Предыдущая публикация
ТАВАККАЛ БА ХУДО
Мегӯянд, ки рӯзе шогирдони Хоҷа Алии Бухороӣ аз ӯ пурсиданд:
– Эй Хоҷа, таваккал ба Худо чист ва чӣ гуна онро дар амал татбиқ кунем?
Хоҷа Алӣ барои фаҳмонидани ин мафҳум як намунаи амалиро пешниҳод кард. Ӯ як дона тухм гирифт ва ба шогирдон гуфт:
– Ин тухмро гиред ва онро то замони кафидани он нигоҳубин кунед.
Шогирдон тухмро гирифтанд, вале баъзеи онҳо онро дар ҷое гузошта, фаромӯш карданд. Дигарон онро зиёд гарм карданд ва тухм вайрон шуд. Танҳо як шогирд, ки ҳамеша онро бо меҳрубонӣ нигоҳубин мекард ва ба Худо дуо мекард, тавонист тухмро ба мурғобичаи зебое табдил диҳад.
Хоҷа Алӣ ба шогирдони худ гуфт:
– Таваккал ба Худо маънои онро надорад, ки шумо беҳаракат шавед ва интизори кӯмак бошед. Балки шумо бояд саъю кӯшиш кунед ва ҳамзамон ба қудрат ва раҳмати Худо эътимод дошта бошед.
Ин ривоят таълим медиҳад, ки таваккал ба Худо бо кору кӯшиши инсонӣ ҳамроҳ мешавад. Худо танҳо ба онҳое мадад мерасонад, ки кӯшиш мекунанд ва масъулияти худро бо ихлос анҷом медиҳанд
/Xirad
Следующая публикация
Нет комментариев