад, аввал ба хотири дуояш, дувум ба хотири он ки дуояш дар дунё иҷобат нагардид. Инчунин бисёр муҳим аст ки инсон вақто ки дуо мекунад ҷавоби дуояшро дар ҳол интизор нашавад, чунки ин амал низ аз сабабҳои иҷобат нагардидани дуо мебошад, Паёмбар (с) мефармояд: "Дуои шумо қабул мегардад агар бетоқати нанамоед" гуфтанд: чигуна бетоқати эй Паёмбари Худо? Гуфт: "мисли ин ки бигуяд: дуо кардам, дуо кардам, ва дуо кардам, локин дуоям иҷобат нагардид" Пас лозим нест барои инсон ки як бор ё ду бор дуо кунаду сипас интизори иҷобати онро бикашад, балки бо исрор аз Худованд талаб намояд, ва дуо бигуяад, то ин ки дуояш иҷобат гардад, чунки дуо ибодате аст ки инсонро бо Худованд наздик месозад, пас бародари азизам! дар тамоми корҳоят дуо кун агарчи кори мушкиле бошад ва ё кори осоне, чунки дуо ибодати дустдоштаниест дар назди Худованд. Худованд ҳамаи шуморо ба орзуҳои некатон бирасонад.

Муаллиф ✍️ Рачабали Файзуллоев САРНАВИШТ ( киссаи вокеи) кисми 2 Пас аз рафтани духтар ман ба бозор омада харид кардаму ба хона омадам.Вокеаи дар назди бонк ба сарам омадаро ба модарам накл кардам. - Духтари ботарбияи хуб будаст, ки пулхоятро ёфта додаст, ягон каси дигар мебуд, онро ба киса зада хурсанд шуда мерафт,- гуфт модарам. - Хуш модар дар хусуси хонаи духтардор чи андеша дори, меравем хонаи Додарчон ё не?- пурсидам аз модарам. - Модом ки духтар раками телефон ва сурогаи хонаашонро додааст, чаро корро кафо мепартоем, албатта ба хонаи онхо меравем,- фахмонд модарам. Рузи дигар модарам дасторхон карда хамрохи ман ба хонаи Додарчон рафтем. Вакте дар назди дарвозаи онхо аз такси фуромадем, чашмам ба духтари дар назди бонк вохурдаам афтод, ки аз водопроводашон об мегирифт.У моро дидан замон ба пешвозамон омад. - Модар, ин хамон духтаре, ки пулхоямро дар назди бонк ёфта ба ман баргардонд,- духтарро ба модарам шинос кардам. - Холачон Шумо хуб, сихату саломат, хуш омадед, ба хонаи мо,- табассумкунон гуфт ба модарам. Духтар дарвозаашонро кушода моро ба хавлиашон рохнамои кард. - Оча, хона мехмон омад,- дасторхонро аз дасти модарам гирифта модарашро чег зад. - Биёед, апа хуш омадед,- аз хонаи лаби хавли зани миёнсоли чехрахандоне ба пешвози мо баромад.Модарам бо у вохурии гарму чушон кард. - Кани духтарам дар мехмонхона чо партов,- ба суи духтараш нидо кард сохибхона. Мо дохили хучраи бархавои онхо шудем. Сохибхона хар замон модарамро " хуш омадед" - гуфта дар бораи хаёти оилавиашон накл мекард.Мулокоти онхоро дида кас гумон мекард, ки онхо апаю хохар мебошанд. Нихоят модарам пас аз хеле сухбатхо ба сари максад омад. - Апа хуб карден ба хонаи мо хостгори омаден, мо хам дар зиндагиамон хамин ду духтар дорем, ки калонашро аллакаи шавхар додему сохиби ду фарзанди дуструяк аст, аммо Нодираи мо соли гузашта мактабро тамом карда чанд нафар ба хостгорияш омаду аммо пешниходи онхоро кабул накард. - Ман аввал хушкардаамро мебинаму баъд ба ваи хонадор мешавам, духтари мо Нодира чунин акида дорад,- фахмонд модари духтар. - Апа агар бемалол бошад, маротибаи дигар омадед, писари зангиратонро хамрохатон биёред, ки якдигарро бинанду хуш кунанд,- фахмонд зани сохибхона. Модарам пеш аз хонаи онхо баромадан рафта Нодираро дид.Духтар аз модарам шарм кард, ки акси худро намонд, ки модарам дар телефонаш аксбардори кунад. Хамин тавр мо аз хонаи онхо баромадем. - Худо медонад ин духтари акаи Додарчон додари туро кабул кунад,- рахорах модарам мегуфт ба ман. Мо пеш аз нисфирузи ба хона расидем. Додарам ки дар хона телевизор тамошо мекард, омадани моро фахмида ба наздамон омад. - Ха рафта омадед, чи хату хабархо?- ба ман нигариста пурсид у. - Духтар бояд туро дида маъкул кунад, набошад рози намешавад,- ба додарам фахмонд модарам. - Эх, нозу бозораш дар осмон ку?- додарам пас аз шунидани суханхои модарам гила кард. - Бачам "замона бо ту насозад, ту бо замона бисоз "-гуфтанд, духтархои хозира аввал чавонхои талабгори худро дида баъд мегиранд, барои хамин тайёриатро бин пагох дуюмбора меравем- фахмонд модарам ба додари зангирам. ( давом дорад )

"Насими Рахим Муҳим дил тоза бошад" Як ҳамкорам аз минтақаи дигар, ки тахмин 60 сол дорад боре дар суолам дар мавриди намоз хондан посух дод, ки маро аз хурдӣ касе ибодат кардан наомӯхтааст Ва илова кард, ки муҳим дил тоза бошад. Намедонам ҳамин ақида аз куҷо дар сари иддаи зиёди мо пайдо шудаву сахт нақш бастааст, лек яқин ин як "умедвориест", ки иблис дар қалбҳои бисёр мусалмонон ворид кардааст, ки худро ба чунин ҳарф тасалло медиҳанд. Ишон гумон мекунанд бандагӣ ба Худо танҳо ба гуфтори нек аст, аммо намедонанд шояд, ки бандагӣ таслим ба амру фармонҳои Худовандгор аст. Шахси мусалмон ҳам гуфтори нек дорад ва ҳам пиндору кирдори нек. Он, ки таслим аст ба аҳкоми Худо бешак тамоми ахлоқи ҳамидаро дар худ ҷой мекунад, то мусалмони комил бошад. Дил, ки тоза бошад дар ӯ муҳаббати Худо ҳароина ҷой меёбад. Муҳаббат, ки ҷой шуд тарс пайдо мешавад ва пойбанди фармонҳои Худо мешавад Муҳаббату тарс дар қалби мусалмон мисли донаҳои занҷиранд, ки бе якдигар пош мехураду нобуд мешавад. Мусалмон низ аввал ибодату бандагӣ мекунад ва баъд ба умеде ба Худо таваккул мекунад. Андешаи муҳим дил тоза бошад як худфиребӣ ва умеди беҳосил чизе нест. Мешавад магар меҳнат накард ва нигарон буд, ки музд ба даст меояд?! Чи гуна дил тоза аст вақте туро Худоят амр мекунад, аммо ҳамоно солҳои тӯлонӣ на намоз дорӣ на рӯза дорӣ на закоту на ҳаҷу на дигар. Деҳқон вақте замин кишт накунад дона накорад чи гуна умед аз ҳосил мекунад?! музд ба даст меояд?! Ба фарзандотон ҳар чи медонед аз ислом биёмӯзед. Дар хурдӣ ба онон намоз ёд диҳед. Чанд ояте аз Қуръон медонед ба онҳо ҳам онро биёмӯзед то ҳифз кунанд. Фардо масъулити бузург ба дӯши шумо хоҳад афтид

Рачабали Фаизуллоев ПЕШХИЗМАТ Муаллиф Раҷабали Файзуллоев ( қисса) қисми 7 - Материалҳои харидаам ба Шумо маъкул шуданд?- вақте аз бозор баромадем, пурсид Сабоҳат аз ман. - Ман либосвориҳоро намефаҳмам, ба худатон маъқул шуда бошанд, ба ман низ маъкуланд,- табассумкунон гуфтам ба ӯ. - Аҷиб, мардҳо бештар ба зоҳири занҳо аҳамият медиҳанд, Шумо бошед, мегуед, ман намефаҳмам. - Ҳамсари пештараам ҳам зоҳиран ва ҳам ботинан зебо буд. - Ман чи? - Ту ҳам зебосанами,- афсус шавҳари ахмақат ба ту бевафои карду туро дарк накард. - Хаир мон, гапи вая назан, садқаи ман шавад! - Гузаштаро ба ёд овардан барои ҳардуямон дарднок аст, қисмати зиндаги,- афсусхурон гуфтам. Дар чорроҳаи назди хонаи Сабоҳатино ман хайрухуш карда аз ӯ ҷудо шудам.Хона омадам, духтари хурди хӯрок мепазад. - Апаат кани?- пурсидам аз ӯ. - Либосҳои апаи Зебиро поракуни рафт.Мумкин ҳозиро биёяд,- фаҳмонд духтарам. Тағйири либос карда, омада болои кати ҳавли,ки соя буд, нишастам. Ҳамин вақт духтари калони Нилуфар аз хонаи ҳамсоя омад. - Куҷо буди, духтарҷон?- пурсидам аз ӯ. - Апаи Зеби омада буд, илтимос кард, либосҳои харидаашро поракуни рафта будам. - Модоме ки поракуниро ёд гирифта боши, дӯхтани либосро ҳам метавони? - Ҳа, дада, метавонам, чи буд? - Ҳамроҳи Сабоҳат ин пагоҳи барои тӯяш либосхари рафта будам,ягон се- чор материал харид. - Агар чевар надошта бошад, ман метавонам либосҳояшро дӯхта диҳам. - Кори хуб мешавад! Нисфирӯзӣ бачаҳо занг заданд.Онҳо сиҳати саломати пурсида гила карданд. - Дада, зан мегирам гуфта, як бор занг намезани? - Шумо бояд манда занг зада табрик кунед,- хандида гуфтам. - Дада, масъалаи туя каи мебини? - Ҳоло номаълум, ҳамин ки рузаш қариб омад, занг мезанам,- гуфтам ба бачаҳо. Фарзандон хеле сӯҳбат карда, хаиру хуш карданд.Аз як тараф духтаронам, аз тарафи дигар писаронам мунтазир ҳастанд, ки ман кай зан гирифта, оиладор мешавам.Аҷаб кореро пеш гирифтам.Аввалан бояд онҳоро хонадор мекардам, аммо ин корро накардам.Мардум, ҳаққу ҳамсояҳо низ, агар дар рӯям нагӯянд, аз қафо гап мекунанд. - Мардака бин, занаш мурду фарзандонашро монда, худаш зан гирифт,- мегӯянд онҳо.Аз ин ҷиҳат онҳоро бинам, каме хиҷолат мекашам. Аз байн як ҳафта гузашт.Сабоҳат дигар занг намезад. - Аз афташ духтара пеш аз тӯяш хафа кардам,- чи?- андеша мекардам дар дил. Пас аз як рӯз барои хабаргири хонаашон рафтам.Чун ҳарвақта модараш маро бо чеҳраи гарм пешвоз гирифт. - Биё додар сиҳату саломат ҳасти, бачахакои гарибат созанд? - Шукр ҳама хубем, Шумо чи хел?- пурсидам аз хушдомани ояндаам. Ҳо, мо нағз,чи хеле мебини, хонаҳоро сафед дорем,- гуфт ба ман. - Сабоҳат хона сафед дорад, як бор занг намезанад? - Не ҷиянҳо ҳастанд, гоҳ- гоҳ омада, ёрдам мекунанд, Сабоҳат як ҳафта мешавад мазааш нест, оби хунука бисёр хӯрда ангина шудааст, ҳоло табобат дорад. Машғули сӯҳбат будем, Сабоҳат бо гулӯи баста аз хонаи дигарашон баромад. - Аруса гуҳмиҷа шудаст,- баробари ӯро дидан табассумкунон гуфтам.Аз ин сухани шӯхиомезам ҳарсе хандидем. - Рӯзи либосхари чашмам карди! Омадаму касал шудам. - Барои ҳамин хомӯш будию занг намезади? - Гулӯям дард мекард, нав як маидаҳак аз дард мондаст,- фаҳмонд ӯ - Дард аз ҷониби Худост, иншоҳлоҳ то рӯзи туита соз мешави. Модараш ба ҳуҷра даромада курпачаҳоро партофта, омада маро ба онҷо даъват кард.Сабоҳат пеш- пеш ман аз қафояш вориди меҳмонхона шудем. - Туиро каи сар кунем?- пурсидам аз арусшавандаам. - Ҳоло материалҳои харидаамро пора накардаам. - Ба ман деҳ бурда ба духтари калони медиҳам, вай чевар аст, даррав пора карда медузонад. - Духтаратон каду басти маро аз куҷо медонад? - Ё сафари дигар биёям духтарам Нилуфарро ҳамроҳам биёрам! - Ана, ин гапи дигар ҳам бо ман шинос мешавад ва ҳам харидаҳоямро чену чу карда пора карда медӯзад. Ман ба Сабоҳат ваъда додам, баъди ду ё се рӯз Нилуфарро ба хонаашон меорам. ( давом дорад )

Тахияи Шахло Эшонова Маро ба ҳолам нагузоред Писарбачаи мактабхон аз таъкиду супоришҳои ҳамарӯзаи волидон хаста шудаву дар варақчае ин сатрҳоро навишт. “Безор накунед, маро ба ҳолам гузоред!” Субҳи рӯзи дигар ӯ дид, ки дар ошхона ҳама табақу косаҳо тоза шуставу ҷо ба ҷо гузошта шудаанд, ба ҷуз табақчаи ӯ. Дар яхдон низ хӯроки барояш қаблан омодашударо пайдо накард. Болои миз низ маблағе барои хароҷоти имрӯзааш набуд. Тугмаи шимаш низ надӯхтаву дар шафати сарулибоси мактабиаш таҳпӯш ва ҷӯробҳои тоза дарёфт накард. Аз девори болои миз ҳам, ки телефонаш мехобид, варақчае, ки модар дар он рақамҳои телефонҳои наздиконашро барои занг заданаш навишта буд, ғайб зада буд. Бегоҳ волидонаш дертар аз ҳарвақта ба хона баргаштанд. Онҳо бе ӯ ба тамошои намоиши театрӣ рафта буданд. Сипас хӯроки шомро тановул карданду бовиҷдонона каме хӯрокро дар таги дег боқӣ гузоштанд. Ягон кас рӯзномаашро тафтиш накарду касе ҳам таваҷҷуҳ зоҳир накард ба он, ки имрӯз дар мактаб баҳои чанд гирифту аз кадом фан кадом вазифаи хонагӣ супориданд. Ва касе низ таъкидаш накард, ки дар айвони сард пойлуч роҳ наравад, аммо ӯ худ дарҳол дарк кард, ки фарши айвон хеле сард асту он ҷо мебояд ҷӯроб ё шиппак пӯшид. Ӯро касе аз тамошои дурударози телевизору компютер ва телефон бознадошт, волидон ба саволҳояш низ бепарвоёна ҷавоб медоданду ҳама масъалаҳоро байни худ дар алоҳидагӣ матраҳ мекарданд. Писарак болопӯшашро пӯшида берун баромад. Ва касе напурсид, ки куҷо меравад. Маълум шуд, ки хеле дилгиркунанда аст, вақте ба кӯча мебароиву он ҷо аллакай ҳамсолонат нестанд ва волидон низ дар ин вақт ба кӯча баромаданро бароят манъ намекунанд. Аз ин рӯ, писарак дарҳол ба хона баргашт. Ҷойхобаш чун рӯзҳои қаблӣ омода ва тамиз нашуда буд. Волидон дар ҳуҷраи хоби худ буданд. Писарак пушти дари ҳуҷраи хоби онҳо рафта, оҳистаяк гузоштани пулро барои хароҷоти рӯзи дигар ба онҳо ёдрас намуд. Субҳ аз хоб бархоста, дар ошхона боз ҳамон як табақчаи ношустаро дид. Табақчаи худаш. Аммо болои миз ин дафъа як миқдор пул мехобид. Барои хароҷоти якрӯзааш дар мактаб. Ҳама чизи боқимонда мисли рӯзи пешин буд. Писарак пеш аз мактаб рафтан дар варақчае ин сатрҳоро навишт: “Хоҳишмандам, маро бубахшед, маро ба ҳолам нагузоред...” Ва оқибат писарак ҳаминро дарк кард, ки безор кардани волидон ин танҳо ғамхорӣ дар ҳаққи фарзанд будааст.

Ассаллому алайкум дустони азиз. Бо як чавоне, ки доим аз такводори харф мезанад,шинос шудам, дар муошират ман ӯро хеле дӯст медорам, зеро ӯ бисер чизҳоро медонад ва метавонад маро ба роҳи рост ҳидоят кунад. Аммо дар байни ҳама чизҳои хуб як хислате дорад,ки маро ором намегузорад. Вақте ки мо тавассути телефон сӯҳбат мекунем, ҳамааш хуб аст, аммо дар муоширати интернетӣ он каме фарқ мекунад. Агар ӯ Дар телефон Бо Ман Дар Бораи Ислом сӯҳбат кунад, пас дар интернет аз ман хоҳиш мекунад, ки ба у бовар карда бешарм бошам Мегӯяд, ки мехоҳад маро беҳтар шиносад. Вай ба ман саволҳои маҳрамона медиҳад, ки аз посух додан шарм медорам. Ӯ аз ман хоҳиш мекунад, ки бо ӯ гапхои фахш занам.. Дарҳол ҳушдор дод, ки агар ман зани ӯ шавам,ин муносибати маҳрамонаи мо хоҳад буд, бо далели он ки ӯ маро пешакӣ огоҳ мекунад. Аммо ин маро метарсонад. Ман боварӣ дорам, ки одамон ҳангоми муошират бояд дар бораи чизи дигар сӯҳбат кунанд. Ба ман бигӯед, ки бо ин чӣ гуна муносибат кунам ва муносибатро чигуна бо ӯ қатъ кунам? Бо эхтиром Фарзона У.

СУМАЙЯ - СОКИНИ 8 МИЛЛИОНУМИ ТОҶИКИСТОН 5 феврали соли 2013. Бо таваллуди тифле бо номи Сумайя, ки соати 7-и субҳ дар зоишгоҳи рақами 3-и Душанбе ба дунё омад, шумори аҳолии Тоҷикистон расман ба 8 миллион расид.

Одами хуб Муаллиф Шахлои Начмиддин 👈 Холаи Озода модари яке аз дугонахои ман аст.Доимо бо куртахои сирф точиконаи остиндароз,гиребонпущида ва руймоли калон ба сар мегардад.Озода хола бисер зани мехмондуст, тозакор ва кадбонуи бехтарин мебошад.Хар вакт хонаи онхо мехмони ё дар иди курбону Рамазон биравем,аз дастархони махсули хунари модараш ороста халоват мебурдем. Падари ин хонавода аз рузе ки онхоро мешиносам, доимо масти шароб асту калавида-калааида рох мегардад.Озода хола дар хаёташ намози панч вактаашро тарк накарда намоз гузоштааст.Тамоми хешу таборон борхо бо у бахс карданд,ки аз бахри чунин шавхари бадмаст баро,у хомуш чизе нагуфту зиндаги карда гаштан гирифт. Холаи Озода поинтар аз хавлиашон замини кишт доранд.Ин зани мехнати рузу шаб нагуфта,офтобу сарморо нигох накарда ин чо тамоми махсулотро мекорид.Зиндагиашон аз хисоби гову мол,хамин замин аст.Хар гох нафаре хонаи онхо мехмони равад,дастархонаш пури чаккаву чургот,кабудиву мевахои хавли фаровон буд. Шавхари Озода хола солхои чавониаш дар заводи консерва кор мекардааст,сипас барои аракхуриаш шуда уро аз кор пеш кардаанд. У дигар кор накарда рузи дароз пеши телевизор хоб буд.Аз хамсараш бо зури пул мегирифту арак мехарид.Холаи Озода сохиби шаш фарзанд;4 писару ду духтар аст.Фарзандонащро хуб тарбия дода доимо таькид мекард,ки кучое бошед,танхо лукмаи халол хуред. Холаи Озода хурмати шавхарашро сахт ба чо меовард.Ба хамин кадар шаробхориаш боре ба шавхар баланд гап назадааст. Сцбхи солехон хеста баьди намоз гузоштан китоби курьон мехонд.Сипас говхояшро чушида ширро чушонида сипас чургот хоб мекард.Ба замини кишт рафта тамоми чуякхои помидору картошкаву кабудихояшро об мемонд.Фарзандонашро як як бо суханони ширин аз хоб бедор карда талкин мекард,ки сахархези савоб асту онхо бояд намоз гузоранд. Ман хар гох ба хонаи дугонаам равам,аз орзуку ширинихои пухтаи холаи Озода хеч сер намешудам.Ба кавле дасташ нихоят бомазза буд.Факат падарашро медидам,ки массу аласт гирд гирди хавли сурудхони мекард. Холаи Озода нихоят кам гап мезад,ман танхо хуш омадед гуфтани уро шунида будаму халос.Факат ба хотирам тарзи либоспушиаш,остинхои дарозу руймоли калони сараш меояд.Ачаб зани мехнативу покдомане. Хамсояхо дар гайбаш ин зан авлие асту хамсараш ахриман мегуфтанд. Писари калонии холаи Озода ба мухочират рафту ошики зани русе шуду дигар наомад ба ватан.Холаи Озода аз чунин бемехрии писар якбора бемор шуд.Доимо дуо мекард,ки Худованд ба дили писараш заррае мехру инсоф бидихад. Дируз дугонаам занг зада гуфт,ки модараш ин зани орому фариштахислат аз дунё гузаштааст. Худо рахмат кунад модари азизро. Равонаш шод бод. Мегуянд,ки одами хуб хамеша ба дил наздик аст:хох у бегона бошаду хох хешу табор. Ох дарди бемодари.... Шахлои Начмиддин 🌹

#анонимно. Ассалом аллейкум дӯстони азиз. Дар байни мо, яъне дар байни дӯстони мо як зану шавҳар бо се чор фарзандонашон паи 8- 9 солай ,ки зиндаги доранд. Падари ами кудакҳо хело асаби , дастбардори мекунад ба модарашон,дар ин байн 3 бор зиёд ҷавоби занашро дод,яъне як бор 3 таллоқ гуфта буд,тоба астагфируллох. 2 бори дигар ҳам 3 таллоқ нагуфта ҷавобатро додам гуфт,лекин то ҳол зиндаги доранд. Гапи ягон калонтарҳо таъсир намекунад ба шавҳараш,мегад ма нафаҳмидам гиряву зори мекунад бо як ҷо мешанд ,. Саволи ман ҳамин ,ки бо ҳамроҳии ҳаминхел одамҳо рафту омад кардан гуноҳ ҳаст ё не? Бахшиш агар хато навишта бошам,аз шумо Аллоҳ рози бошад омин .