Երկերս իմն են`ինձանից լավն են`
Գիտեն շատ սիրել, հիշել, կարոտել,
Նրանց աչքերով աշխարհին գիտեմ `
Նրանցով գիտեմ այս կյանքը սիրել։
Հոգուս երկերը `հոգուս աչքերն են,
Պարզ են ու անկեղծ`անբիծ են…մաքուր,
Հոգուս ու սրտիս տիրակալ`տերն են,
Ես նրանց ծառան `հնազանդ ու լուռ։
Սրտիս խոհերը `հույզերը վեհ են,
Անուն ու մարդը ճանաչում են դույզ`
Կեղծավոր խոսքեր`փաղաքշանք չունեն,
Պատվի ստրուկը` արդար,լիահույս...
Երկերիս սիրտը իմ սիրտից մեծ է,
Կյանքի մեծ գետից ջրառատ ու խոր`
Երկերիս գետի հատակը խորն է`
Պարզ է աչքի պես `բարդ ու գունավոր...
Ինձանից բարի`համեստ ու լավն են,
Նրանք տեսնում են աչքերով ,սրտով`
Նրանք իմ հոգու ,սրտիս աչքերն են`
Կյանքի հավեժն եմ տեսնում նրանցով...
Նրանք ոչ մեկից փառքի շահ չունեն,
Խոսում են մաքուր մարդկային լեզվով,
Քծնանք `շողոքորթ `պնակալեզ չեն...
Հավերժահացը պիտ քամեն պատվով։
Համլետ Հակոբյան
17.05.2017թ. Լիճք Մարտունի
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 8