Предыдущая публикация
Կաթկթում է ամեն տեղից
ԵՎ ա՜խ, ավա՜ղ, չկա մի ձև,
Որ թաքնվեմ այդ անձրևից:
Փորձում եմ ես ժպիտ քամել
ՈՒ պատասխան ժպիտ ծնել:
Բայց ժպիտս ձմռան
Դժկամ արևի պես
Չի ջերմացնում ու
Մնում է կարծես անտես:
Գիտեմ ինչու..
Իմ ժպիտն էլ կեղծ է այնքան
ՈՒ ջերմություն չի ճառագում:
Ժպիտները իրականում
Հոգու խորքից պիտի դուրս գան,
Իսկ իմ հոգում խոր
Թախիծն է միայն տիրում:
Անձրևում է փողոցներում,
Թախծե անձրև է կաթկթում
ՈՒ դրանից հոգիս մրսում,
Մղկտում է ինքն իր ներսում:
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев