- Эмне болду? Балам жакшыбы.
— Баланыз жакшы, бирок сиз менен олуттуу сүйлөшүшүбүз керек. - Мугалимдин үнү абдан муздак тынчсызданган угулду.
Мен жумушта болушунча озумду кармаганга аракет кылып жаттым, бирок болбоду тынчсыздандым, жаман болуп калдым, сурандым дагы бала бакчага чуркадым.
Ошол жерден тарбиячылары мени башкача тиктеп карап, психологго жиберишти.
Психолог үшкүрүнүп, мени тил албаган окуучудай карап сурот сунду:
- Биз тестирлөө жүргүздүк, ар бир бала өзүнүн үй-бүлөсүн тартты. Алардын баары ким менен жашап жатканын жазышты сурот астына, уй булосуно каалаган туугандарын кошушкан.
Мына, кызыңыз тарткан сурот, корунуз.
Мен сүрөттү карадым, бирок айта кетейин, балам сүрөт тартканды жакшы көрбөйт болчу, ошого суротту дагы жакшы тарта албаптыр.
Жалпысынан баракчада «кол-бут-бадыраң» стилиндеги үч схемалык фигура бар. Бирок кол коюу менен жазганды балам мурунтан эле билгендиктен, фигуралардын астына жазып коюптур: Мен, атам, чон энем деп.
- Түшүнүп жатасызбы? – деп сурайт психолог. - Сиз баланын жашоосунда жоксуз. Жөн эле жок. Ага такыр катышпайсызбы, карабайсызбы же иштен бошобойсузбу.
Баланын жашоосунда ата менен чоң эне бар, бирок ага апа керек! Абдан керек! Анын үстүнө сиз башка шаарда жашабасаныз, кунуго алып кетесиз баланызды, эмнеге мындай болушу мумкун жакшылап ойлонунуз, мындай кеткени болбойт.
Ммм жана башкалар, коп создор болду. Он беш мүнөт бою ал мага сөгүш берди, кенеш берди, балага болгон мамилемди өзгөртүүгө буйрук берди.
Биз бакчадан чыктык.
Үйгө жонодук. Балам быдылдар суйлоп баратат, бирок мен тирүү да, өлүү да эмесмин, аябай жаман болуп бараттым. Ойго баттым- ал кандай? Балам төрөлгөндөн бери бир күн да ажыраша элекпиз. Баламы аябай жакшы коробуз, ойнойбуз, эркелетебиз. Мен аябай жакшы көрөм, китеп окуйм, бардык жакка алып барабыз, үйдө чогуу тамак жасап, жыйнап, уй булобуз менен сейилдейбиз. Балам боорукер мага жакын. Ал суротто эмнеге мен жокмун, кандайча?
Акыры чыдай албадым.
- Балам, - мен жайбаракат сүйлөгөнгө аракет кылып жаттым. - Бугун Эжекен экөөңөр сүрөт тарттыңарбы...
- Ооба. – деп ырастайт уулу
- А эмне үчүн атан менен чоң энеңди гана тарттың, мен жокмун?
- Апа, сиз абдан сулуусуз да ! дейт балам, - Сизди сулуу кылып тарта албай койдум!
Кордунуздорбу бала апасын аябай жакшы коргондуктон жаман окшошпогон суротту да ыраа коргон жок. Балдар апаларды абдан жакшы корушот, биз жаш балдарга ишенели, колдойлу, бактылуулук тартуулайлы.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 6