буд,
ки дили духтари ҷавонеро ба даст оварад
ва уро пай дар пай фиреб диҳад. У худро тавре ба
духтар вонамуд мекард, ки гуё аз ишқи у об
мешавад ва қалбаш бидуни у тобу таҳамул надорад.
Билохира тавонист, ки он духтарро рози кунонад ва
аз у лаззати шаҳвони гирад. Духтари ҷавонро
даъват кард то дар фалон руз ба хонааш ояд ва
ҳарду суҳбати ошиқона гузаронанд. Духтар низ рози
шуд ва рузи ваъдаги фаро расид.
Писар дар макони ваъдаги мунтазири духтар буд ва
дигар рафиқонашро низ аз ин қисса огоҳ намуда
онҳоро даъват карда буд.
Чанд дақиқа ба омадани духтар монда буд, ки
модари писар занг зада гуфт: Зуд ба хона биё, ки
ҳоли падарат бад шудааст. Маҷбур шуд, ки аз
рафиқонаш ҷудо шавад ва қабл аз рафтанаш ба
онҳо гуфт: Вақтеки он духтар омад, шумо онро раҳо
накунед, ҳарчи, ки мехоҳед бо у анҷом диҳед.
Баъдан писар шитобон ба суи хонаи падараш рафт.
Чанд лаҳза баъд духтар омада расид. Ин гургони
бевиҷдон ба у дар афтоданд ва уро то аз ҳуш
рафтанаш бераҳмона таҷоауз карданд ва ҳамингуна
беҳуш уро раҳо карданду рафтанд.
Вақтеки ин ҳодиса рух медод, писар ба хонаи
падараш расид ва хост аз ҳоли падараш огоҳ шавад.
Модараш наздаш омада пурсид: Чаро хоҳаратро бо
худ наоварди?
Писар гуфт: Хоҳарам? У ҳамроҳи ман набуд ку.
Модараш гуфт: Вақтеки мо ба ту занг мезадем,
телефонатро ҷавоб намедоди ва уро ба назди ту
фиристодем то зудтар огоҳат кунад.
Писар бо суръат аз хонаи падараш хориҷ шуд ва
худро ба хонаи худ расонид ва дид, ки хоҳараш
мавриди таҷовуз қарор гирифтаасту аз ҳуш
рафтааст.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 61
Чох макан ки худ афти.офарин
Ки мехурат дарад бо мушт