5 июля 1923, в полесском селе Камень-Шляхетский (теперь — аг. Октябрь Кобринского района Брестской области, на фото Покровская церковь в Октябре) родился Давидюк Георгий Петрович (укр. Давидюк Георгій Петровіч, бел. Давідзюк Георгій Пятровіч) - белорусский социолог, основоположник белорусской социологической школы. Создатель первого в СССР и Беларуси «Словаря прикладной социологии». Основоположник белорусской социологической школы. Доктор философских наук, профессор.
Семья была большая — 5 детей. До войны Георгий окончил 6 класов польской школы, 2 класса гимназии в Кобрине.
С началом войны пошел в партизаны (на военной фотографии: Сосредоточенные, мужественные лица бойцов. Они неплохо вооружены: автоматы, винтовки, пулемет. В центре – командир Георгий Давидюк). Воевал доблестно – за чужие спины не прятался, был трижды ранен. Сегодня можно только удивляться, какие сильные и непокорные люди характеризовали то суровое время.
После войны учился в Бресте в вечерней школе.
Окончил Минский пединститут. Работал в Минске в Институте философии АН, стал заведующим отделом социологических исследований. Разработал идеи роли интеллигенции в обществе, необходимости совершенствования социального управления. Защитил кандидатскую и докторскую. С 1970 – профессор. С 1973 - в БГУ.
Благодаря ему на философско-экономическом факультете появляется отделения социологии. Он издал в 1984 первый в СССР и Беларуси «Словарь прикладной социологии».
Читал лекции по социологии в Йенском, Люблянском, Краковском , Бильфельдском университетах. Георгий Петрович говорил всегда, страстно, убедительно, четко формулируя свою мысль. Участник более 15 международных конференций.
Автор более 150 научных работ (из них 13 изданы за рубежом).
Умер партизан и профессор в Минске 10 ноября 2020 (97 лет).
Успамін пра вайну.
«Адзін абстраляны салдат у баі варты 10 неабстраляных», – так можна сказаць пра Георгія Давідзюка, навукоўца-сацыёлага, доктара філасофскіх навук. Падчас вайны ў няпоўныя 20 гадоў – ен камандзір роты. Пра такіх ветэранаў, як Давідзюк, гавораць - «пораху ен панюхаў». «Што праўда, то праўда», – згаджаецца прафесар. Порах ён нюхаў кожны тыдзень, а можа і некалькі разоў на тыдзень, і добра ведае, чым той пахне. «Аднойчы так панюхаў, што ледзь не страціў жыццё», – жартуе Георгій Пятровіч.
Партызаны выходзілі на падрыў чыгункі. Міну закладвалі пад рэйкі, а падрывалі іх пры дапамозе шнура, які цягнуўся ў лес. Не паспеў Георгій адысці ад замініраваных рэек на бяспечную адлегласць, як прагучаў выбух. а Асколкі ад міны моцна ўпіліся ў спіну.
Першае раненне ў правае плячо ён атрымаў у 1942, у адкрытым баі з немцамі пад Ганцавічамі. Другое яго напаткала пад Кобрынам зімой у 1943, калі ён праваліўся пад лёд і пакалечыў ногі, адыходзячы ад нямецкіх патрулёў. Трэцяе раненне здарылася пад Дняпроўска-Бугскім каналам, там
немцы кінулі супраць партызан мадзьярскі атрад.
Бой з мадзьярамі адбыўся на ўчастку Ляхавічы–Зарэчка (цяпер Драгічынскі раен Брэсцкай вобласці) у лютым 1944.
Рота Давідзюка ўступіла ў сутычку з ворагам. Заняўшы паўночную часткуДняпроўска-Бугскага канала, праціўнік атакаваў і спрабаваў прарвацца праз мост, фарсіраваць у розных месцах водную перашкоду. Партызаны рашуча супрацьстаялі. Калі ў трэцюю атаку да драўлянага моста выйшлі тры танкі, падрыхтавалі супрацьтанкавыя гранаты.
У апошні момант дапамог мінамёт: міна трапіла ў гусеніцу танка. З люка пачалі вылазіць ворагі. Запрацаваў партызанскі кулямёт.
Двухкіламетровы ўчастак канала ўтрымаць было складана, заканчваліся боепрыпасы. Давідзюк адкрыў агонь з аўтамата. Падчас стральбы куля ворага трапіла ў далонь, аўтамат выпаў з рук.
Нягледзячы на страты, праціўнік кідаў і кідаў у атаку рэзервы. У крытычны момант партызаны адыйшлі, і неўзабаве стральба пачала заціхаць. Вораг не пайшоў далей.
З прычыны раненняў ён пачаў лічыцца «нестраявым» і яго спісалі з фронту.
Добра было, калі параненых бралі да сябе сяляне… Яго паламаныя ногі зімой цэлы месяц выходжвалі ў сялянскай хаце. Зямлянкі, якія ў канцы вайны пачалі будаваць партызаны, Георгій Пятровіч таксама лічыў за раскошу, бо асабіста яму часта прыходзілася разам з астатнімі байцамі класціся спаць на галле ад дрэў».
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев