Գնալուց առաջ որ դու ես թողել
Եվ հրաժեշտի խոստումը այդ սուտ,
Որ որոշել եմ էլ քեզ չսիրել,
Այստեղ սենյակում, որտեղ շատ օրեր,
Մենք զրուցել ենք մինչև առավոտ,
Որտեղ մեր վերջին շունչը չի կորել,
Տարրալուծվում է անկուշտ մի կարոտ։
Եվ կիսատ, ինչպես շատերը կասեն,
Ես ծամում եմ իմ մազերը երկար,
Ես հավաքում եմ իմ հայելիների
Արտացոլանքի ժպիտը տկար,
Եվ հորինում եմ, թե ամեն բան էլ
Այս կյանքում գալիս ու անցնում է լուռ,
Եվ այդ լռության հորինած ցավում
Ես մեզ եմ գտնում լքված ու տխուր։
Ի՛մ տարերք, ի՛մ հող, ի՛մ ջուր, օ՛դ , կրա՛կ,
Լսում ես հիմա, ես քեզ եմ կանչում,
Ու իմ ձեռքերով հորինած ցավից
Ես վախենում եմ, բայց չեմ ամաչում։
Դու գիտես՝ որքան հպարտ է հոգիս
Ու ինչքան սառն են դատում մտքերս,
Բայց ինչպես առաջ, մնա դու կողքիս
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 2