ИККИНЧИ ФАСЛ...
Биринчи қисм...
2014- йил....Тошкент
Моҳим тиржайиб ўзи томон келаётган Ўлмасбекка кўзи тушиб энсаси қотиб энди бурилмоқчи эди, каридорни бошида кўринган ойисини кўргач фикридан қайтди.
-Бугун ҳам эркатой йўқ!
Лабини буриб олган Ўлмасбек олифталик билан куйлаги енгига нимадир қунгандек бармоғи билан чертиб олди.
-Бу ҳақида бошлиқларни огоҳлантириб, унга нисбатан чора кўришларини сўраш фурсати келмадими?
-Қизиқсиз Ўлмасбек?-Йигитнинг Давронга нисбатан нописанд оҳангда гапиришидан ранжиган Моҳим афт буриштирди.- Сизга нима аҳамияти бор келадими, келмайди? Балким биронта муҳим иши чиқиб қолгандур. Балким, Афруза Алижоновнанинг хабари бордир.
-Хабарлари йўқлиги аниқ.
-Хўп, шуни етказишдан сизга нима наф?
-У ўз ўрнига нолойиқ эканлигини билдириш!
-Ҳаа!
Даврондан анча олдин фирмага ишга кирган йигит, шу вақтгача ойисининг назарига туша олмагани, юқорироқ мансабга ўтириш орзуси амали ошмагани туфайли Давронга нисбатан ғайирлик қилаётганини тушунган Моҳимнинг юзига табассум югурди.
-Тўғри. Ундай бўлса етказиш керак! Мен сиз томонда!
-Раҳмат!
Бошланажак мажлисни узоқроқ чузилиши эҳтимолини ҳисобга олган Моҳим, олдинроқ қатордан жой олиш илинжида ва Ўлмасбекдан қутилишнинг ягона йўли залга илгарироқ кириш деб ўйладими, каридордан ўзи томон келаётган ойисининг етиб келишини ҳам кутмай ўзини зал ичкарисига урди.
Башаранг қурсин ахмоқ! Ўзи мулжалини олган курсига бориб ўтирган Моҳим залга кириб келган ойиси билан нигоҳлари билан саломлашга киши бўлиб "жонимдан тўйдирди" дегандек ишора берди.
Ойиси қизнинг ишорасини тушундими жилмайиб олиб ўз ўрнига бориб ўтирдида, эшик ёнида туриб ўз буйруғини кутаётган котибасини бош имлаб ёнига чақирди. Ёнига етиб келган котиба аёлнинг қулоғига алланималарни шивирлаб тайинлаган Афруза Алижонава мажлисда кўрилиши керак бўлган масалар ёзилган қоғозларга кўз югуртирди...
Котибасидан Давронннинг бугун ҳам ишга келмагани хабарини эшитган Афруза Алижоновнанинг кайфияти бузилганини мажлислар залига навбатдаги хафтада ўтказилиши керак бўлган йиғилиш ва хафталик режалар билан танишиши мақсадида тўплаган ходимларнинг барчасига яққол сезилиши оқибатида хонага ўлик бир сукунат чукди. Охирги вақтларда ходимлар орасида "Ҳонимнинг эркатойи" деган лақаб ортирган Давроннинг ҳеч қандай огоҳлантиришсиз ишга келмаслик сабаби барчага бирдек номаълум бўлиб, ҳонимларининг юзига энган ташвиш ифодасини англаган ходимлар сақлаб турган сукунатни, Даврон ишга келганидан буён унинг камчиликларини излаштириб юрадиган, ишлаб чиқариш бўлими ходими Ўлмасбек Афруза Алижоновга гапиришга рухсат беринг ишорасини билдириб ўрнидан турди.
-Бизнинг фирмамизга ишга кириш ва қисқа муддатда фирманинг асосий даромад манбаи ва юзи бўлган экспорт ва импорт бўлимида бўлим бошлиғи вазифаасини эгаллаш жуда муракакаб. Маҳмудоҳунов қисқа муддатда бу бу мавқени эгаллади. Зални эгаллаган деярли бара ходимларнинг ўзи томонга қаратилган нигоҳларини сезмагандек сўзини давом эттириш учун томоқ қириб олган Ўлмасбек овозини бир оз кўтариб асосий мақсадига ўта қолди.
- Афсуски, у барчасига осонлик билан эришганлиги учун, у ўз ишига ўта маъсулятсизлик билан ёндашади. Охирги бир ойда мендаги маълумотларга қараганда, Маҳмудоҳунов уч марта ишга ўз вақтидан кечикиб келган, икки марта мутлоқ сабабсиз ишга келмаган. Бу ҳафтада эса кетма кет учинчи кун ҳеч қандай огоҳлантиришларсиз ишга келмаслиги. Мени кечирасизу Афруза Алижоновна бу ўзбошимчаликка чек қўйиш фурсати келмадими? Махмудоҳуновга нисбатан чора кўришингизни коллектив номидан сўраб қоламан.
Ўлмасбек гапира туриб ўзига қараб қотиб қолган Моҳимга беписанд назар ташлаб олди. Унинг нигоҳларида "кўрдингми мени!" дегандек ифодани уққан Моҳим ачинган сифат бош чайқаб олиш билан чекланиб қўя қолди.
Ўлмасбек гап бошлаган вақтида кафтини иягига суянч қилиб тираганча унинг гапларига жим қулоқ солган Афруза Алижоновнанинг юзига ним табассум югурди.
-Сиз кимсиз?- деди узоқ чузилган сукунатни бузиб.
-Мен ишлаб чиқариш бўлимида ишлайман.
Афруза Алижоновнанинг сокин нигоҳларидан ўзини йўқотиб қўйган Ўлмасбек яна алланималарнидир деди аммо у жуда паст овозда гапирганлиги учун атрофдагиларга унинг сўзлари мавҳумлигича қолди.
-Неччи йилдан бери ишлайсиз?
-Уч йил...
-Содиқ ака,- Афруза Алижоновна ўнг томонида ўтирган Ўлмасбек гап бошлагандаёқ ўтирган ўрнида норози алфозда қимирлаб олаётган ўрта ёшли, тепакал, кичкина юзига шапалоқдек кўзойнак қундириб олган эркакка юзланди.
-Ишлаб чиқариш бўлимига сиз жавобгарсиз шекилли?
-Худди шундай Афруза Алижоновна !
Ёшига ярашмаган чаққонлик билан ўрнидан қўзғалган Содиқ ака Ўлмасбекка "ҳали сен шошмай тургин!" дегандек ўқрайди.
-Биз сиз билан ўн беш йилдан бери бирга ишлаб келамиз. Аммо, бу каби бўшашиб қолганизга бугун гувоҳ бўлишим. Нима бўлди, ишлагингиз келмаяптими?
-Йўқ асло.
Бош чақаб олган эркак қўлини куксига босди.
-Кечиринг Афруза Алижоновна ҳали ёшда ўйламай...
-Мени бир саволимга жавоб берингчи йигитча!
Содиқ акадан юзни угирган аёл Ўлмасбекка юзланди.
-Қачондан буён ишлаб чиқариш бўлими, экспорт - импорт бўлимини тафтиш қилиш ҳуқуқини қўлга киритди?
Тоғаси, айни дамда Афруза Алижоновнанинг ёнида тик турганча ўзига ўқрайиб қараётган Содиқжон ака туфайли фирмада ишлаб келаётган Ўлмасбекнинг аёлнинг савол оҳангидан юраги шув этиб пастга ташлади. Даврон ҳақида нотўғри гапириб қўйганини кеч англаган йигит, эгилган бошни қилич кесмас дегандек бош эгиб жим туриб қолди.
-Содиқжон ака, мен бу сўзларимни ерда қолмаслигини сиз таъминлаб беришингизни кутаман. Натижасини уч кун ичида менга етказасиз. Агар қўлингиздан иш келмай қолган бўлса, бир оғиз айтсангиз нафақага узатамиз!
Заҳарли жилмайиб олган аёл гап тамом дегандек ўрнидан тургач, қолган ходимлар ҳам ўрниларидан гув қузғалдилар.
-Тўнка!
Аёл эшикдан чиқиши билан Ўлмасбекнинг елкасига мушт туширган Содиқ ака у бир гап айтиб улгурмай, билагидан макам сиқиб каридор томон судради. У ердан хонаси томон йигитни етаклаб борган Содиқ ака бир қўли билан хонаси эшигини очиб, иккинчиси билан Ўлмасбекни итариб ичкарига киритди.
-Мен бу аёл йигирма йилдан бери биламан! Ўн беш йилдан бери бирга ишлаб ҳали сенга ўхшаб безирайиб гап қилганим йўқ! Сени нима жин урди ахмоқ?!
Жахл билан хонани кезиб чиққан Содиқ ака жим бошини эгиб турган Ўлмасбекка яқинлашди.
-У сени ҳозир ишдан бўшатганини билдингми?
-Нега?
-Нега дейди-я? Бошми бу картошками?
Ўлмасбекнинг бўшашиб туришини кўрган тоғанинг дили юмшадими елкасига қоқиб қўйиб эшик томон ишора қилди.
-Сен боравер, мен ўзим бир амалларман. Ҳеч иложини топмасам, биронта шаҳобчага ишга ўтасан. Ёки линияга чиқарсан...
Уфф бор кўзимга кўринма!
Қош қўяман деб кўз чиқарганини тушунган Ўлмасбек индамай чиқиб кетди. Каридорга чиқиши билан рўпарасида пайдо бўлган Моҳим Ўлмасбекка бошдан оёқ кўз ташлаб олиб захархандалик билан жилмайди
-Чақма чақар кимга ёқар?- пичинг учирди.-Афруза Алижоновна сизнинг гапингиз билан Давронни ишдан бушатмаслигига ақлингиз етмадими?
Саволомуз тикилган йигитга қараб жилмайди.
-Чунки, Давронни шахсан ўзлари ишга таклиф қилганликларини албатта сиз билмайсиз! Сизга маслаҳатим, бундан буёғига кимнидир устидан шикоят қилмоқчи бўлсангиз, аввола уша одамни кимлигини яхшилаб урганиб чиқингда, кейин шикоят қилинг. Йўқса ҳозиргдек кетингиздан юмшоққина тепки ейсиз!
Кулиб олган Моҳим ортидан тикилиб қолганини билса ҳам ортига бурилмай Афруза Алижоновнанинг хонаси томон бурилди...
Даврондан хавотир олиб қўли ишга бормай, бир жойда тинч ўтирига ҳаловат топмай, бетоқат хона ичида кезиниб юрган Афрузанинг хаёлларини стол устида турган телефоннинг қаттиқ жиринглаши бузди. Истамайгина қунғироқ қилувчи рақамига кўз ташлаган аёлнинг юзига табассум югурди.
Даврон жилмайди. Болажоним! Ҳайрият ўзинг қунғироқ қиладиган кунга ҳам етказди!
-Эшитаман!
-Афруза, мен Аъзамхонман! Гаплашиб олишимиз керак!
Телефон гушагидан эшитилган овоздан бутун вужудига титроқ кирган аёлнинг қўлидан учиб ерга тушган аппарат чирт овоз чиқариб экранда алоқа узулганини билдирувчи тасвир пайдо бўлди.
Эй худойим қалтираб кетаётган Афруза титроқ қўллари билан аппаратни олиб экранга тикилиб қолди.
Аъзам ака шунча йилдан кейин? Шунча йилдан кейин у!
Қайта таниш рақамдан қунғироқ қиланаётганига кўзи тушган Афруза телефонини овозсиз режимга ўтказди.
Йўқ мен у билан гаплашмаслигим керак! Гаплаша олмайман! Бу Даврон учун ҳам зарур у Давронга нима деди экан? Даврон нимани билади?
Стол устида турган сумкасидан иккинчи яширин аппарати олган аёл титраб кетаётган бармоқлари билан тез тез Давроннинг рақамини терди.
-Алоо эшитаман.
Аъзамхонинг қадрдон овози қулоғига урилди. Кўзларидан қайноқ ёш оқиб кетганини сезган Афруза бир нечи сониялар давом этган ожизлигини енгиб олиш мақсадида кафти билан юзини сидириб олиб, аёлларнинг ихтиёрсиз одатига айланган ҳаракат - бармоқлари билан сочини қулоқ орқасига олиб борган киши бўлди.
-Гапиринг кимсиз? Кимдир адашиб тушди шекилли!
Ўз ўзига гапирган Аъзамхоннинг бир оз зардала овози эшитилди.
-Эй телефон қилган одам гапиради жим турмай!
Тўсатдан жим бўлиб қолди. Гушакдан олдинига қандайдир нотаниш виш виш шовқин, сунг эшикни очилиб ёпилишини билдирадиган товуш эшитилди.
-Афруза сенмисан?
Хўрсиниб олган аёл маюс бош чайқади.
Уша уша ўзгармаган! Ушандагидек эҳтиёткор, ҳали ҳануз уша вақтлардагидек қўрқоқ!
-Ҳа менман! Томоқ қириб олди. -Даврон олдингиздами? Сиз унга..
-Сен унга..
Бир хил саволни бир бирига берган иккиси ҳам бирдек жим бўлиб қолди.
-Мен унга ҳеч нарса демадим. Аъзамхонинг буғиқ овози келди. -Дея ҳам олмайман. Нима дейишим ҳам мумкин?
-Нега унинг телефони сизда?
-У касал бўлиб қолди. Сен айтгандек унга қарадим. Чуқур хўрсинган эркак буғиқ овозда сўзларини давом эттирди.- Мен уни меҳрга ташна қилмадим. У сен айтгандек, сен истагандек меҳр ичида улғайди. Биласанми? Уни онаси жуда яхши кўради.
Кўзларидан оқаётган ёшига кафтини тўсиқ қилган аёл лабини қаттиқ тишлаб эркакнинг сўзларига қулоқ осди.
-Афруза, уни мазаси йўқ
-Нима бўлди?
-У ҳам менга ўхшаб қайт қилаяпти. Эслайсанми? Мен қайт қилардим. Ёдингдами? Сени эсингда ҳам бўлмаса керак... Даврон ҳам асабийлашса қайт қилади.
-У қаерда?
-Биринчи балнисада биласанми?
-Ҳа.
-Уша ерга ётқиздим. Танишим бориди. Икки кундан бери бетоб эди. Кеча кечаси қўрқитиб юборди. Шошилинч олиб келдим. Ишга бора олмайди. Шу мақсадда бошлиғига айтай деб телефонини олувдим. Сени расминг бор экан. Узгармабсан...Биз кўришиб гаплашишимиз керак. Афруза гапларимни эшитаяпсанми? Иккимиз кўришиб гаплашиб олишимиз керак
-Йўқ
-Нега? Нега ахир?
-Даврон учун у учун иккимиз учрашмаслигимиз керак..
-Нега?
-Уни соғлиги яхшими? Докторлар нима дейишаяпти?
-Ҳа бир икки кун ётоқ режим керак экан. Афруза саволимга жавоб бермадинг!
-Бизнинг бошқа касалхона билан шартномамиз бор. Бизнинг ходимлар уша касалхонада даволанишлари шарт. Уни у ерга бугун кўчиришади.
-Афруза
-Сал туриб тез ёрдам машинаси боради. Тузалиб кетсин! Мустахкам соғлик тилайман!
Йиғлаб юбормаслик учун кафти билан оғзини махкам беркитган Афруза Алижоновна эшикни кутилмаганда очилишидан чучиб эшик томон угрилди.
-Ойиии?- остонада турган Моҳимнинг қўрқувдан кўзлари катта катта очилиб аёл томон отилди.-Ойижон нима бўлди сизга? Бирон жойингиз оғрияптими?
-Йўқ яхшиман.
Қўлидаги телефонига кўзи тушмасин деган мақсаддами қўлини гавдаси ортига олган Афруза Алижоновна стол ёнига бориб тортмага қўлидаги матоҳни ташлаб Моҳимга юзланди.
-Нега иш жойингда эмассан?
-Ойи, рангингиз учиб кетибди. Нима бўлди? Мендан ниманидир беркитаяпсизми?
Шу вақтгача ўзини ушлаб турган Афруза Алижонова елкаси силкиниб йиғлаб юборди. Ойисининг кутилмаганда йиғлаб юборганлигини кўрган Моҳим эса ҳайратдан ўзини ортга ташлаб савол берди.
-Нима бўлди ойи?
-Даврон... Даврон касал бўлиб қолибди.
Бир неча сонияларга бушашиб кетган Афруза Алижоновна ўзини тутиб олиб ўрнига бориб ўтирди.
-Ааа? Қачон? Нега? Нима бўлибди?
Моҳим аёлга яқинлашиб қўлларидан тутиб илтижо билан юзига боқди.
-Ойи унинг аҳволи яхшими?
-Менимча ҳа. Яхши.
-Қаерда экан?
-Уни ўзимизнинг шифохонага олиб келишади. Мен ҳозир у ердагиларни огоҳлантираман. Моҳимдан муҳим нарса ёдига тушгандек тикилиб қолган Афруза Алижоновна қизига ўтириш учун стул томон имо қилди.
-Сен билан гаплашиб олишимиз керак. Ўтир! Қайта имо қилди.
Ойисининг тўсатдан жиддий оҳангда сўзлашидан нима хақида гаплашиш истаги борлигини англаган қиз. Чуқур хўрсиниб олиб стулга секингина ўтирди.
-Даврон билан ораларингда?
-Ойии...
-Бир нечи марта сўрашимга қарамай, саволимга жавоб беришни истамаяпсан! Моҳим гапир қизим, у билан ораларингда нима бор?
Азобланиб хўрсинган қиз пешонасига қўлини тираб жим бўлиб қолди.
-Менга нимадир дейиш истагинг йўқми?
-Ойии!- илтижо билан боққан қизига тикилиб қолган Афруза Алижоновна секингина бош чайқаб олди.
-Анча бўлганми?
-Биз курсдошмиз дегандим сизга
-Буни биламан. Муносабатларинга анча бўлганми дедим?
-Биринчи курсдан бери...
-Шунча вақт бўлдими? Нега мен энди билаяпман?
-Мен сизга у ҳақида айтгандим. Сиз у вақтда Японияда эдингиз.
-Ҳаа айтганча, айтган эдинг... Мен у вақтда... Хўп. У билан ораларингда?
-Ойии!
-Ҳа деб ойиламай, саволимга жавоб бер! У билан ораларингда нималар бўлган?
-Ҳеч нарса!
Тусатдан жазаваси қўзиб кетган қиз стулдан сакраб туриб кетди. -Ҳеч нарса бўлмаган! Ойи шу саволингиз менга қанчалик оғир тегаётганини билаяпсизми?
-Ўзингни бос! Кўрсатгич бармоғи билан Моҳимга қараб ишора берган аёл жойига қайтиб ўтиришига ишора берди. -Ўзингни босиб ол-да! Қаршингда турган одам, онанг эканлигини унутмай саволларимга жавоб бер!
Ҳозиргина жазавага тушган қиз ойисининг пуписасидан сунг индамай бушашиб стулга чукди.
-Хўш? Саволомуз қизга боқди. Гапир энди!
-Биз у билан биринчи курс вақтимизда танишиб, яқинлашиб кетдик. Сунг у... У бошқа қиз топди. Орадан қанчадир ўтмай яна олдимга қайтиб келди.
-Сен уни қабул қилдинг .Хўш кейинчи?
-Бу нарса кўп бора такрорланаверди.
-Ҳар сафар сен уни кечирдинг тўғрими?
- Ойиии, мен ёлғиз эдим. Кўзига ёш қалқиган Моҳим ёлворган сифат аёлга боқди. -Ойи мени тушунинг, мен ёлғиз эдим! Сиз узоқда, дадам ўзи билан ўзи! Менга фақатгина пул жўнатишни билади. Мен ёлғиз ҳеч кимсасиз эдим. Унга боғланиб қолган эдим. Усиз ҳаётимни тасаввур қила олмас эдим. Шу туфайли... Менга сени ғуруринг қани?-дейишингиз мумкин аммо мен...
-Ёлғиз эдинг!
Кесатиб қизининг гапини такрорлаган Афруза Алижоновна давом эт дегандек ишора қилди. Моҳимнинг жим ўтиришидан юраги сиқилдими овози кўтарди:
-Хўш кейинчи?
-Кунлардан бир куни, бир танишимга квартира керак деб телефон қилди. Истамайгина ҳикоясини давом эттирган Моҳимнинг юзи буришди.- Биз деярли учрашмай кетган эдик. У вақтларда дадам аптека очиб берган, мен ишлаётган эдим.
-Кейинчи?
-Мен уни жуда қаттиқ соғинган эдим. Икки юзи алвон рангга кирган Моҳим кафтлари билан юзини беркитди. -Балким шу қизга ёрдам берсам, мен билан алоқаси яна тикланаар деган умидда...
-Моҳидил қизим, сен нималар деяпсан?
-Мен нима қилишим мумкин эди? Айтинг нима? Уни кўришни жуда истар эдим, у эса дом дараксиз кетган пайтлари эди.
-Хўп кейинчи?
Оғир нафас олиб чиқарган аёл қизига далда бергандек гапини давом эттиришини кутиб оғзига тикилди.
- Кейинчи?
-У олиб келди. Кейин билсам Даврон у қизга уйланмоқчи экан.
Кафтини чаккасига таянч қилиб қизига тикилиб турган Афруза Алижоновна афсуслангандек бош чайқаб олди.
-Демак Давронни дилида сенга нисбатааан...
-Ойии илтимос, шу гапни сиз ҳам айтманг! Мен бу гапларни ўзимга ўзим минг марталаб такрорлаб тан олиб бўлганман! Илтимос мени азобламанг!
-Демак, шундай қилиб ораларингда...
-Ойии
-Ҳеч йўқ қўлингдан тутгандир
-Ойии
-Ўпгандир
-Ойии
-Нима ойи? Нима ойи? Бўлмаганми а?
Титраб турган бармоқларини асабий қирсиллаётган қизига тикилиб турган Афруза Алижоновна яна бош чайқади.
-Ҳеч нарса бўлмаганми?
-Бўлмаган! Сиз айтганлардан ташқари ҳеч нарса бўлмаган! Асабийлашиб жириллаб жавоб қайтарган Моҳим аразлагандек ҳурпайиб олиб стулда гавдасини қия қилиб ўтириб олди.
-Ҳаҳ тентак қизимаа!
Ўрнидан туриб дерзага ёнига бориб қўлларни кукси устида чалиштириб узоқ вақт деразадан ховлига кўз тикиб турган Афруза Алижоновна мулойим оҳангда сўз бошлади.
-У Маккорни ўғли. У қандай қилиб юрагинга киришни билади. Сен эса Малакка қараганда анчагина пишиқ экансан. Малакдек содда ғур эмас экансан. Демаак меҳнатларим хавога учмабди. Энди нима қилмоқчисан? Мен сенга у ҳақида бир гап айтмоқчиман.
-Қандай?
-Ўйлашим бўйича у сен айтган қизга уйланишни истаган аммо қиз уни рад қилган кўринади. У баъзи масалаларга аниқлик киритиш мақсадида юртига кетган эди. Униинг касалхонага тушиб қолишига қараганда ишлари ўзи ўйлагандек битмаган кўринади. Сен энди нима қилмоқчисан? У яна сени ёнинга қайтса қабул қиласанми?
Ойисининг сўзларига жимгина қулоқ солиб ўтирган Моҳим бош чайқади.
-Йўқ. Мен унга ҳеч кими йўқ вақтида далда бериб ёнида суянчиқ бўлишни ортиқ истамайман.
-Унда дадангни танловини маъқуллайсанми? Аслида даданга қолса сени ўн тўққиз ёшингдаёқ узатиб юбормоқчи эди. Биласан сен учун қанчалик даданг билан курашганимни. Хаётингни, келажагингни ўйлайдиган фурсат келди. Даврон билан ортиқ муносабат ўрнатмоқчи бўлмасанг ораларингдаги муносабат жиддий бўлсмаса, даданга жавоб беришинг керак.
Ойисининг сўзларидан сунг ўйга чумган Моҳим, ўрнидан туриб Афруза Алижоновна томон қадам босди.
-Ойи мен бир йигит билан танишиб қолдим. Мен сизни у билан таништирмоқчи эдим.
-Ким? Ҳайрат билан қошларини чимирган Афруза Алижоновна савол назари билан қизига боқди.
-Москвада танишдим. Юзига табассум югурган Моҳим чунтагидан телефонини олиб Афруза Алижоновнага тутқазди. - Исми Алишер. Табиатан оғир босиқ йигит экан. -Бизнесмен. У ерда иш юритар экан. Асли Ўзбекистонлик. Ҳозир Москвада. Тез орада Ўзбекистонга келади.
-Даврончи?
-Ойи менга мен суянадиган эркак керак. Менга суянадиган эмас. Мен сиздек кучли эмасман. Даврон суянч бўла олмайди. Унга гапларини тинглайдиган бир қулоқ ва бошини силашга меҳрибон қўл керак халос. Дарди сал чекингандан бошида турган қўлни ўзидан нари қилиб кетадиган одам.
-У йигит билан...
-Йўқ. Шунчаки дўстим сифатида таништирмоқчиман.
-Агар, у менга маъқул келса...
Аёлнинг кўзларида айёроно кулгу жилваланди.
-Ҳа.
-Тушунарли.
Қачон қайтар экан?
-Ким?
-Алишерда! Ким дейишинг қизиқ!
-Ойи мен у билан шунчаки танишдим. Гапларимиз бир биримизга маъқул келди.
-Мен сени тушундим. Жилмайиб бош ирғаган аёл қизига сеҳрли нигоҳларини тикди. Сени жуда яхши тушундим. Бир саволим бор сенга
-Эшитаман
-Сен уни унута оласанми? У ҳаётингда бор экан уни унута оламан деб айта оласанми? Даврон шунчаки унутиладиган йигит сифатида ҳаётинга кирмагани маълум.
-Ойии
-Моҳидил қизим. Сен билан қисқагина суҳбатимиз давомида юз марта ойи дединг. Мени саволларимга ойи деб жавоб бериш керак эмас. Мен севиб севган инсоним қолиб ўзга инсон сени дадангни қўйнида ётган аёл сифатида айтаман бу жараён жуда оғриқли бўлади. Сен уни кутара оласанми? Кейинчалик Давронга кўзинг тушганида ҳозир алам устида юрагинга кумаётганинг хисларинг жўш урмаслигига ишонасанми? Моҳим жон қизим, иккимиз бир биримизни алдамасликка доим юрак сирларимизни бир биримизга очиқ айтишга келишганмиз. Мендан ундан ўч олиш мақсадида ҳалиги йигит билан танишганлигингни яширма! Ойисининг сўзлари жим бош эгиб тинглаётган қизнинг қайноқ кўз ёшлари тиззаси устида очиқ турган кафтлари устига томчилай бошлагани кўрган Афруза Алижоновна қизининг ёнига бориб унинг бошини бағрига босди. Ҳаҳ тентак қизима! Шивирлади.- Алам устида нималар қилишни режа қилаяпсан. Алам билан бир қарор қабул қилма деб сенгга шунча тайинласам ҳам сен шу ишни қилмоқчисана! Балким иккингизга вақт керакдир.
-Ойии мен чарчаб кетдим. Унинг тайинсизлиги ҳали у ҳали бу томонга кетиб қолишлари бугун бошқа, эртага бошқа қиз билан етаклашиб юришларини кечиришдан чарчаб кетдим ойижон! Мени ортиқ кучим қолмади. Мен кейинги тақдиримни ўйлаб қурқаяпман. Майли ҳозир уни амаллаб ўзимга қайтарай, у менга уйлансин ҳам дейлик, аммо лекин у кейин ҳам шу тахлит давом этсачи? Мен бир умр шубҳа гумонларга кумилиб яшайманми?
-Агар у отасига ўхшаса чиндан ҳам азобланиб рашк қилиб умринг ўтади. Лекин бир томони у оиласини ташлаб кетмайди. У ҳозир касал. Хўрсиниб олган аёл қизидан нари кетди. У касал .
-Мен уни кўргани бораман.
-Мохим ўйлаб кўр қизим ҳали фурсатинг бор. Фурсат ўтгандан сунг афсус надоматнинг фойдаси йўқ. Алам билан қарор қабул қилма. Чунки, алам билан қилинган қарордан биринчи бўлиб азоб чекадиган ўзинг бўласан.
-У бизнинг касалхонага кўчириладими?
-Ҳа. Мен ҳозир буйруқ бераман кўчиришади.
-Мен унда у ерга бориб шу иш билан шуғулланай.
-Яхши. Бора қол.
-Моҳим эшикка етган қизини ортидан чақирди.
-Лаббай
-Унга мен учун ҳам яхшироқ қарагин. Афруза Алижоновнанинг кўзларида акс этган изтиробни кўрган қизнинг юраги увушиб кетди. Ойим унга ҳаттоки, меҳрини ҳам кўрсата олмайдилар. Бечора ойим!
-Хўп бош ирғади. Мен унга меҳрибон бўламан!
-Бора қол.
Бири хона ичкарисида иккинчиси каридорда кетаётган она қизнинг кўнглидан бир хил ўй ўтди.
- У Моҳимга уйланса ёнимда бўларди. Мен унга бор меҳримни кўрсата олардим...
-Ойим уни куёв қилиб, дилидаги бор меҳрини кўрсатишни истаяпти!.............
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 3