Խնդրանք էջը հավանել և տարածել, թող արյուախում թշնամին իմանա, որ հայ ազգն իր հավատի և միասնության մեջ անպարտելի է:
«Մեկ օրում փոխվեց ամեն բան: Մեզ բաժանեցին տարածությունն ու ժամանակը, իսկ տարածության, ժամանակի ու մեր միջև մեր հայրենիքն է: Տարածությունն ու ժամանակն անզոր են այն ամրության նկատմամբ, որը տվել են տարիները:
Ի՛մ զինվոր, ամեն անգամ, երբ պատկերացնում են դու արդեն զինվոր ես և համազգեստ ես կրում, փշաքաղվում եմ: Ես լիքն եմ հույսով վաղվա օրվա նկատմամբ հավատով լի սպասումներով, անհագ կարոտով, հպարտությամբ, ուժով:
Դու ուրիշ ես. քեզ հետ ես էլ եմ դառնում ուրիշ՝ ավելի բարի, լուսավոր: Քո կողքին կրկնապատկվում է այն դրականը, որ կա իմ մեջ: Երբ դեռ չէիր գնացել մեր հայրենիքը պաշտպանելու, անգամ այդ մտքից, որ գնալու ես, սկսում էի կարոտել քեզ: Ես եսասեր չեմ լինի. այսօր հայրենիքն ավելի շատ ունի քո կարիքը, իսկ ես կապրեմ հավատով մինչ դու գաս ու ամուր ձեռքս բռնես ու էլ բաց չթողնես: Դու միշտ իմ պահապան զինվորն ես, իմ ընկերը, որն ամեն ինչից ու ամենքից վեր է:
Ուզում եմ խաղաղություն լինի թե՛ քո հոգում, թե՛ մեր հայրենիքում, դու պաշտպանես մեզ, իսկ հայրենիքը՝ քեզ: Ուզում եմ արագ անցնի ժամանակը, որ այլևս երբեք չդնեմ բազմակետ, որ ամեն անգամ դառնամ ամենաերջանիկը, որ միշտ նայեմ քո լուսավոր ու պարզ դեմքին ու միշտ ժպտալով ասեմ՝ ինչ գոհ եմ....:
Ուզում եմ շուտ գաս ու լցնես դատարկությունը, օգնես իրականացնենք մեր նպատակներն ու երազանքները, որովհետև , հավատա՛, միայնակ շատ դժվար է: Ամո՛ւր եղիր ու հավատա, որովհետև ես հավատում եմ քեզ, իսկ հավատը մեծ ուժ է:
Ես շնորհակալ եմ. շնորհակալ եմ որ կաս, որ իմ կողքին ես: Աստված պահապան քեզ և բոլոր զինվորներին:
Ի՛մ բժիշկ, ի՛մ զինվոր, ի՛մ փափուկ մարդ»:
Комментарии 1