Җилләргә каршы. Повестьның ахыры (14)
Чишенеп, кичке ашны ашарга утырганда гына, тыны бетеп Ирек килеп керде һәм кергән уңайга ук:– Илгиз абый, әтине күрдем, сез күрдегезме? – диде баскан урынында тик тора алмыйча.– Тукта әле, Ирек, ипләп сөйлә син, бернәрсә дә аңламыйбыз!– Әтине күрдем!– Кайда, кайчан күрдең? – дип, елмаеп малай янына килде Алсу.
Бала, шуны да аңламыйсызмыни дигән кебек, аптырап олыларга карап торды да:– Мин бит гел телевизордан “Көт мине” тапшыруын карыйм, бүгенге тапшыруда күрдем. Игорь Кваша, аны таныган кешеләр булса, хәбәр итүне сорады. https://tulpar.info/articles/ch-chm-s-r/2024-07-28/r-ys-h-liullina-ill-rg-karshy-povestny-ahyry-14-3858261?utm_source=odnoklassniki&utm_medium=social&utm_campaign=54255040331778
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 42