Աղվեսի վկան իր պոչն է։ Ամեն բանի վերջն է գովելի։ Ամեն մարդ կրակն իր ձվածեղի տակ է քաշում։ Ամեն բարև տվող բարեկամ չէ։ Ամառը որ պառկես հովեր, ձմեռը կսատկեն կովեր։ Ամառվա փուշը, ձմեռվա նուշը։ Այծն այծի համար լավ է, քան մի հոտ ոչխարը։ Անճարը կերել է բանջարը։ Անտեր ոչխարը գայլը կուտի։ Աշխատանքը սև է, հացը՝ սպիտակ։ Աչքե տես, բերնե կարոտ։ Աջով տուր, որ ձախով վերցնես։ Առածն անխոցելի է։ Ասա ով է ընկերդ, ասեմ ով ես դու։ Աստված սարը տեսնում է, ձյունը դնում։ Անտեր ոչխարը գայլը կուտի։ Աշխարհի շինողն ու քանդողը լեզուն է։ Աշխարհն աշխատավորինն է։ Աչքե տես, բերնե կարոտ։ Աշխարհն արոտ, մենք մեջը կարոտ։ Ես աղա, դու աղա, բա մեր աղունն ով աղա։ Արագ եմ քայլում, ասում են՝ ծուռ է, կամաց եմ քայլում, աում են՝ կույր է։
Комментарии 16
Ամեն բանի վերջն է գովելի։
Ամեն մարդ կրակն իր ձվածեղի տակ է քաշում։
Ամեն բարև տվող բարեկամ չէ։
Ամառը որ պառկես հովեր, ձմեռը կսատկեն կովեր։
Ամառվա փուշը, ձմեռվա նուշը։
Այծն այծի համար լավ է, քան մի հոտ ոչխարը։
Անճարը կերել է բանջարը։
Անտեր ոչխարը գայլը կուտի։
Աշխատանքը սև է, հացը՝ սպիտակ։
Աչքե տես, բերնե կարոտ։
Աջով տուր, որ ձախով վերցնես։
Առածն անխոցելի է։
Ասա ով է ընկերդ, ասեմ ով ես դու։
Աստված սարը տեսնում է, ձյունը դնում։
Անտեր ոչխարը գայլը կուտի։
Աշխարհի շինողն ու քանդողը լեզուն է։
Աշխարհն աշխատավորինն է։
Աչքե տես, բերնե կարոտ։
Աշխարհն արոտ, մենք մեջը կարոտ։
Ես աղա, դու աղա, բա մեր աղունն ով աղա։
Արագ եմ քայլում, ասում են՝ ծուռ է, կամաց եմ քայլում, աում են՝ կույր է։