Создав армянский алфавит, Маштоц стал основоположником армянской национальной письменности. Первым предложением, написанном новыми буквами, было «Познать мудрость и наставление, понять изречения разума» (Притчи 1,1)
Ճանաչել զիմաստութիւն եւ զխրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ (աշխարհաբար՝ Ճանաչել իմաստությունը և խրատը, իմանալ հանճարի խոսքերը), հայոց գրերի գյուտից հետո հայերեն գրված առաջին նախադասություն։ Այն գրվել է 405 թվականին Մեսրոպ Մաշտոցի կողմից, երբ նա թարգմանում էր Սողոմոնի առակները