Предыдущая публикация
Ի՞նչ էր ուզածս քեզնից, ո՛վ աշխարհ.
Լոկ քնքուշ սիրո փոքրիկ մի նշխարհ:
Սե՛ր էի ուզում, էլ ուրիշ ոչինչ,
Սեր. ծնված հոգուց ՝ անապակ ու ջինջ:
Իսկ ի՞նչ տվեցիր սիրո փոխարեն,
Լոկ ցավ տվեցիր, աշխա՛րհ անօրեն:
Ցավ, վիրավորանք, հիասթափություն,
Չէ՜, չկա մեջդ կաթիլ բարություն:
Ի՞նչ հիմունքով ես բախտը
Բաժնում, ասա՛ իմանամ:
Թե արդար լինես
Էլ չեմ բողոքի ու կդիմանամ:
Բայց չէ՜..արդար չես:
Տեսնում եմ շուրջս ինչ է կատարվում
ՈՒ տեսածիցս, աշխա՛րհ անիրավ.
Բան չեմ հասկանում:
Քանզի իմ չափը ուրիշ է, աշխա՛րհ,
Քոնին նման չէ:
Իմ աշխարհն այնքան
Անեղծ ու արդար
ՈՒ այնքա՜ն ջինջ է:
ՈՒ այդ աշխարհում
Սեր կա լիուլի,
Կա և բարություն:
Մինչդեռ դու չունես
Ո՛չ ազնվություն,
Ո՛չ արդարություն:
Չարության մաղձով այդպես
Պարուրված ու՞ր ես սլանում:
Դու հարցրել ես այդ մաղձոտ
Ճամփան քեզ ու՞ր է տանում:
Չէ՜, չես հարցրել,
Բայց ես քեզ կասեմ.
Դեպի կործանում:
ՈՒր չկա բարի,
Այնտեղ ջերմ սերը
Ծիլեր չի գցում:
Սիլվա Գուլանյան
Սիլվա Գուլանյան
Следующая публикация
Нет комментариев