Предыдущая публикация
Мо (яҳудиҳо) дар Таврот ҳамвора медидем, ки навишта шуда буд Муҳаммад ﷺ Расули Аллоҳ аст на тундхӯй (тезмизоҷ, тезхашм, бадхашмӣ, бадфеълӣ) ва сахтгир аст, ва на густох (бешарм, беҳаё, беадаб), ва дар кӯча ва бозор ҷор (овоз, садо, фарёд) ва ҷанҷол намекунад, ва бадиро бо бади посух намегӯяд, балки мебахшад ва сарфиназар мекунад.
Умматаш бисёр сипосгузор, бар ҳар макони баланд ва фарозе Аллоҳ-ро такбир мегӯянд, ва дар сарошебиҳо Ӯ-ро меситоянд.
Яъне авсофи зебои Расулуллоҳ ﷺ ва авсофи зебои умматаш дар Таврот зикр шудаанд.
"Сунани, Доримӣ: Ҷ. 1. С. 16".
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев