Предыдущая публикация
Көзүңдү жум да, көр-тириликти унут.
Бир жолу аксакал устат Абдулазиз ат-Тужиринин үйүнө мейманчылап барып калдым. Устат Касым чөлкөмүнө караштуу Бурайда деген жердеги чакан фирмасында турчу. Кечке чейин эл менен жолугушуу, баарлашуу, пикир алышуу болуп атып, такыр эле чарчап калдык. Дигер маалында ал мени бөлмөсүнө жетеледи:
- Мага сенин үч мүнөтүң керек,*- деди ал бөлмөсүнө киргенде, - Азыр болуп көрбөгөндөй эс аласың, бул, тиги Кытай табыпчылыгынан да ашып түшөт, - деп кошумчалады.
Убактымдын тардыгына карабай мейли деп, унчукпай туруп бердим.
- Көзүңдү жум, оозуңду да ачпа, көр-тириликтин баарын унут, - деди да, менден мурун өзү көзүн жумуп, тунжурай калды.
Мен да үндөбөй айтканын жасадым.
Анысы бул жарыктагы сени алагды кылчу бир да буюм көзүңө көрүнбөсүн, түпсүз туңгуюкка сиңип кет деген маани экен. Сүкүт салып көр-тириликти, дүйнөнүн көй-санаасын жадыңдан чийип ташта. Үч мүнөткө бул жашооңдон ажырап, мейкиндикке төнүп кет.
Эмне бул дүйнө жашоосун сен башкарып жаттың беле? Аны Алла Тааала башкарат. Түн бою уйкунун кучагында жатканда аалам өзгөрүп кеттиби? Жок, аны Алла Таала сактап турат. Жарык дүйнөгө келгенде аалам өзгөрүп кеткен эмес, кеткенде деле ошол тейде калат. Сен азыр да өзүңдү бул жарыкта жоктой элестет.
Үч мүнөт баарын эстен чыгардым, эч нерсени ойлободум. Көзүмдү ачканда жумшак мамыкта эки саат эс алгандай ырахатты сездим, буга бөркүңөрдөй ишенгиле!
Устат жылмая карап:
- Муну атактуу табыптардан үйрөнгөм, жашоодон кыйналып, жаның кашайып кеткенде көзүңдү жум да, баарын унут, көңүлүң тынчып сергий түшөсүң, муну сен азыр жон териң менен сезип турасың, - деп далыман таптады да, кебин андан ары жалгады:
- Ааламдагы көйгөй-машакаттын баарына санааркай бербе, сен буга жооп бербейсиң, ал тургай үй-бүлөңдүн маңдайына жазылганга деле сен ээлик кыла албайсың. Балаңдын оорусун Алла Тааладан башка эч ким айыктыра албаса, кызыңдын көйгөйүн Алла Тааладан башка эч ким чече албаса, карыздан кутулууңа Алла Тааладан башка эч ким жардам бере албаса, анан неге башыңды оорутасың? Мунун баарынын ачкычын Алла Таалага тапшыр да, үч мүнөт бүт унутуп, өзүңдү шамал каалаган жагына айдаган камгак сыяктуу элестет. Сенин өйдө-ылдыйың Алла Тааланын колунда.
Айтса-айтпаса түгөнөбү, бардык иш Падышабыз Алла Тааланын каалоосу менен чечилет. Биздин милдет падышанын буйругун так аткаруу. Ошондо, Аны ыраазы кылабыз, Ал ыраазы болсо, бардык ишти каалаганыңдай жайгарат.
"Кайда барсаң Мамайдын көрү" - дегендей, ансыз да жашообуз машакатка жык толгон. "Баланы окутуу керек эле!.. Үй бүтпөй турат!.. Досумдан алганды кайтаруу керек эле!.. Баса, баланчанын тоюна эмне кылабыз?.." Жанталашып күн кечиресиң... Анда да көйгөйдүн чети оюлбайт...
Мен ошол Бурайдадагы үч мүнөттү такыр унутпайм. Ошол көнүгүүнү андан бери эчен ирет жасадым. Жасаган сайын жаным жай алып, ырахатка балкыйм. Эс алган сайын муну үйрөткөн устат Абдулазизге ичимден ыраазы болом.
Эми муну сага да сунуштайм, анткени, ичи тар эмесмин. Мен сезген ырахатты сен да сезүүң керек. Балким, азыр чарчап тургандырсың. Жумуш кылгың келбей жатабы? Ааламды аны жараткан Заттын Өзүнө бер. Дароо көзүңдү жум, оозуңду да ачпа, анан дүйнөдө болуп жаткандын баарын унут.
Үч мүнөт... мына эми, сен эс алып калдың, тим эле уйкудан жаңы ойгонгондойсуң. Эми сергек кыймылдап ишиңди улант. Ишиң илгерилегенин көзүң менен көрүп, анан мага ыраазычылыгыңды айтасың.
📘"Бакыттын сырын ачтым" китебинен..
👤Автор: Аид - Ал Карни.
Следующая публикация
Комментарии 6