თავი 15 ე
...............
გავიდა თვე, ქეთევანი დღედაღამ ლოცვაში ატარებდა,ნათელა არ ცილდებოდა დედებს მაგრამ რა ექნა ბაზრადაც უნდა გასულიყო რომ რაგაც მოეტანა თანმდგმურ დედებისთვის რომლებიც ლუკმას არ იდებდნენ პირში.
--აბა ასე როგორ შეიძლება, თქვენ ძლიერები სჭირდებით შვილებს, დროზე ცოტა წაიხემსეთ რომ ძალა მოგემატოთ.
--ვალერა ორმაგად განიცდიდა და უფალს შენდობას თხოვდა ჩადენილი ცოდვებისთვის,
---გთხოვ უფალო მე ვაგებ პასუხს, გთხოვ დაუბრენე დესპინას სიცოცხლე გთხოვ მზად ვარ მის გამო სული დავლიო. გთხოვ უფალო.
პალატაში ნუნუ შემოვიდა.
--ნუნუ რავქნა რით დავეხმარო, ექიმი ჯერ ვერაფერ პროგნოზსს აკეთებს,, მე კიდევ სადაცა გამწერენ .
--არვიცი, საცოდავი დესპინა, ისევ დესპინამ რატომ უნდა აგოს პასუხი რატომ!!?
--გთხოვ ნუნუ, მზად ვარ ვაგო პასუხი ოღონდაც ფეხზე დადგეს.მე გავიღებ თანხებს,
---არა შენს თანხას დესპინე არ დასთანხმდებოდა.
--მაგრამ თუ კი სიცოცხლეს დავუბრუნებდი არაქ მნიშვნელობა დასთანხნდებოდა თუარა.
--იცი რაშია შენი ცოდვები? რაც დესპინამ გულით ატარა და ნერვებმა უმტყუნა?
--რა რომ შემიყვარდა?
---არა, როიალი
--,როიალი?
--დიახ როიალი რომელიც მისი ბავშვობის ნაწილია, იცი რას ნიშნავს ეს?
--რააა?
--დიახ მამის საჩუქარი დაბადების დღეზე, რომელსაც,, თეთრა,, დაარქვა.
--'ღმერთოოო.
--შემდეგ დაემატა ტყვილი, აღმოჩნდა არ იცნობდი არცერთს და ტყვილი იკადრე,
აი შენ ცოდვებს მიმატებული კიდევ ცოდვები,რატომ? რატომ უნდაიყოს დესპინე და ებრძოლოს სიკვდილს!?.
--არაა ნუნუ! არაა! დესპინა არ მოკვდება , მე მოვძებნი და მოვუყვან მის დათას თუცოცხალია, ჩემი ხელით მოვუტან როიალსდა დავუდებ.ოღონდ ეს ცოდვაც არ დაედოს ჩემსკისერს გთხოვ უფალო.
-'-- ღმერთმა გისმინოს.
დატოვა ვალერა და გამოვიდა პალატიდან.
ვალერას განსაკუთრებული ყურადღება ექცეოდა, ნუნუს სადაცა გაწერდნენ კიდეც, დესპინა კი ჩვეულებრივ მომაკვდავს, ისე ექცეოდა ყურადღება.
ქეთევანს ერთხელ მეტად არ ანახეს შვილი,
--არა ქალბატონო რეამინაციაში გარეშე პირი არ დაიშვებიან.
--შვილო დედა ვარ მისი, გთხოვთ ცოტა გამასაუბრეთ შვილთან.
--არა ქალბატონო ექიმის ნებართვის გარეშე ვერ შეგიშვებთ
ვალერას დედამ რომელიც თანმდგმურად იყო ,უამბო რომ დედას არ ანახებდნენ შვილს, და ყავდათ მხოლოდ ჟანგბადზე.
--ცოდვაა შვილო ქალი, სახლის გაყიდვას აპირებს რომ შვილს სიცოცხლე დაუბრუნოს, დაელაპარაკე ექიმს, იქნებ მოხდეს სასწაული და დედის სიტყვებმა იმოქმედოს,შვილზე, ის კომაშია მაგრამ ესმის . დედის ძალა შვილო კლდეს ანგრევს, აჩვენონ დედას შვილი.
-- დედა ბინა არ გააყიდიოთ , მე გადავიხდი ოღონდაც არ გააყიდიოთ დედა.
--ვუთხარი შვილო შევთავაზე დახმარება მაგრამ უარყოფს, იქნებ ჩემმა ნაწვალებმა მოაბრუნოს შვილიო..
--კარგი დედა მე დაველაპარაკები ექიმს და გავიგებ რა არის საჭირო.
დედას ცალკე მისი შვილი უკლავდა გულს რომ ფეხს ვერ ატოკებდა და შეიძლებოდა ინვალიდის სავარძელში დაესრულებინა სიცოცხლე.მაგრამ ქეთევანიც ეცოდებოდა.
--კარგი დედა დამტოვე.და გადაურეკა მეგობარ თანამშრომელს, სთხოვა რადაც არ უნდა დასჯდომოდათ გაეგოთ, ცოცხალი იყო თუ არა დათა ჯელია
ვოვა ისევ გამოვიდა ენგურის ხიდდთან სადაც აფხაზები ხვდებოდნენ, გადაქონდათ პროდუქტი და გადაყავდათ მცხოვრები ადამიანები, ომის შემდგომ აფხაზეთს დიდი ვერაფერი წინსვლა ვერ შეემატა , ისევ ისე დარჩა დანგრეული და მიპარტახებული სოფელი თუ ქალაქი. მიტოვებული სახლები, და ზოგან კი დაბუდებული ოჯახები, მაგრამ ცხოვრება ნელ ნელა მიდიოდა,
ვოვას უჯახს არ უჭირდა ისე რომ ვოვას გადაადგილება ვერ შეძლებოდა, ამიტომ ის არ ცილდებოდა ენგურის ხიდს, რადგან სანდო ადამიანზე უნდოდა დათა მიებარებინა. ცდილობდა როგორმე დესპინამდე მიეღწია ხმას, მან სათოთაოდ დაუწყო ყველას გამოკითხვა,
--შვილო არვიცი ეს რამდენად დაგაინტერესებს მაგრამ , როგორც ჭორად ითქვა აქ მომხდარი ავარია, ალბათ გაიგებდით, სამხედრო ბიჭის მოსაძებნად მოდიოდნენ თურმე ახალგაზრდები, მაგრამ ვის და ვინა ისგოგო არ ვიცით, მთელი ბაზარი მაგათზე საუბრობს, ის გოგოც დევნილი ყოფილა თურმე,
--დესპინა! წამოძაღა ვოვამ, მერე,? მერე როგორ არიან, ?
---მგონი დესპინა დევნილი კომაშია, არვიცი შვილო ცუდად არიან ყველა..
--გთხოვ ქალბატონო, გადაგიხდით, ოღონდ კარგად გამიგეთ ვინ არიან და სად შეიძლება ვნახოთ ისინი, გთხოვთ, ცოცხალია დესპინას საქმრო გთხოვთ დაგვეხმაროთ.. ისევ ამ ადგილას მოვალ და აუცილებლად გადაგიხდით,
--ვოვა გაბრუნდა, დანა პირს არ უხსნიდა, ნუთუ დესპინაა კომაში? ნუთუ დესპინა .მოიწევდა მოსაძებნად. დაგვეხმარე უფალო.
--,დათა ხან კასტილებით, ხან ეტლით გადაადგილდებოდა და ეგუებოდა მის ყოფას, უნდოდა წასულიყო ამათთან სახლში სანამ მჯდარიყო.
'ვოვა გამშრალი შემოვიდა სახლში მაგრამ დათას არაფერი აგრძნობია.
---ვოვა ხომ მშვიდობა?
--,კი დათა, რატომ მეკითხები?
---რავი რაღაც ვერ ხარ სახეზე, ვოვა რაღაც მინდა გითხრა,
--გისმენ
---მადლობა რომ დამეხმარე მაგრამ უნდა წავიდე, სულ აქ ვერ ვიჯდები.
-'-,და სად უნდა წახვიდე?
--,გადამიყვანე ენგურის ხიდს მერე კი გავიკვლევ გზას, აქ არავინ დამრჩა, და სანათესაოში მივალ, თუმცა ხეიბარი ვის რად ვუნდივარ, არვიცი წავალ სადგაც.
--მოიცა ძმაო ორი დღე მადროვე და დაგეხმარები უფულოდ ხომ არ წახვალ, რათქმაუნდა გადაგიყვან ორი დღე მხოლოდ.
--კარგი იყოს ორი დღე.
-ვალერამ მოელაპარაკა ექიმს თანხაც აჩუქადა სთხოვა რომ ყოველ დღე დედა შეეშვათ შვილთან,
--ჩვენ კი შევუშვებთ მაგრამ დახმარების ხარჯები ილევა, თუ თანხა არ შემოვა, უძულებული ვართ გავუთიშოთ ჟანგბადი
--მერე?მერე რა მოხდება?
--ვწუხვართ, ჩვენ ყველაფერი ვიღონეთ,
--და რა არ მონახება გზაა სიცოცხლისა?
--დიდ თანხებთანა, დაკავშირებული რაც სავადმყოფოს რესურსებს აღემატება.
--თანხა იქნება ანგარიშსზე, და გააკეთეთ რაც საჭიროა.
--დიახ
--მომეცით ანგარიში
დაფაცურდნენ ექიმები
ქეთევანს დართეს ნება ენახა შვილი,და უთხრეს რაც შეიძლებოდა ისეთ თემაზე ესაუბრა რაც მას გაახალისებდა,
--,დაიწყეს დესპინას ტვინის თერაპია,
ვალერა და ნუნუ სავადმყოფოდან გაწერეს,
ვალერა ეტლით გავიდა მაგრამ მას ქონდა შანსი რომ ისევ გაევლო ამისთვის მას დაუნიშნეს ფიზიოთერაპევტი ვარჯიში და მასაჯი.
-ნუნუს გამოუწერეს წამლები რაც სახლში მჯდომარეს უნდა მიეღო.
--,მხოლოდ დესპინა იყო რთულ მდგომარეობაში და არ ტოვებდა ნუნუ.
სახლში მისული ვალერამ თხოვა ბიჭებს ზალაში შეეყვანათ და როალთან ახლოს მიეყვანათ, მან გულდასმით შეათვალიერა როიალი ახადა თავზე და შიგ განლაგებულ ინსტრუმენტებს დახედა,, თან იქვე ნახა წარწერა ,, ჩემი თეთრა,, ვალერამ დახურა როიალი და თქვა ,, უფალი სამართლიანია,, მან გადარიცხა თანხა რაც საჭირო იყო დესპინას მკურნალობისთვის. და განაგრძობდა ეტაპობრივად ვარჯიშებს.
დათას კი ვერსად მიაგნო. იმ სისხლიან ღამეს დაღუპულთა შორის ჩაითვალა.
გაგრძელება იქნება,ავტ ნაირა დანელია შანდელი
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев