Яго святыя праведныя бацькi — святар Захарыя i Елiзавета, якiя жылi ў старажытным палесцiнскiм горадзе Хеўроне, дасягнулi старасцi, але не мелi дзяцей, бо Елiзавета была няплодная. Аднаго разу Захарыя правiў набажэнства ў Іерусалімскім храме і ўбачыў Архангела Гаўрыіла, які прадказаў яму нараджэнне сына i загадаў назваць яго Iаанам. Сын гэты стане папярэднiкам Збавiцеля, якога чакае Старазапаветная Царква. Захарыя сумеўся i нават спалохаўся. Ён не верыў, што ў старасцi магчыма мець сына, i пажадаў якога-небудзь знака. I ён быў яму дадзены, стаўшы адначасова i пакараннем за недавер: Захарыя быў пазбаўлены маўлення да часу здзяйснення слоў Архангела. Праведная Елiзавета зацяжарыла i, баючыся кпiн, таiлася пяць месяцаў. Калi яна нарадзiла сына, па закону Маiсея на восьмы дзень было зроблена яго абрэзанне. Мацi назвала дзiця Iаанам. Усе родзiчы i сябры былi гэтым здзiўлены, бо нiхто сярод iх не меў такога iмя. Калi запыталiся пра гэта ў Захарыi, ён папрасiў дошчачку i напiсаў на ёй: “Iаан iмя яму”. I адразу ж вусны яго пазбавiлiся нематы. Напоўнены Духам Святым, Захарыя ўславiў Бога i сказаў прарочыя словы пра Збавiцеля, Якi прыйдзе ў свет, i пра свайго сына Iаана — Прадцечу Госпада.
Пасля нараджэння Хрыстовага цар Iрад загадаў забiваць немаўлят. Дазнаўшыся пра гэта, святая Елiзавета, каб выратаваць сына, уцякла ў пустэльню i хавалася з iм у пячоры. Святы Захарыя як святар служыў у Iерусалiмскiм храме. Iрад паслаў туды воінаў з загадам адкрыць месцазнаходжанне Iаана i яго мацi. Захарыя адказаў iм, што гэта яму невядома, i быў у храме забiты. Праведная Елiзавета з сынам жыла далей у пустэльнi, там i памерла. Юнак жа Iаан, абаронены Ангелам, знаходзiўся ў пустэльнi да выхаду на пропаведзь аб пакаяннi i да часу хрышчэння iм Iiсуса Хрыста.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев