Жывых няма ўжо болей ветэранаў,
Далёка адкацілася вайна.
Ды ў сэрцы зноў і зноў балючай ранай
Адгукваецца час той…
Мы спаўна пазналі страты…
Ды гады ліхія
Нясцерпным болем нас вяртаюць зноў
У тыя, што завуць “саракавыя”,
Гады вайны,
Дзе смерць, і боль, і кроў…
Тэматычную выстаўку выдавецкай літаратуры да 22 чэрвеня падрыхтаваў народны аматарскі літаратурны калектыў “Світанак”, які дзейнічае пад маім кіраўніцтвам.
На выстаўцы прадстаўлены літаратурныя, даследчыя і сцэнарныя работы. Яны аформлены ў выглядзе альбомаў, камплектаў, брашур, “салдацкіх трохкутнікаў”. Дарэчы, вершы-трохкутнікі жадаючыя могуць забіраць з сабой – на памяць, для чытання дома ў сям’і.
Як метадыст Краснапольскага РЦК, лічу, што матэрыялы могуць быць цікавымі і для аматараў мастацкага слова і заяўленай тэмы, і для тых, хто заклапочаны ў абмене вопытам ці мае неабходнасць у набыцці матэрыялаў для арганізацыі тэматычных мерапрыемстваў да 22 чэрвеня, – сцэнарных, мастацкіх ці дакументальных.
Многія з матэрыялаў носяць краязнаўчы характар, адлюстроўваюць падзеі і факты, лёсы людзей нашай малой радзімы – Краснапольшчыны.
Не просяць агню батальёны –
Няма ўжо вайны і бяды.
Ахвяр той вайны – міліёны,
Мы помнім пра іх праз гады…
Мы павінны помніць. Наша Памяць яднае і ўмацоўвае нас, упэўнівае ў неабходнасці захавання міру.
Беларусь - мая Радзіма, мая маці,
Хай пануюць мір і шчасце ў роднай хаце.
Каб не знала ты ніколі злой гадзіны,
Я малюся за цябе, цябе адзіну.
Я малюся за цябе істай верай,
Заставайся, Беларусь, чыстай, Белай!
ВАЛЯНЦІНА МАРЧАНКА, метадыст РЦК, кіраўнік “Світанка”
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев