https://ok.ru/profile/254858810103/statuses/157334075474935
Քո աչքերում գարուն էի տեսնում,
Գարուն, որ կանաչազարդ ու ծաղկուն
Պետք է ավետեր մեր հավերժ սիրուն,
Գարուն, որ պետք է տեղի տար ամռան,
Գարուն, որ գորգազարդ ամռանը նույնիսկ
Իր ալպիական սար ու ձորերով,
Իր գերող, ինչպես դրախտ-բուրաստան
Գեդ ու աղբյուրներով սառ-զրնգան,
Գարուն, որ իր գունեղ ծաղիկներով
Պետք է գովերգեր մի նոր շիվ ու բույն...
Բայց այդ գարունը մնաց իմ ճանփին
Ու դու հեռացար, հեռու՜- հեռունե՜ր
Չտեսար գարնան բողբոջներն անգամ
Ու դառար անհաս ինչպես բյուր գարուններ
Ինչպես մոլորված կռունկ վիրավոր
Անհույս կորցրած ծագուկ ու երամ...
Եվ քո ժպիտն ու կերպարն իմ հոգում
Մնացին որպես հուշ, որպես միրաժ...
Գարունս մնաց կիսատ ու անցավ,
Եվ ինձ բաժին ընկավ թախծոտ աշուն
Եվ նաև ձմեռ խստաշունչ ու ցուրտ
Քանզի դու դարձար այլևս անհաս
Ինձ թողնելով միայն թախիծ, տրտունջ...
Ք. Երեվան, 13.05.2024թ.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 1