Предыдущая публикация
Албатта мен, ўз қавмимни туну-кун даъват қилдим. Ва уларга менинг чақириғим фақат қочишликни зиёда қилди. Ва албатта мен, ҳар қачон уларни Сен уларни кечиришинга (яъни ҳидоятинга) чақирсам, бармоқларини (мени эшитмаслик учун) қулоқларига қилиб (яъни тўсиб) олдилар ва киймларини (мени кўрмасликлари учун) тўсиб олдилар ва (куфрда) бардавом бўлдилар ва (ҳақни қабул этмай) кибр ила кибр қилдилар. (Нуҳ: 5-7).
Қори Абдул Азиз Туркий товушлари билан Нуҳ сурасидан қироат қилинган ажоиб тиловат.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев