Ana təbiətdə yaz ovqatı var,
Torpağın baharı qayıdıb gəlir.
Don vurub harayı qeybə çəkilən,
Çayların suları qayıdıb gəlir.
Gedəli gözümüz yolunda qalan,
Harayı həsrətin neyini çalan,
Təzədən könlünü bizlərə salan,
Qərib durnaları qayıdıb gəlir.
Gün dəyir yamacın bağrı buğlanır,
Qarlı zirvələrin köksü "dağ"lanır,
Soyuq küləklərin yolu bağlanır,
Çəmənin çaları qayıdıb gəlir.
Yurd-yuva ünvandı qayıdan köçə,
Quşların səsində uyuyur gecə,
Bahar həsrətilə yad eldən neçə,
Duyğusu yaralı qayıdıb gəlir.
Erkən çiçəkləri nur verir gözə,
Ümiddi arzuya, işıqdı sözə,
Lalələr xalı tək səpilir düzə,
Çöllərin maralı qayıdıb gəlir.
Ömür yaz duyğulu olaydı, keşkə,
Mehrini güllərə salaydı, keşkə,
Gələndə əbədi qalaydı, keşkə,
Eşqin ilk nübarı qayıdıb gəlir.
HARA GEDİRİK?
Qovur zülmətə doğru vaxtın küləyi bizi,
Ayırıb ruhumuzdan şeytan kələyi bizi,
Ələyir hər arzudan namərd ələyi bizi,
Hara gedirik?
Tamahına hədəfik böyüyən boyunların,
Çırpınır taleyimiz içində oyunların,
Sırasına qoşulub duyğusu qoyunların,
Hara gedirik?
Dərsini almışlara dərsbilməzlər dərs verir,
Kim nə verir bu xalqa, istəyinə tərs verir,
Ağ gün arzulu millət qara günə səs verir,
Hara gedirik?
Bir vaxt güvəndiyimiz daş üstə daş qoymayıb,
Kəsib ağıl başları, baş üstə baş qoymayıb,
Ruhu zəhərlənməmiş qohum-qardaş qoymayıb,
Hara gedirik?
Adımız kökdən düşüb, xərcləmişik Adları,
Axta "kişi"lər minib axtalanmış atları,
Səhər-axşam üfürüb gözümüzlə odları,
Hara gedirik?
Azadlığa yürüdük, uyammadıq felinə,
Əlimiz toxunmamış bircə açan gülünə,
Verib bu məmləkəti yad-yamanın əlinə,
Hara gedirik?
Çoxlarına dan gəlir həqiqət, deyiləndə,
Mini tamaşaçıdı, birisi söyüləndə,
Hamı anlayacaq ki, qapısı döyüləndə,-
Hara gedirik?
SƏNİ XATIRLAYIRAM
Yaşın elə vaxtıdı uzağa yetmir əlim,
Səninlə bir olduğum günü xatırlayıram.
Qoşulub eyvandakı güllərin yaz üzünə,
Oxşadıb camalına, səni xatırlayıram
Birdən elə olur ki, fikirlərim qarışır,
İçimdə sevinclə qəm həyat üçün yarışır,
Gözlərimdən canlanır son gördüyüm duruşun,
Saçına erkən düşən dəni xatırlayıram.
Dağlardan duman gəlir, yolu-izi bürüyür,
Kədəri içimdəki aydınlığa yürüyür,
Elə bil ümidlərim nur sarıdan çürüyür,
Dünənki od-alovlu məni xatırlayıram.
Günlər elə ötür ki, vaxtı yaşamaq olmur,
İçində həsrət olan bəxti yaşamaq olmur,
Bilirəm, Haqqdan gələn haqdı, yaşamaq olmur,
Ürəyimə tuş gələn təni xatırlayıram.
Neçə ki, yaşamaq var, könlümə yük olacaq,
Unudulmaq, ayrılıq tək ölümlük olacaq,
Eh, sonuncu nidası bilməm, kimlik olacaq,
Sanma ki, unutmuşam yəni, xatirlayıram
ZAMAN TƏKLƏYİB BİZİ
Sağımız, solumuz səhra kimidi,
Vaxtın boşluğunda can çürüdürük.
Bizim qazancımız bir kor ümidi,
Allahsız kəslərdən iman güdürük.
Elə qəm daşıyır yolların ağı,
Sevinclər hardasa düşüb düyünə.
Millətin taleyi gözdə göz dağı,
Bir xoş xəbəri yox, adam öyünə.
Bağrımız başında acı həsrəti,
Pir olan adamlar sönüb gediblər.
Hələ tükənməmiş vaxtın möhnəti,
Əcəl atlarını minib gediblər.
Başımız bilmirəm, qarışıb nəyə,
Sərhədləri döyən dərdi görmürük.
Şimalda, cənubda bazarlıq deyə,
Hərraca qoyulan yurdu görmürük.
Haqqımız o qədər aşılanıb ki,
Düzlüyün ünvanı dar ağacıdı.
Yadlar qanımıza elə qonub ki,
Canımız bar verən nar ağacıdı.
Yeni davaların səsi duyulur,
Qanlı niyyətlərin qurulur yası.
İlahi, bu millət nəyə suyulur,
Başında dünənin eyforiyası.
Gözümüz dikilib üzü sabaha,
Heç yerdə ədalət havası yoxdu,
Yetər, göydəkini bezdirdik, daha,
Tanrının tutmağa yaxası yoxdu.
İlişib qalmışıq boş xəyallara,
Hər gələn bir dərdlə yükləyib bizi.
Düşüb zülmətlərə gedirik, hara?
Zaman yaman yerdə təkləyib bizi.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев