Предыдущая публикация
#ТЕЛБА
Муаллиф ШАМСИНУР
33-қисм
Амма жиян машинада кетиб боришар экан, амма тилга кирди.
-Асланжон бир яхши қиз топ. Сениям тўйингни кўрай дейман
-Амма кўрасиз ҳали.
-Эеэ шу десанг жигар ҳеч тинч қўймади мени. Бу кетишда энг севимли жиянимни тўйини кўролмасам.
-Амма қўйинг бу гапларни, ўзим сизни совчиликка олиб бораман ҳали. Тўй бошидаям сиз бўласиз.
Аслан аммасига далда берганча машина ҳайдаб кетарди. Манзилга етишгач машинадан тушишди.
-Амма сира шу осмониздан тушмадизда.
-Нима қилай ўрганиб қолганман. Қўшниларим жуда яхши инсон.
-Биламан, қани сизни олиб чиқиб қўяйчи.
Улар лифтга яқинлашишганда лифт ёнида турган қизга эътибор беришди. Қиз лифт тугмасини босайми, босмайми деб турарди. Асланни аввало унинг жуда узун кўйлак лозими, ҳамда узун сочлари эътиборни тортди.
-Қизим чиқасизми? – Манзура опа ҳайрон турган қизга савол берди. Қиз чўчиб кетди.
-А... Ассалому алайкум.
Одатда баъзи қизлар саломни унутаёзган бир вақтда бу қиз салом берганди.
-Олтинчи қаватга чиқмоқчиман. Лекин мен лифтга чиқиб кўрмаганман ёлғиз.
-Юринг бирга чиқамиз. Биз бешинчи қаватгача чиқамиз
Қиз хурсанд бўлиб кетди.
-Рахмат сизга.
Аслан эса қиздан кўзини узмай уни ҳаракатларини кузатарди. Моҳизар бир четга ўтирганча худди қўрқаётгандек тасаввур уйғотарди.
-Сиз бу ерга энди келдингизми?
-Ҳа кўп бўлмади. Синглим билан турамиз.
-Ҳокима опани уйига келдизлами олтинчи қаватдаги?
-Мен ... Мен билмайман. Лекин оппоқ эшик.
-Ҳа ўша уй.
Бошқа сўзлашилмади. Бешинчи қаватга лифт тўхтади. Амма ва жиян лифтдан чиқишди. Моҳизар ҳам бироз туриб шартта лифтдан чиқди. Афсуски лифт эшиги ёпилиб қизнинг сочлари қисилиб қолди.
-Вой.
Аслан эпчиллик билан лифт тугмасини босиб қизни сочларини чиқаришга ёрдам берди.
-Мен, шу қаватдан юқорига чиқақоламан. Барибир бир ўзим лифтга тушунмайман.
Қиз зиналардан юқорилаб кетди. Амма жиян уйга киришгач икковидаям бир савол бор эди.
-Амма ғалати қиз эканми?
-Менга ўтта содда кўринди. Бироз довдирдек.
34-қисм
-Ростданам, ҳозирги замонда лифтни билмайдиган қизни топиш муаммо аслида,- Аслан кетишга чоғланди.
-Ўтирсанг бўларди.
-Амма росса чарчаганман. Бошқа сафар.
-Майли болам, эсон омон бор.
Аслан чиқиб кетди. Кетатуриб чироғи ёниқ олтинчи қаватга беихтиёр қаради. Буни қарангки ўша қиз деразадан қараганча атрофни кузатиб турарди. У Асланни хато кўрмади ҳам.
💦💦💦
Зарифа ўзидаги ҳолатдан шубҳага туша бошлади. Наҳотки ҳомиладор бўлиб қолган бўлса? Энди нима қилади? Ишдан қайтишида ҳомиладорликни аниқлайдиган тест сотиб олиб уйга боргач текшириб кўрди. Тахминлари ўринли бўлиб чиқди.
-Мен ҳомиладорман. Дахшат. Энди нима қиламан.
Телефонини олганча Умрга қўнғироқ қилди.
-Алло. Умр ака.
-Тинчликми, бу вақтда телефон қилмасдинг?
-Мен ҳомиладорман.
-Иееэ бу нимаси? Қанақасига?
-Э билмайман ўзимам. Лекин сақланувдимкууу. Ҳуллас энди нима қиламиз?
-Нима қилардик туғасан.
-А? Бу нима деганиз? Ҳали никоҳ ўқитмаган бўлсак, сизга розилик бермадимам.
-Энди жоним рози бўлмай иложинг йўқ. Қорнингда болам бор. Олдиришни ҳаёлингдан чиқариб ташла.
-Мен иккита болани эплолмайман. Камига хотиниздан яшириниб юрсак.
-Эплайсан, тамом бугуноқ мулла топиб никоҳ ўқитамиз.
Умр телефонни ўчиради. Зарифа ҳожатхона деворига суянганча ўтириб қолади. Моҳизарга буни қандай тушунтиради. Ўзи бир куни опасини саволидан аранг қутилганди.
-Ёнингга келган эркак ким?
-Қайси?
-Мени ухлаб қолганимда чақиргандингку.
-Ҳаая уми, дўстим ҳолос.
-Дўст, қизиқ дўстлар уйга келадими? Тағин эркак киши.
35-қисм
-Нима бўпти, оддий муносабат.
-Мен буни тушунмайман, эркак ва аёл ўртасида, хилватда ёлғиз муносабат бўлмайди
-Э боре, телба. Сен ниманиям билардинг?
Шу шу Моҳизарга бошқа ҳисоб бермади. Аммо қорнидагини қандай айтади. Ҳожатхонадан чиқиб ўғли ва опаси ўтирган хонага кирди
-Касалмисан?
-Йўқ
-Ҳудди касалдек рангинг синиқ.
-Ҳаммаси яхши.
Зарифа кўрпачага чўзилди. Моҳизар жиянига нималардир айтиб ўтирарди.
Яшасангчи ўтмишдан ариб!
Йўл очиқку, нега жилмайсан?
Бахт келмайди сени ахтариб,
Борилади бахтга – билмайсан.
Севги – мардлар умрига зийнат –
Қай йўсинда ҳаётин тарзи...
Сўнг бор айтай: «Фақат муҳаббат
Топширмоққа тақдирни арзир».
Қалб фалагин тоқидан зим-зим
Бетоқат нур сочган ўша – бахт.
Беюраклар не деса десин,
Бахт дегани асли – муҳаббат.
Усмон Азим
-Сен муҳаббатни тушунасанми?
Зарифа опасини устидан кулади.
-Сенингча билмайманми?
-Албатта йўқ. Чунки сенда оғрийдиган юрак йўқку.
-Тўғри айтасан, менам одаммидим сева олсам?
Зарифа бошқа гапларга эътибор бермади.
-Мен турмушга чиқяпман.
-Нима?
-Эрга тегяпман дейман. Эшитмаяпсанми?
-Ойим биладиларми?
-Ҳаёт меники, бир марта улар қарор қилиб бўлишди.
-Ўша вақт ҳам ўзинг тегаман дединг, -Моҳизар уни айбини ота-онасига ағдаришига қўймади.
-Нима қилишим керак эди. Жинни опаси бор деб совчи келмаса қари қиз бўлиб ўтирардимми? Ўзи сени деб нечта йигит онасини юборолмаган. Бари яхши болалар эди. Шундай бўлгандан кейин тегиб кетавердимда. Энди ҳам ёлғизлик чарчатди. Тегаман.
-Ҳали олти ой бўлмади эрингникидан қайтганингга
-Вақтни аҳамияти нима?
-Мени қишлоққа олиб бориб қўй.
-Бекорларни айтибсан. Болага ким қарайди кетсанг?
-Эрга тегсанг уйда ўтирасан.
-Йўқ, ишлайман бола туғилгунча.
-Бола?- Моҳизар янада ҳайрон бўлди.
-Болам бор.
36-қисм
Моҳизар синглисини юзига ҳам қарамай туриб кетди.
💦💦💦
Зарина кийим чизар экан яна ўша кўзларни ҳаёлига келтирди. Коллекциялари кўрки бўлган либосни ҳаёлан ўша кўзлар эгаси билан тасаввур қилди.
-Топдим.
У қарсак чалиб юборди. Ишчи ходимларию, шериклари унга ғалато қараб қўйишди.
-Нимани?
-Мана бу либосни киядиган қизни топдим. Мен аниқ биламан, бу либос айнан ўша қиз учун яратилган.
Зарина ўрнидан отилиб туриб такси ушлади. Моҳизар яшайдиган подезд манзилини айтди. Қўлида эса ўша кўзлар.
-Эй Аллоҳим илоҳим уни топай. Менга жуда керак у. Айнан санъат асарини у очиб бера олади.
Зарина ўзига ўзи гапирганча манзилга етиб келди. Таксидан туша сола подездга кирди. Тўққиз қаватли бино. Энди бир бир сўраб чиқади.
Зарина биринчи қаватдан бошлаб ҳар бир эшикни тақиллатиб расмдаги кўзларни изларди. Қизни исмини билмагани унга жуда панд берарди. Учинчи қаватга етганида қизни гаплари эсига тушди.
-Жиянчаси билан юради. Синглим билан яшайман деган.
-Бу кўз... Эсладим олтинчи қаватда бир қиз бор. Қишлоқдан келдим деганди. Чап томондаги эшик.
Зарина тилла топгандек хурсанд бўлиб кетди. Тезда олтинчи қаватга кўтарилди. Минг бир ҳаяжон билан эшик қўнғироғини босди. Бироз ўтиб эшик очилиб бир қиз чиқди.
-Ассаламу алайкум. Менга мана бу кўзлар эгаси керак.
Зарифа расмга қараб туриб қош чимирди.
-У нимага керак?
-Мен... Мен дизайнерман. Бир қанча танловларда ютуқларга эришганман. Бир либос яратганман, бу кўз эгасига лойиқ. Менга у жуда зарур.
-Мақсадиз нима?
Зарифа қўлларини чалиштирганча эшикка суянди.
-Мен модель сифатида подюмга бу қизга либосимни кийдириб олиб чиқмоқчиман.
Зарифа қаҳ қаҳ отиб кулиб юборди.
-Бу ишингиз ўхдҳамайдиёв.
-Нега? – Зарина ҳайронликда сўради.
Зарифа Заринанинг қимматбаҳо кийимларига, чиройли соч турмагига қараб, оддий қиз эмаслигини фаҳмлади.
- У руҳий ҳаста. Сиз айтгандек подюмга чиқолмайди.
37-қисм
- Алдаманг, туппа тузук эдику.
- Ҳозир чақираман. Моҳизар.
Ичкаридан Моҳизар чиқди. Таниш қизга кўзи тушди.
-Салом.
-Салом.
-Мен сизни излаб келдим.
Моҳизар ажабланди.
-Менда ишингиз борми?
Зарина қўлидаги папкадан либос эскизини олиб узатди
-Мен яратган либос. Уни сиз кийиб чиқишингизни истайман.
Моҳизар янада ҳайратланди.
-Мен?
-Ҳа сиз. Бу либос айнан сизда жонланади. Фақат йўқ деманг.
-Мен ... Мен ... Телбаманку...
Охирги сўзлари заифгина чиқди.
-Илтимос. Йўқ деманг.
Зарина мўлтирабгина турарди. Қўйиб берса йиғлаб юборгулик аҳволга тушганди.
-Ҳўш қанча берасиз?
Зарина ўзига келиб суммани айтди. Бу анчагина пул эди.
-Бўлди, сизга ёрдам беради. Битта шартим уни ёнига доктор келмасин
-Хўп.
-Қачондан бориши керак?
-Ҳозироқ иложи бўлса.
-Бўпти, ҳозир чиқади.
Зарифа Моҳизарни уйга киритиб ўзини кийимларидан кийдира кетди.
-Буларинг менга бўлмайди. Тор.
-Ўлчамингку, киявер.
Зарифа мажбурлаб узунроқ костюм ва шим кийдирди. Кейин эса сочини тепадан қилиб йиғди.
-Ваувввв бунча очилиб кетдинг . Ҳоз шошма.
Опасини юзига бироз упа сурди.
-Ана бўлди. Доғларингам анча пасайибди.
Моҳизар ташқарига чиққанида Заринани кўзлари қувончдан чарақлаб кетди.
Давоми бор...
#shamsinur
Следующая публикация
Комментарии 9