Предыдущая публикация
Чаро аз марг метарсем?
Касоне, ки дар дунё зиндагӣ мекунанд ва дил ба зоҳири дунё медиҳанд ва абадан бо ботин коре надошта ва аз виҷдони худ, ки дар ҳақиқат марбут бо Худо аст неру намегиранд, масъалаи марг ва мурдан бисёр сахт аст. Ҳамон касоне, ки тамоми ҳушу ҳавоси худро ба кор намегиранд, балки бидуни ҳисобу масъулият ва бидуни паймону тааҳҳуд зиндагӣ мекунанд ва пайваста дар дили онон муҳаббати дунё ва осори он бештар мешавад то ба ҷое, ки гӯё ҳеҷ маҳбубу мақсуде ғайр аз дунё вуҷуд надорад.
Мурдан барои ингуна афрод бисёр сахт аст, чароки як умр зиндагӣ карда ва рӯзҳои зиндагиашро барои ба даст овардани корҳои дунявӣ ва молу эътибор сарф кардааст ва барои дохил кардани мавқеияту ҳастии худ дар дили мардум фаъолиятҳои бисёр намуда ва заҳматҳои фаровон кашидааст. Хулоса инки тамоми давраҳои зиндагониашро, ки муштамил бар замон, солҳо, моҳҳо, рӯзҳо, соатҳо, дақиқаҳо ва лаҳзаҳо аст, барои ба даст овардани дунё сарф кардааст.
Ҳоло аҷал ва мӯҳлати зиндагии ин фард дар дунё ба охир расидааст, ҳамон фарде, ки дили худро муттасил ба ҳазорҳо занҷире мебинад, ки аз ҳар тараф ӯро ба корҳои дунявӣ дӯхтааст.
Молу сарват, дӯстону ақрабо, зану фарзанд, орзуҳои дуру дароз ҳар кадомашон ба шакле ӯро ба сӯи худ мекашанд, аммо молу сарват ва кору фаъолият дарки рафтани ин шахсро наметавонад дошта бошад. Ин шахс бори сафари охиратро бастааст ва лаҳзаи видоъ бо дуёни зудгузар фаро расидааст кунад, бозгаште ҳам дар кор нест ва барои як лаҳза ҳам рангу рӯи ин оламро дигар намебинад ва тамоми ин андӯхтаҳо ва маҳбубҳо ва мақсудҳо ба хоки фаромушӣ супурда мешаванд.
Тарс метавонад решаҳои гуногуне дошта бошад, ки бо баёни як мисол мавориди онро баён мекунем:
Дар дидгоҳи Ислом дунё маҳалли убур аст ва инсон дар раъси он аст ва ҳамаи амволи дунё васила мебошад, ва тарс аз марг ҳамонанди тарси як ронанда дар шароити мухталиф аст:
1 – Гоҳе ронанда метарсад, чароки мебинад мошинаш ҳоло наздик аст, ки суқут кунад ва бо чашмони худ мебинад, мошин дар ҳоли нобудӣ аст.
Афроде, ки имон ба маод надоранд ва мурданро нест шудан медонанд бояд ҳам аз марг битарсанд, чароки марг дар чашми онҳо як навъ суқут ва нобудӣ аст.
2 – Гоҳе ронандае, ки мошини худро бо хуни дил таҳия карда ва алоқаи зиёде ба он дорад метарсад, ки мабодо касе василаи ӯро бигирад ва аз тасаввури ҷудоии он ранҷ мебарад ва хаёл мекунад беҳтар аз ин мошин чизи дигаре нест.
Касоне, ки алоқаи зиёд ба дунё доранд, ҷудоии онҳо аз дунё бузургтарин шиканҷа аст ва... https://ahnof.com/editor-picks/charo-az-marg-metarsem.html
Следующая публикация
Нет комментариев