. Стракозы, рамонкавы луг, Нябёсы бялеюць аблокамі… Маленства бяспамятны круг Зарніцамі ззяе далёкімі. Падснежнікаў белых святло Лунае вясельнымі строямі… Юнацтва крутое крыло Звініць недасяжнымі мроямі. На возеры сонечны блік Душу напаўняе ўспамінамі, І мудрасці тонкі разлік Пад восень гарыць арабінамі. Жыццё хоць пражыта на трэць, Чакае наперадзе лепшае! Не будзем, не хочым старэць. Ну, станем на крышку станейшыя… Лілія Мялешка (г. Клецк)
Нет комментариев