Предыдущая публикация
Воспоминание о событии 4 года назад
Нигә шулай моңсу сайрый,
Бер сандугач баласы,
Яшь булса да йөрәгендә ,
Бармы әллә ярасы?
Белмәгәндер очкан чакта,
Канатлары таласын,
Күңелләре ялгыз чакта,
Яшьләренең тамасын.
Каршы искән җилләр ачы,
Талгандыр канатларым.
Егылдым да тезләремне,
Мин дә аз канатмадым.
Шул кошчыкны никтер килә,
Учларыма аласы.
Моңсуланып сайрый таңда,
Бер сандугач баласы......С.Мокыйм.28.04.2020.
Следующая публикация
Нет комментариев