«Агар намозхоннинг олдидан ўтувчи киши ўзига нима (гуноҳ) бўлишини билганида эди, (намозхоннинг) олдидан ўтишдан кўра қирқ (йил, ой, кун) тўхтаб туриш унинг учун яхшироқ бўлар эди».
Ровий: «Қирқ кун» дедими, ёки «ой», ё «йил»ми, билолмадим», деган.
Муттафақун алайҳ.
(Абу Жуҳайм Абдуллоҳ ибн Ҳорис ибн Симма ал‑Ансорий розияллоҳу анҳудан)
Шарх:
номоз укиётган кишини олдидан кесиб утиб булмайди.
Расулуллоҳ ﷺ дедилар:
«Кимки пиёз, саримсоқ ва кўк пиёз еса, асло масжидларимизга яқинлашмасин. Чунки фаришталар ҳам одам болалари озорланган нарсадан озор топишади».
Шарҳ:
Ислом поклик ва гўзаллик динидир. Саримсоқ ва пиёзни егандан кейин ошқозондаги овқат билан аралашгач жуда ёқимсиз, сассиқ ҳид юзага келади. Шунинг учун Пайғамбар алайҳиссалом масжидда намоз ўқийдиганларга саримсоқ ва пиёзни еб киришдан қайтардилар. Токи бу тарзда масжидга кириш билан бошқа намозхонларга ва масжидни обод қилувчи фаришталарга озор бўлиб қолмасин.
Имом Муслимнинг ривояти.
(Жобир розияллоҳу анҳудан)
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев