Мішкевіч "Мне больш даспадобы туга. Палессе"
Частка 12
У палове жніўня ляснічы запрасіў нас на вяселле. Жаніўся на настаўніцы з Альгомля. Мала каторая жанчына з горада адважыцца жыць у гэтай глушы, бездарожжы, але гэтая была ўжо на месцы. Ляснічаму было каля 40, быў прыстойны, масіўны, а яна была дробнай, малой і шэрай, як мыш. Вяселле адбылося ў школьным пакоі, добрае яно было і можна было патанцаваць.
Хутка КАП арганізаваў паляванне на качак і запрасіў нас. Перад світанкам паставілі нас на месцы. У кожнай лодцы па 2 паляўнічых і хазяін для веславання. Я была ў адной лодцы з палкоўнікам з Варшавы, для каторага гэтае паляванне было арганізавана. Сядзелі мы ў лодках ціха, з гатовымі да стрэлу стрэльбамі, чакалі ўсходу сонца і выляту качак, але качак было мала. Мабыць недаўна хтосьці на іх паляваў. Забілі ледзьве некалькі качак, сабакі іх злавілі. Мой муж забіў дзве качкі, але на мяне і майго таварыша не вылецела ні адна. Хазяін вазіў нас па зарасніках, а палкоўнік бавіў мяне размовай. Аглядалі багны. У месцы, дзе быў пясок на дне, мы ступілі ў ваду, якая была мне вышэй калена. Урэшце качалася на купе травы, якая плавала па вадзе як кажух, трымаючыся за галлё лазы. Здаецца мне, што мой таварыш цалкам не шкадаваў няўдалага палявання, тым болей, што пасля палявання мы паехалі да нас на паляўнічае сняданне. У наступную нядзелю надляснічы запрасіў нас на свае імяніны.
На Палессі вучыцелькі часцей за ўсё былі з Украіны. Гэтыя самотныя жанчыны без таварыства, кніг, далёка ад гарадоў, часта вар'яцелі. Было такое здарэнне і ў нашай вёсцы. Пасля канікул на месца настаўніка прыслалі жанчыну. Праз некалькі дзён ў вёску прыехаў на кані нейкі сяржант, моцна п'яны, і шукаў настаўніцу Маньку. Пайшоў да яе і там пераначаваў. Атрымалася так, што Манька па дарозе да Аздаміч спаткала сапёраў, якія рамантавалі пашкоджаны мост, пазадавалася з сяржантам і той прыехаў. Ад таго часу людзі з вёскі называлі яе Манькай. Праз нейкі час прыслалі ў школу дапамогу, гэтым разам мужчыну. Яна была чорная з агністымі вачыма, поўная запалу і жыцця, ва ўзросце каля 28-30 гадоў, а ён адразу пасля настаўніцкай семінарыі, шчупленькі бландын з блакітнымі вачыма. У наступную нядзелю яны прыйшлі з Манькай да нас. За тыя пару дзён, што правялі разам, Манька так выэксплуатавала калегу, што калі нават браў цукар, то ў яго рука дрыжала, а на лбе пот выступаў.
Недалёка ад нашай вёскі была вёска шляхецкая. Прыносілі мне адтуль масла і добры сыр, які ахвотна купляла. Не была там ніколі, але чула, што людзі там жывуць лепш чым у Аздамічах.
Мы з мужам штодзённа хадзілі пагуляць і ўсё ў розныя бакі. Хацелі спазнаць як мага больш аколіц і назіралі за людзьмі. Калісьці шлі мы каля ракі. Хазяін з рыбай выбіраўся ў горад. Каля вады стаіць малая дзяўчынка, можа гадоў пяці. Дзяўчынка мае на галаве хустку, завязаную пад барадой, на сабе ваўняны кабат да зямлі, на нагах лапці. Такая малая гаспадынька. Малою ручкаю трымае кабат, якому не хапае зашпілек, і кажа: "Баце, купі мне капліка", гэта значыць вышыўку да кабата. Увосень і вясной усе вясковыя людзі хадзілі ў кабатах, якія былі пашыты з грубага авечага сукна ўласнай работы, вельмі моцнага. Такі строй пераходзіў з пакалення ў пакаленне.
Калі шлі цераз Аздамічы, назіралі таксама за Габрэямі, каторыя пасяліліся тут сярод вёскі. Было іх некалькі сямей, жылі блізка адзін да аднаго, па двух баках вуліцы. Тут стаяла спажыўчая крама, дзе было трохі матэрыялу на спадніцы і на сердачкі, стужкі, хусткі на галовы, трохі нітак і ўсё на тым. Смежанка прадавала свае тавары за грыбы, яйца, пшаніцу, проса. Звычайна гэта быў гандаль абменны, толькі Смежанка на сваім зарабляла, а плаціла як найменьш. З другога боку вуліцы жыла Сюрка. Яна гандлявала самагонкай і водкай. Рух у яе быў вялізны, на вяселле куплялі каля 90 літраў водкі, аднак у вёсцы ніколі не бачыла пьянага хазяіна. Каля Смяжанкі жыў Габрэй з большымі інтарэсамі: купляў збожжа і шкуры звяроў. Быў таксама млынар, які абаграваў млын дровамі. Хазяіны прывозілі яму дровы на месца ў шчэпках і бралі па 60 грошай за метр. Габрэі рабілі тут вельмі добрыя інтарэсы, куплялі танна і высылалі ў Варшаву, а на тым зараблялі вялізныя грошы.
https://www.youtube.com/watch?v=j0w0hABSjJQ
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 2