Предыдущая публикация
#ҚУЁШИМ
Муаллиф: Наргиза УСАНБОЕВА
“ҚУЁШИМ”
Меҳр ҳақида
Киноқисса
Ёқимли мутолаа!
Эътиборингиз ва қимматли вақтингизни ажратаётганингиз учун ташаккур!
64-ҚИСМ
Ҳамид орқасидан гапириб қолади:
- Қовоғингни очиб юр, ука. Иккита хотини бордек, керилиб юрсанг-чи! Эҳ, иккита хотинга етишолмаганлар қанча? Сеники ўзи келиб ўтирибди, уйингга. Бахт-ку, бу бахт!
* * *
Маҳалла фуқаролар йиғини биноси. Оддийгина хона. Маҳалла раиси – Фотима опа ва унинг рўпарасида Раъно ўтирибди. Раънонинг кайфияти йўқ. Куйиниб гапиряпти:
- Қонундаям мумкинмас-ку, опа. Кўриб кўрмасликка оляпсизми? “Участкавой”ни юборинг, ё Гулифор уйига кетсин, ё анув келинчак. Бу ҳамма эркакларга таъсир қилади. Ўзингизга ҳам гап тегади.
- Ўзи ростдан ҳам иккаласи битта уйдами? – ишонқирамай сўрайди Фотима опа.
- Ҳа, менинг ён қўшним-ку, ўзим кўрдим-ку!
- Келишиб яшаётган бўлса, яшайверсин.
- Қизиқмисиз, опа? Қонунимизда иккихотинлик таъқиқланган. Бошингиз билан жавоб берасиз, тепага етиб борса. Ўзи менинг эримга ўхшаганларга таъсир қилишни бошлади. Хотин қидиряпти. Эрта бошқа эркакларнинг ҳам кўнгли иккинчи хотинни тусайди, оилалар бузилади. Жавоб берасизми?
- Раъно, ўзингни бос, - босиқлик билан тушунтиради маҳалла раисаси. - Умарнинг вазиятида ҳеч кимнинг қўлидан ҳеч нарса келмайди. Менам ҳеч нарса қилолмайман.
- Нега? – ҳайрон бўлади Раъно.
- Гулифор билан қонунан ажрашишга ариза берган. Улар ажрашяпти. Бу хотини билан “ЗАГС”дан ҳали ўтмаган. Бундай олиб қараса, қонунан иккови ҳам хотини эмас! Қўлимдан нима келади, менинг? Бунинг устига уларнинг ўзи шикоят ҳам қилаётгани йўқ!
Раъно ҳайрон бўлиб, анграйиб қолади:
- Йўғ-еее!
* * *
Гулифорнинг ота уйи. Ҳовлига сув сепилган. Супада Гулнор опа хола, келини Саида, Мурод ва унинг иккита ўғли ўтирибди.
#қуёшим
65-қисм
Муаллиф: Наргиза Усанбоева
Саиданинг олдида овқат ичиб бўлинган бўш косалар тахлаб қўйилган. Саиданинг ўзи чой қуйиб эрига, қайнонасига узатади. Кейин косаларни олиб туриб кетади.
- Гулифор нима қилаётган экан? – хавотир билан ўзига ўзи гапиргандек дейди Гулнор опа.
- Ўтиргандир... – телефонидан кўз узмай жавоб беради Мурод.
- Боришга юрагим бўлмаяпти. Хаёлимда... онанинг кўнгли душман-да. Кундоши билан тинмай уришиб ётгандай... Кундоши уни ураётгандай...
Мурод ўзини ўзи тута олмай, қаҳ-қаҳ отади:
- Қизиқсиз-а, ойи? Гулифор ўзини урдириб қўярмиди? Телефон қилмадингизми?
- Юрак йўқ, шунгаям...
- Мен туш пайти гаплашгандим. Кайфияти яхши эди. Ҳеч кундоши билан уришганга ўхшамади.
- Шундай бўлсин-е-ей!
* * *
Тун. Гулифор ётган хона. Гулифорнинг бироз кайфияти яхши. Ёнида болалари ётибди. Гулифор хаёлга толган:
- Тавба, Умар бу қизга қандай уйланди экан? Қошини ҳам термабди. Қоши ҳам майли, мўйловлари ҳам борми-ей! Тўйдан олдин салонга бормаганми, нима бало? Бўянмабди, ҳам.
Гулифорнинг юзига табассум югуради. Бўйнини чўзиб яна деворга қулоқ тутади. Яна ўзига ўзи гапирган бўлади:
- Умарга ҳам қийин. Шунақа хунук қизни қучоғида олиб ётишнинг ўзи бўладими? Тавбааа. Бунақа тадбир фақат Маҳфуза опамнинг қўлидан келади.
Ғира-ширада ҳам Гулифорнинг қалбидаги мамнунлик ва қувонч юзига балқиб чиққани сезилади.
- Мен Маҳфуза опамни ёмон кўриб юрибман. Қайнопам жуда ақлли! - ўзига ўзи дейди аёл. - Умар бу қизни ҳаётда севиб қолмайди. Мен Умарнинг муҳаббати бўлиб қолавераман. Бу қиз эса... бизнинг оиламизга хизматчи бўлади...
66-қисм
Муаллиф: Наргиза Усанбоева
Гулифор ўзининг ўйларидан хурсанд бўлиб кетади. Кейин яна бирдан хомуш тортади:
- Агар Умар бу қизга қарамаётган, яхши гапирмаётган бўлса... бу қиз... кетиб қолиши керак эди. Кейин... улар... битта хонада-ку! У қиз хунукроқ бўлса ҳам, барибир қиз бола, туғмаган, қоматлари чиройли... Шунинг учун Умар мендан совуган, шунинг учун бир марта ҳам ёнимга кирмади... Мени ёмон кўриб қоляпти...
Гулифорнинг бирдан авзойи бузилади. Ўзини ёстиққа ташлайди ва чойшабни юзига ёпиб йиғлай бошлайди.
* * *
Тун. Умар ширин ухлаб ётибди. Ёнида унга термулганча Меҳрона ётибди. У ўз хаёллари билан банд .
- Гулифор опа жуда чиройли экан. “Чиройли” сўзининг ўзи у кишининг ҳуснига камлик қилади. Гўзал, бетакрор, соҳибжамол, париваш... шунақа кўп таърифларни айтсам, сал ҳуснига тўғрироқ баҳо берган бўламан. Бундай гўзал аёлни унутиш осон эмас. Ойим тўғри айтганлар, Умар акага осон эмас. Бундай гўзал аёлни бирдан унутиб бўлмайди. У кишининг дардига малҳам бўлишим керак. Умар ака, менинг кўнглимга қараб, Гулифор опанинг ёнига кирмаяпти, ҳам. Менам у кишини хурсанд қиладиган ишлар қилишим, болаларига яхши гапиришим керак...
Меҳрона Умарга яна бир карра меҳр билан қарайди ва кўзларини юмади.
* * *
Гўшт дўкони. Арилар осилган гўшт атрофида “визиллаб” учади. Ҳамид қассоб ўтирганча илжайиб телефонда гаплашяпти:
- Хотиним бўлса нима бўпти, жонидан?! Ҳозир иккинчи хотин олишга рухсат бор. Ана ён қўшним иккинчисига уйланди. Менам совчи юбораман, қарабсизки, тўйда...
Нариги томондан аёл кишининг нозли овози эшитилади:
- Ҳали мен рози бўлдимми?
67-қисм
Муаллиф: Наргиза Усанбоева
- Рози бўлишингиз учун нима қилай? Айтинг... Шаҳардан уй, машина... ё... қишлоқда яшашни хоҳлайсизми?
- Молпараст эмасман.
- Яшанг... Ҳалиям битта расмингизни қизғандингиз-а? Телеграмдан отворинг... Ҳусну жамолингизни бир кўрай...
- Топиб олган гапингиз шу... – нозланади аёл.
- Кўргим келяпти-да... Гаплашаётган одамим қанақалигини билишим керак-ку! Имодан телефон қилсам, камерани ёпиб олсангиз...
- Уяламан-да...
- Вай уялсангиз Ҳамид акангиз қурбон бўлсин! Биттагина расм асалим...
- Вой, ойим келиб қолди, Ҳамид ака бўпти...
Алоқа узилади. Ҳамиднинг ичи қизийди:
- Оббо, энди гап қизиганда қайнонам келиб қолганини...
Қассоб ўзининг гапидан ўзи наша қилиб кулади.
* * *
Тонг. Умарнинг уйи. Меҳрона ҳовли супуриб юрибди. Ҳовлидаги дарахтлар тагини ҳам супура бошлайди. Кичкинагина анжир дарахти тагини супураётиб, олтиндек товланиб турган уч жойда турган мевасига кўзи тушади.
- Вой, анжир пишибди, - дейди беихтиёр.
Супургисини қўйиб, пишиб турган уч дона мевани узиб олади ва сал наридаги кранга олиб бориб ювади. Энди оғзига олиб борганида бирдан тўхтайди. Ўйга толади.
- Бу дарахтни Умар ака, болалари учун эккан-ку, - ўйлайди у. – Ҳали кичкинагина дарахт экан. Биринчи меваси бўлса керак. Болалари еяқолсин...
Меҳрона шундай деб анжир мевасини кранни ўраб турган ҳовузча четига қўяди. Ўзи эса яна дарахтлар тагини тозалашга киришиб кетади.
68-қисм
Муаллиф: Наргиза Усанбоева
Сал ўтмай уйдан Нисо уйқусираб чиқади. Меҳрона унга қараб жилмаяди:
- Турдингми?
Нисо бош ирғайди.
- Юзингни кранга юв, - ишора қилади Меҳрона. - Кейин ўша ердаги анжирларни олиб кириб кет. Ойингга “Ўзимизнинг анжир пишибди”, де. Ювиб қўйганман.
* * *
Гулифор ётган хона. У ўтирибди. Усмон ёнида ухлаб ётибди. Гулифор ташқарига қулоқ тутиб ўтирибди. Меҳрона ва Нисонинг овози эшитилиб турибди.
- Опа, анжир учтагина экан. Ўзингиз едингизми? – Нисонинг жавоб бергани эшитилади.
- Мен кейинги пишганда ерман. Бу ойингга, сенга, укангга... – Меҳронанинг ҳам овози аниқ эшитилади.
Гулифор ғалати бўлади. Ўйланиб қолади. Шу пайт Нисо қўлида уч дона анжир кўтариб кириб келади:
- Ойи, қаранг анжиримиз пишибди.
Гулифор анжирларни қўлига олади. Айлантириб қарайди. Қулт этиб ютинади. Кейин Нисога қараб гапиради:
- Опанг жуда яхши экан... Ўзи емай, бизга берди. Еб қўйса ҳам билмасдик-ку!
Нисо кулади.
- Сизлар бир-бирингизни кўрмаган бўлсангиз ҳам яхши кўрасиз, - бидирлайди қизалоқ. - Опам ҳам доим ойинг жуда яхши аёл дейди. Одамлар яхши дейди, лекин одамлар айтганидан ҳам яхши, ойинг дейди.
Гулифор Нисога қарайди. Кўзлари чақнайди. Жилмаяди.
- Сен жойларингни йиғ. Кейин опанг чой тайёрлаганда, олиб кир олдимга. Анжирни бирга еймиз.
- Хўп.
Нисо ўзи ётган кўрпачаларни йиға бошлайди.
* * *
Шаҳар. Офис. Умар яна Зайнабнинг ёнида турибди. Зайнаб уни зимдан кузатяпти. Умарнинг икки кўзи бошлиқнинг эшигида.
- Қабулида ким бор?
- Сизга рақобатчи фирма. Ё сизнинг, ё унинг фирмаси билан шартнома имзолайдилар.
- Мен кеча имзолатиб кетдим-ку, - ҳайрон бўлади Умар.
- Ҳааа, демак сизнинг омадингиз чопибди. Бирга ишларканмиз-да, энди.
Давоми бор
Реакция бу – бонус!
#usanboyeva
Следующая публикация
Комментарии 4