– Պարո՛ն, ես երբեք չեմ լսել, որ ինչ-որ մեկը խոսի Աստծո մասին: Չե՞ք կարող ինձ մի կարճ աղոթք սովորեցնել: Գիտեք, ես կրթություն չունեմ, բայց ուզում եմ սովորել աղոթել:– Իհարկե՛,- ուրախությամբ պատասխանում է հովիվը,- ես ձեզ մի աղոթք կսովորեցնեմ: Դուք պետք է ասեք այն ամեն օր շաբաթվա ընթացքում, մինչև կրկին վերադառնամ այստեղ: Այդժամ կշարունակենք մեր խոսակցությունը:– Միայն թե, խնդրում եմ, պարո՛ն, որ ինձ շատ կարճ աղոթք սովորեցնեք: Երկարը չեմ կարող հիշել:– Այն շատ կարճ է՝ ընդամենը հինգ բառ, մեկական բառ ձեր ձեռքի ամեն մատի համար, այնպես որ, դուք չեք մոռանա: Ահա այդ աղոթքը. «Տե՛ր, ցույց տուր ինձ՝ ինչպիսին եմ ես»:Երբ մեկ շաբաթ անց հովիվը վերադառնում է, հյուրանոցի տիրոջը բարևելուց հետո նա առաջին հերթին հարցնում է այն կնոջ մասին, որ պատուհաններն էր լվանում:– Թվում է, թե նրա վիճակն էլ ավելի է վատացել: Ամեն անգամ, երբ հանդիպում եմ նրան, նա լացում է: Եթե այդպես շարունակվի, ես ստիպված կլինեմ հեռացնել նրան աշխատանքից: Նրա վարքը ազդում է ուրիշների վրա,- ասում է տերը:Հովիվը գնում է կնոջը փնտրելու:- Ես վերադարձա,- ասում է նա՝ գտնելով այն կնոջը:- Դուք չե՞ք մոռացել այն աղոթքը: Աղոթո՞ւմ էիք արդյոք ամեն օր:Արցունքները գլորվում են նրա աչքերից:– Ես ամեն օր կրկնում եմ այդ աղոթքը և ավելի եմ վատանում: Ամեն օր ես հիշում եմ անցյալի մեղքերս, որ արել եմ նախկինում, և խղճի խայթ եմ զգում: Ի՞նչ անեմ:– Ես կասեմ ձեզ՝ ինչ անել: Այլևս մի՛ աղոթեք այդ աղոթքը: Ես կսովորեցնեմ ձեզ մեկ այլ աղոթք:– Միայն թե՝ կա՛րճը, պարո՛ն: Մի՛ մոռացեք, որ ես անկիրթ եմ և չեմ կարող շատ բառեր հիշել:– Շատ կարճ: Ինչպես նախկինում՝ հինգ բառ: Մեկական բառ ամեն մատի համար: Ահա.«Տե՛ր, ցույց տուր ինձ՝ ինչպիսին ես Դու»:– Եվ որքա՞ն ժամանակ աղոթեմ այս աղոթքը:– Դուք կարող եք ողջ կյանքի ընթացքում աղոթել այդպես:Մի քանի տարի անց Անդրե Ջեքսոնը կրկին այցելում է այս վայրերը՝ քարոզելու նոր եկեղեցում, որը բացվել էր այն հյուրանոցից ոչ հեռու: Կայանալիք ծառայությանը շատ մարդ էր հավաքվել: Անդրեն ցնցված էր երիտասարդների ուրախությունից ու նրանց փառաբանությունից: Երբ նա իր հիացմունքն է հայտնում, այդ եկեղեցու հովիվն ասում է.– Ես շատ շնորհակալ եմ Աստծուն մեր երիտասարդության համար, և դա իմ ծառայության վաստակը չէ: Այդ ամենը մի զույգի շնորհիվ է, ով ապրում է այս թաղամասում: Նրանք վերջերս են ամուսնացել և մեծ աշխատանք են կատարում երեխաների և պատանիների հետ: Կինն ասես երկրորդ մայր լինի ողջ երիտասարդության համար: Նա մի արտասովոր կին է՝ ազգությամբ հնդկուհի և կրթություն չունի:– Ես շատ կցանկանայի հանդիպել նրան,- ասում է Անդրեն:Քիչ անց մի գեղեցկատես ու կոկիկ հագնված կին է մոտենում նրան ու սեղմում ձեռքը:- Դուք դեռ հիշո՞ւմ եք ինձ, պարո՛ն,- հարցնում է նա ու ծիծաղում՝ տեսնելով շփոթություն նրա դեմքին:- Ես հույս անգամ չունեի, որ դուք կճանաչեք ինձ: Հիշո՞ւմ եք հինգ բառանի այն աղոթքը՝ մեկական բառ ամեն մատի համար:Հովիվն անմիջապես հիշում է նրան: Իսկ կինը շարունակում է.շ- Ձեր հեռանալուց հետո ես ամեն օր աղոթում էի այդ աղոթքը: Եվ Տերը ցույց էր տալիս ինձ, թե ինչպիսին է Ինքը: Ես շարունակում եմ այդպես աղոթել և սովորում եմ ավելի ու ավելի սիրել Նրան: Աղոթելու եմ այդ աղոթքով մինչև այն օրը, որ տեսնեմ Նրան երես առ երես:«Փորձիր ինձ, ով Աստված, և ճանաչիր իմ սիրտը. քննիր ինձ և ճանաչիր իմ մտածմունքները. և տես, թե որ չար ճանապարհում լինեմ, և առաջնորդիր ինձ դեպի հավիտենական ճանապարհը» (Սաղմոս 139.23-24):
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 17