Предыдущая публикация
СИЙРАТ...
Учинчи фасл...
Йигирма биринчи қисм...
Буғзига тиқилиб келган йиғисини бор иродасини кучга солиб тухтатиб, шу билан бирга ўзида жилмайишга куч топган қиз стол устига келтирилган овқатларга имо қилиб йигитни овқатланишга ундади.
-Олинг, менга эътибор қилманг! Ҳаммаси жойида бу вақтинчалик ҳолат. Биласизми, аслида оила ташвишини бошимга ортгим келмайди. Бундай ўйлаб кўрса мен туфлисини бир томонга, кир пайпоғини иккинчи томонга отадиган эрга тоқат қила олмайман. Камига сал ишдан кечиксам бўладиган сўроқларга тоқатим йўқ. Эркин яшаб урганганман. Мени бошимга хукмрон ортиқчалик қилади. Мана шунақа гаплар билсангиз. Қош учириб олган Шаҳноза Даврон томон стол устида турган салат тўла идишни сурди.
-Олинг, жуда ширин тайёрлашади. Шу салатни ейиш учун албатта бу кафега қайта келасиз!
-Нега энди кир пайпоғини отадиган эр? Балким пайпоғини ювинишга кирганда ўзи ювиб қўядиган бўлсачи?-деди жилмайиб.
-Унақаси топилмайди. Қўйинг Даврон. Мен қайғум бу мени қайғум. Сиз у ҳақида бош қотирманг. Мен мана шу қайғулар туфайли юксалдим. Улар мени қанотларим. Қайғулар орасидан бахт топа олиш ҳам, бир бахт билсангиз. Ғамгин жилмайди.-Анна Ахматовани шеъри бор шундай.
О қайғу ,о қайғу қайғудан тўйдим дейди. Мен тўймабман шекилли.
Куксини босиб келаётган нафас етишмаслигини тарқатишни истагида чуқур хўрсиниб олди.
-Сизга у билан боғлиқ савол берсам бўладими? Шу вақтгача қизнинг барча харакатларини индамай кузатиб турган Даврон оҳиста овозда савол берди.
-Албатта нега бўлмасин бемалол
-У билан гаплашиб олмадингизми бу ерга қайтгач?
-Биз у билан Берлинда кўришига келишган эдик. Аммо учрашув белгиланган куни у негадир келмади. У билан уяли алоқа ва интернет орқали боғланишда ҳам узилиш бўлди. Мен бундан ўзига керакли хулосаларга бордим. Сунг у келди. Менга берган тушунтириши эса қандайдир тутуруқсиз бўлиб туюлди. Сунг...
Гапини давом этирмай бош эгиб ўйланиб қолган қиз қўлидаги санчқи билан столни тирнади.
-Сизга қараб туриб бир нарсани ўйладим.
Ўйчан жилмайган йигитга қаддини ростлаб боқди.
-Фақат сизга раҳмим келди деманг.
-Йўқ. Раҳм Аллоҳга ҳос ҳислат. Бандаси бандасига далда бўлиши Шу далда ичида меҳрибон зотни эслатиши мақсадга мувофиқ бўлади. Инсонда Суръат ва сийрат бўлади. Баъзи инсонларни Аллоҳим шу даражада гузал суръатли қилиб яратадики, уларнинг суръатига маҳлиё бўлиб уларнинг сийрати қвй даражада эканлигини унутамиз. Баъзи инсонлар суръати кўримсизгина бўлсада, Аллоҳим уларнинг сийратини шу даражада гузал қилиб яратадики уларнинг бу гузал сийрати кўримсиз суръатини ёдимиздан кўтаради. Яна бир инсонлар бўлади. Уларнинг сийратида суръатида гузалдир.Яна тоифа борки ё аллоҳ ундайларни суръати одамсифат сийрати шайтон нусха бўлади. Аллоҳни ўзи сақласин ундайлардан. Ҳар биримизни сийратимизга Алоҳим гузаллик берсин. Уни ўз руҳи билан боғласин. Ана ушанда ҳаётимиз гузал кўриниш олади. Аллоҳга беадад шукр денгки сизни сийратингиз ҳам суръатингиз ҳам гузал экан. Ишқ илоҳий, ишқ Аллоҳдан. Ўзингизга сабрни фақат Аллоҳдан тиланг. Ҳазрати Юсуф аллайҳисаллом қиссасини биласизми?
-Ҳа. Мени энг севимли қиссаларимдан бири.
-Ана шу қиссадан ҳар бир мумин ўзича хулоса чиқаради. Менинг ҳам ундан ўз хулосам бор ва уни сиз билан бўлишгим келди.
-Хурсанд бўламан.
- Юсуфнинг ишқида девона бўлган Зулайҳо Аллоҳга юкинади. Чунки у Юсуф сабаб Миср аҳлига шарманда бўлди-да. У имон келтирди ва роббига юкинди дедики уни ҳам ишқи илоҳий билан сийласин. Аллоҳнинг инояти билан Зулойҳога нисбатан Юсуф қалбида шундай бир ишқ пайдо бўлди. Зулойҳо қалбида эса роббисига бўлган ишқ кучайиб Юсуфга парво қилмади. Юсуф девона бўлмадими? Юсуф бир замонлар Зулойҳо қилган ишни қилмадими? Ишқи кучлилигидан у Зулойҳони роббига бўлган ишқидан қизғонди. Юсуф дедики сен мени ундан кам севарсан. Зулойҳонинг жавоби эса: Ҳақиқий ишқ унгадир!
Муҳаббат бу у сеники деганими? У сизники бўлмаса сиз уни севмайсизми? Сиз уни қучмасангиз севмай қоласизми? Унда нега биз Аллоҳимни кўрмаймиз аммо севамиз. Биз уни қуча олмаймиз аммо унга интиламиз. Нега? Уни ҳам севманг ахир у фақат сизники эмаску! Уни ҳам севманг ахир сиз уни қуча олмайсизку! Сиз мени мана шу саволларимни бир карра ўйлаб кўринг. Агар жавобингиз ижобий бўладиган бўлса сиз яратгандан сўранг! Сурангки унинг қалбида ҳам сизникидек ишқ пайдо бўлсин! Ана ушанда у сизга келади. Биласизми, мени юрагим бу гапни ёлғон деяпти. У ҳам худди сиздек сизни севади деяпти. Билмадим нега бундай деяпти? Аммо кунглимни бир четида ёруғлик бор.
Қаршисида ўтириб сокин овозда босиқлик билан фикрларини бир бир баён қилаётган йигитга ҳаётида биринчи бор синчков тикилиб қолган Шаҳноза жилмайди.
Мен бир замонлар биладиган Давронми шу? Наҳотки унда шунчалик улкан қалб бор? Секингина бош ирғади.
-Рахмат жилмайиб олди.-Ажойиб тарзда таскин бердингиз. Ҳаттоки ҳайратда қолдим. Очиғини айтсам сиздан бу каби гапларни кутмаган эдим.
-Биламан. Хўрсиниб олган йигит ўйга чумиб жим бўлиб қолди.- Биламан бир оз ўй суриб турган йигит уйқусидан биров туртиб уйғотгандек бош силкиб олиб жилмайди.-Моҳимни эслайсизми?
Тўсатдан берилган саволдан ва мавзунинг кутилмагандан кескин ўзгаришидан бир оз норози бўлиб истамайгина бош ирғади.
-Ҳа. Уни унутиб бўлмайди.
-Нега?
-Мен ушанда уни мен ҳақимдаги гапларини эшитгандим. Аблаҳлардек писиниб гап пойлагандим! Жарангдор овозда кулиб олган Шаҳноза ўзидан норозидек бош чайқаб олди.-Нега уни тўсатдан эслаб қолдингиз?
-Мен кеча уни кўргани боргандим. У автоҳалокатдан кейин аравачада қолган. Операция қилишди икки марта энди энди оёқларида сезги пайдо бўлибди. У сизга қилган туҳматларини гапириб берди. Уша йигит ҳақида ҳам ундан эшитдим.
-Ҳа биламан. Хабарим бор. Моҳимни гапларини биз иккимиз ҳам унутиб юборганмиз. Хижолат бўлмай, яшашда давом этаверсин.
-У хатоларидан хулоса чиқарган. Отасининг бойлиги Аллоҳим қадари олдида ҳеч нарса эмас эканлигини тушунибди. Мен уни олдида қайтиб келиб нимани ўйладим биласизми?
-Эшитаман.
-Бир замонлар уччаламиз бир чизиқда учрашганмиз. Мен у замонлар қизларни шунчаки кунглихўшлик эрмаги сифатида кўрсам, Моҳим отасининг пуллари билан керилиб ҳаёт кечирадиган. Атрофда қанчадан қанча муҳтожлар борлигини кўрмайдиган кибрли. Дунёнинг барча лаззатлари мен учун дейдиган эди. Сиз эса тиришиб ҳаётда ўз ўрнига эга бўлишга интилар эдингиз... Орадан йиллар ўтди. Биз яна бир нуқтада учрашдик.
Мен хатолар ортидан роббисини таниган аҳволда
У ҳасталик туфайли кибри йўқолиб тушкун аҳволда
Сиз эса ҳаётда ўз ўрнига эришган ҳолда...
Мен ўйладим инсон ўз суръатини эмас, сийратини гузаллаштирса барча тилакларига эришар экан. Сизга тухмат қилишди. Мақсадингиздан оғмадингиз. Чунки у тухматни қай даражада оғир бўлганини мен кўриб билиб турган эдим. Уни қай тариқа енганингизни ҳам...Сиз мақсадингиз йўлидан оғмадингиз. Уша тухматчилар билан учрашиб пачакилашиб ўтирмадингиз. Мақсадингизни биринчи ўринга қўйдингиз ва оқибатда ўз мақсадингизга эришдингиз. Бу мақтов эмас. Шунчаки сизни узоқ йиллардан бери танийдиган инсон сифатидаги кузатув хулосаси.
Сиз бир нарсада ишқ масаласида гузал сийратли бўла олмаяпсиз. Деяпсизку у мени эшитсин. Тилаяпсизки у менга интилсин. Талаб қўяпсизки у мени тингласин. Демаяпсиз у нимани ўйлаяпти? У нимани ҳис қилаяпти? Мен уни нега эшитмаяпман? Балким шу топда кўз ёш тукиб ўтиришингиз сабабчиси ўзингиздирсиз?
-Мен буни биламан. Шуниси алам қилади. Биламан барчасига ўзим айбдорлигимни аммо ҳали айтганимдек...
-Ғурурми?
-Ҳмм
-Сиздаги бу ғурур бу сизники. Уни енгиб олиш ҳам ўзингиз ққўлингизда. Биз қачонки ўз хиссиётларимизни ўзимиз енгиб ола билмасак уни бошқа биров енгиши душвор...Демоқчиман балким сиз яна озгина ўз қалбингиз билан гаплашиб кўрарсиз. Мен айтган саволларни ўзингизга бериб кўрарсиз.
-Маслаҳатингиз ёмон эмас. Бир психолог айтганди. Кўзгу олдида туриб ўзингиз билан суҳбатлашинг деганди. Балким шуни ўзимда синаб кўрарман.
-Балким. Мен ишга қайтишим керак. Соатига қараб олган йигит ўрнидан турди. Сиз билан ўтган ажойиб тушлик учун миннадорман. Ҳалиги бола билан ўзим қизиқиб кўраман ва натижасини сизга айтаман. Телефон рақамингиз менда бор. Чунтагидан ташриф қоозини олиб Шаҳнозага кўрсатди.
-Эяя бу ташриф қоғоз сизга қандай тушиб қолди? Ажабланиб савол берган Шаҳноза ўрнидан туриб йигитнинг қўлида турган ташриф қоғозига қўл чузди. Ахир мен айнан шу каби ташриф қоғоздан атиги ўнта чиқартирганман ва бу энг яқин хамкорларимга берилган.
-Афруза Алижоновна деган аёлни танийсизми? Қизнинг дилида шубҳа уйғотишни истамагандек дарров изоҳ беришга киришди.
-Ҳа танийман. У киши билан салкам олти йилдан буён ҳамкорликда ҳамфикрликда ишлаймиз.
-Уша аёл мен ишлайдиган жойни директори. Хомийлик қилмоқчи эканлигимни айтгандим сизни манзилингизни берди.
-Унда тушунарли. Афруза опа ўта ишончли инсонларини биз томонга йўналтирадилар. Хўп яхши блринг. Мароқли суҳбат учун сизга ташаккур.
-Кўришгунча Аллоҳимни панохида бўлинг. Хайрлашиб кетган йигитни жойига қайтиб ўтирган қиз йўлининг нарги юзига ўтиб кўздан пана бўлгунича кузатиб турди. Ҳавас қиладиган даражада узгарибди. Илоҳим ҳаётида яна бир Афрузадек қиз йўлдош бўлсин. Ёши эндт ўттиздан ошган бўлса ҳам эллик олтмиш ёшли инсонлардк сокинлик ва оқиллик билан сўзлайдиган. Бир замонлар уйноқлаб турадигн кўзлари инсонга ўйчан боқадиган бўлиб қолибди. Илоҳим имонли инсофли солиҳа бир қиз учрасинда қалб жароҳатига малҳам топсин! Юзига фотиҳа тортган қиз ҳам ўрнидан турди. Уйга боришим керак.Бугун онамни доктори уйга келиши керак эди. Мен бўлса соатига қараб олди. Ҳали эрта экан. Соат тўртда келиши керак эди. Улгураман. Онамни нима қилсам экан. Касалхонага ётмайдилар. Майли онам истагандк уйга доктор чақириб тураман. Илгаригидан яхшиларку!ОРада ёмон қурқитдилар. Хўрсиниб олган Шаҳноза машинаси томон йўл олди. Ҳеч қачон машина минмайман дегандим. Мана бинойдек машина бошқараяпман. Алишер ака мени машина олганимдан бехабар. Йўлимни пойлаб юргандилар. Комил сабаб машинам жарима майдонига тушиб қолмаганида уа кунги учрашув ҳам бўлмас эди. Наҳотки бугун унаштирилаяпти. Тўйни ҳам тезлатишса керак онаси кутиб ўтирмаса керак. Бир нарсага тушунмайман. Нега Алишер аканинг дўстлари мени бунчалик ёмон кўришади? Ҳалиги биттаси келиб бир дунё ҳақорат ёғдириб кетди. Хўп унисини храктери шунақа эканда десам, бу Азизбек дегани ҳам жуда захар экан. Сен ўзингни ноз қилиб тарозига солган бўлсанг солавер сендан гузалига унаштираяпмиз, икки ойда тўй дейдими? Тавба бир нарса десам ургудек шашти бор...
Шаҳноза эрталабдан очилганига беш ой бўлган янги филиалга борди. Урдаги ишлар билан танишиб чиқди. Янги филиални рекламаси билан шуғулланадиган агентлик ходимлари билан учрашув ўтказди. Тушлик қилишни мўлжаллаб хонасида ўтирганди тусатдан каридорда шовқин кўтарилди. Эй отиб ташла менга деса! Эшик шарқ очилиб Сочи тугал қоши кипригигача сариқлигидан миллати ўзбек деб айса биров ишонмайдиган йигит кириб келди. Сизми уша Шаҳноза хона тўрида ўтирган қизга қараб ўшқирган йигитга бошдан оёқ кўз ташлаган қизни уни қаердадир кўргандек бўлди аммо эслай олмади.
-Ҳа мен! Келинг тинчликми? Ўқувчилардан бирини амакиси ё акасимикан деган ўйда ўрнидан турди. Келинг хизмат?
-Хизматингизни анавиларингиз қилсин! Беписанд қўл силтаган нотаниш инсон лаб бурди. -Нима сиз ўзингни осмондаги ой деб биласанми а?
Соф шевада гапиришидан унинг қаердан эканлигини фаҳмлаган Шаҳноза уни қаерда кўрганлигини дархол эслади. Алишер аканинг дўсти Азизбек. Уша гурухда расмини кўрганини эслади.
-Ўзингни торозига солиб юравер.
-Тушунмадим? Мендан нима истайсиз?
-Бугун дустим сендан минг марта чиройлисига унаштирилаяпти! Икки ойдан сунг тўйи! Сен ўтиравер бу ерда! Нима қаерда, қачон?- деб. Ҳии боди!
Кутилмаган хабардан эси оғиб қолаёзган Шаҳноза йиқилиб тушмаслик учун столни махкам тутди.
Қанча вақт ўтди сезмади. Ўзига келган вақтида хона ўртасида туриб ҳали ҳам алланималарни гапириб турган йигитга қараб ўзини мажбурлаб жилмайиб боқди.
-Хабар етказганингиз учун рахмат. Бахтли бўлишсин! Илтимос бу ердан кетсангиз биз ишлашимиз керак.
-Хотин зотига иш тегмасин! “Пурмаъно” сўзлар билан сукиниб олган йигит чиқиб кетди.....
Мен уларга нима ёмонлик қилдим? Бири олдинига чақиради сунг хақоратлайди. Иккинчисига таклиф ҳам шарт эмас экан. Ўзи келиб ўзи сукиб ўзи кетар экан. Булар қандай инсонлар экан? Уларни ҳам синглиси опаси бормикан? Ёки Алишер ака дўстларига мени ёмонлармикан? Қани олдимда бўлсада шу саволларимни ўзига берсам. Бугун йигирманчими сана шунда тахминан йигирманчи августларда бўлар эканда тўйи. Даврон аканинг гапларидан сунг негадир хотиржам бўлиб қолдим. Майли унаштирилса унаштирилсин. Тўйи бўлса бўлсин. Бахтли бўлсин. Кўз ёшларини артиб олган қиз эшикка калит суқди.
Онажон яхши ўирибсизми? Зерикмадингизми? Роҳила опа қанилар?
-Магазинга тушганди. Шаҳноз мен бу уйда сиқилиб кетаяпман. Иссиқ дим. Ховлимизга кетайлик.
-Йўқ она мени ишларим бу ерда. У ерда ёлғиз қолиб кетасиз. Яхши айтингиз. Келинг шу ердан ҳовли сотиб оламиз. Бу уйни сотмасак ҳам бўлади. Қишда бу ерда ёзда ҳовлида яшаймиз нима дейсиз?
-Пулинг етарли бўлса нима ҳам дрдим.
-Пулим етарли. Дадам билан гаплашай. Комил жунатган пул бор Дадам озгина ёрдам бериб юборсалар бўлди ховли тайёр.
Икки ҳафта вақтини ховли қараб ўтказган Шаҳноза учинчи ҳафтага бориб кунглидагидек ховли топа олди. Нархи ҳам ўз мўлжалидек.... Сотиб олди.
Ховлига мамнун кўз ташлаган онаси жилмайди. Рахмат қизим. Йилар мобайнида унутган ишини қилиб қизнинг пешонасига лаб босди. Олганинг олтин бўлсин! Йиғлаб дуо қилган аёл қизиги синчков боқди. БУнча эт билан суяк бўлиб қолдинг. Тузукроқ овқат есанг бўлмайдими?
-Ейяпман кулди.
-Ермиш овқат сени ебдику болам ўзинга қарасанг бўлмайдими касал бўлиб қоласан-ку!
-Хавотир олманг онажон сизни бу телба қизингиздан касаллик ҳам ажал ҳам ҳазар қилади.
Бу нима деганинг! Ҳии гапинг қурсин сени! Мен худодан сенга келадиган дард касалликни ўзимга тилаб ўтираман. Иккинчи марта бу гапни гапирганингни эшитмай!
-Аммаларни чақирайми? Онасидаги узгаришдан ҳайрон қолган қиз елкасидан қучиб сийпади. Аммамларни чақирсам мазза қилиб ўтирасизлар қаранг она қандай зўр жой. Ховлидаги боғига ошиқ бўлдим. Жуда ажойиб экана? Фавворани гузаллигини қаранг. Аммамларни бир хаваси келтирасизми онажоним!?
-Майли чақир! Розилик билдирган онаси аравачасини фаввора томонга бурди. Куз тушди.
Хар куни эрталаб дарахтлардан ерга узилиб ерга тушган баргларга кўзи тушган Шаҳнозани юраги алланечук увушиб кетади. Худди онамдек кунглидан аламли ўй ўтказди. Онамдек улар ҳам сулиб сарғайиб тушаяпти.
Намгарчилик туфайлими онасининг қўллари ва оёғида яна шиш пайдо бўлди. Ўтган сафар даволаган докторига эртага олиб бораман. Эртароқ олиб бормасам ўтган сафаргидек навбат кутиб қоламиз. Онаси ҳам ахволини билдими докторга борамиз деганида қайсарлик қилмади. Шунча эрта харакат қилгани билан касалхонага етиб борган Шаҳнозанинг хафсаласи пир бўлди. Докторнинг хонаси олдида навбат кутиб ўтирган одамлар тўпланиб қолибди. Навьат кутиб ўтирганлар сонини билиш мақсадида бир бир кўз югуртирган ШАҳноза ўзига орқа угириб ўтирган Алишерни таниб титраб кетди. Ё худойим у-ку! У нега бу ерда? Нима учун бу ерда навбат кутиб ўтирибди? Ахир бу ерга юрагида муаммоси бор одамлар келади-ку!
-Онажон сиз шу ерда қолинг мен доктор билан гаплашиб кўраман балким биз сал олдинроқ кирармиз? Онасининг қулоғига эгилиб шивирлаган қиз Алишерга кўз қирини ташлади. Ўзини кимдир кузатганини сезгандк ортига бурилган Алишер Шаҳнозага кўзи тушиб ўрнидан турди. БИр оз қараб турдида ёнида ўтиган аёлнинг қулоғига нималарнидир шивирлаб тайинлади ва қаддини тиклаб қиз томон юрди.
-Ассалому алайкум аравачасида ўтирган аёлга елка тутган йигит тик турган қизга бир қараб олди. -Яхши бўлиб қолдингизми онажон?
Тўлишибди. Оқарибди. Демак унга оилавий ҳаёт ёқибди. Бахтли эканлиги ранг рўйидан маълум онаси билан гаплашаётган йигитга кўзларини тўлдириб боққан қиз уни бир нечи марта кўздан кечириб олди. Илгари пальто қийиб юрарди энди бўлса курткага ўтибди. Демак кийиниш стили ҳам узгарган. Хўрсиниб олди. У ўзига мослаштирибди. Илгариги кийиниши ўзига ярашар эди.
Онасининг ҳасратига қулоқ солиб турган йигитга қараб туриб кўзига ёш ҳалқаланганини бир оз турса қароқларида тошқин юз беришини билиб касалхона ховлисига шошилди. Кеч кузнинг муздек ҳавоси қизиб кетган юзига хуш ёқиб юзини осмон сари бурди. Бу йилги куз серёғин келадиган кўринади. Тунд осомнга қараб кунглидан ўтказди.
-Шахноза! Ортидан эишитилган овозга хотиржам бурилди.
Мен қаршинингиздан чиқмадим. Секингина пичирлади.
-Эсингдами? Ҳалиям эсингда турибдими? Жилмайиб ўзи томон қадам босган йигитдан хавотир олиб бир қадам чекинди.
-Ҳа эсимда. Мен сизни қотиллик қилмасин деб беркиниб юрдим. Бугун тўғри келиб қолишимиз тасодиф.
-Кимдан беркиндинг ? Менданми ўзингданми?
-Нима фарқи бор? Алам билан бош чайқаган Шаҳноза ўзи қўрқадиган кўзларга тик боқди. Нима фарқи бор сизга!?
-Соғинмадингми?
Ич ичидан титраб кетган Шаҳноза бурилиши билан кўзидан отилиб чиққан сотқин ёшларини артиб олди. Қай томонга кетаётганини билмаса ҳам ундан олис бўлиш мақсадида қадам ташлади. Ортидан индамай келаётган йигитни ярим бурилган холатида кўриб ажабланди. Бу нега ортимдан келаяпти? Нима иши бор менда? Нега бундай тутуруқсиз бу? Уни уйида аёли кутаяпти бу бўлса мени ортимдан...
-Чарчамадингми?
Шарт тўхтади.
-Нима?- бош бурди.
-Чарчамадингми? Жилмайиб яқинлашди. -Мен иккинчи бўлиб навбат олганман. Юр, мени ўрнимга онангни олиб кирсанг бўлади. Бирга кирамиз хўпми иккимиз ҳам ишимизни битириб чиқамиз. Опамга ўтган гал келиб дори ёздириб кетгандим. Бу сафар таблеткалар ёзиб бераман деганди. Шу билан биз кетамиз опамга кўрик керак эмас.
-Нега, менга ҳиммат кўрсатаяпсиз?
-Онанг толиқиб қолмасин деяпман. Юр қайсарлик қилма. Вақт йўқотасан.
Одам ҳам шунақа безбет бўлар эканда. Тавба индамай бурилиб кетган йигитга эргашди.
-Бахтлимисиз? чидай олмай савол берди.
-Ҳа. Ортига бурилиб жавоб берган йигит жилмайди.-Сени учратганимдан бахтлман. Бугун мен учун узгача кун!
-Тўй яхши ўтдими?
-Ҳа. Зўр ўтди. Кўпкарили ва курашли бўлди.
-Келин чиройли куйлак кийгандир а?-ичидан кўтарилиб келган ғаразга ўхшаш туйғудан ўзи қурқувга тушиб савол берди.
-Қанақа келин? Кўзларини катта катта очган Алишер елка қисди. Келин тўй эмас суннат тўй қилдик. Беҳзод укам ўғлини қўлини ҳалоллади. Аслида онам укам иккимизни ўғлиларимиз суннат тўйлари бирга ўтишини орзу қилгандирлар. Лекин тақдирда йўқ экан. Укамни ўғли мактабга чиқди бу йил шунинг учун тўй қилдик. Айтмоқчи сен қаердан эшитдинг?
Ахмоқона савол берганини тушунган Шаҳноза юзига қон тепганини ҳис қилди.
Билмадим кимдан эшитдим эсимда йўқ. Тўй қилишди деб эшитувдим.
-Балким мени уйланди деб эшитгандирсан?
Шарақлаб кулиб юборган йигитга қараб анграйиб қолган қиз секингина пичирлади.
-Ҳа шундай деб эшитувдим.
-Кўриб турганингдек буйдоқман. Ва Қаршингда сенга муҳаббат билан боқиб турибман. Юр кўп қолиб кетдик. Ҳозир доктор келади ва биз навбатни йўқотиб қўямиз.
-Алишер ака мени сизга саволларим бор эди.
-Хўп. Кейин берасан. Олдин онангни олиб кирайлик. Сунг мен олиб бориб қўяман сен саволларингни бир бир берасан бўладими? Машинадамисан? Қўлидан тутган иссиқ кафт тафтидан музлаб қолган қўлларига илиқлиқ ҳис қилган қиз жилмайди. Мен билмайди десам билар эканда. Кунглидан ўтказди. У доимги одатига хилоф қолмаган. Доимгидек...
-Йўқ таксидаман.
-Унда жуда яхши. Мен олиб бориб қўяяман. Бўла қол юрчи. Музлаб кетибсан. Сал қалинроқ кийиниб юр. Бетоб бўлиб қоласан. Шаҳноза қўлида ҳис қилган илиқлиқни ёноғида ҳис қилган қиз кўзларини юмиб шивирлади.
-Мени кечиринг......................................
ЛАЙК БАСИНГ😎😎😎
Ностальгия:
СИЙРАТ...
Учинчи фасл...
Йигирма иккинчи қисм...
-Ҳеч бўлмаса тасодифан учрашгандек қилиб кўришсанг бўлади-ку! Бу масалани бир ёқли қилишинг керак! Онанг бечора учиб қўниб юрганди. Алишернинг тўйи билан Беҳзодни ўғлини тўйини бирга қиламан деб. Нега бунча қайсарлик қиласан? Қийинми бориб кўришиш? Оооов гапирасанми ё сени ўзим бир нарса қилиб қўя қолайми?
-Ойбек,- Иномжонинг сокин овози эшитилди.- Қизишманг дўстим.
-Ё сен бу латтани ўтиришини кўрда. Хўп бўпти. Сени бошинга тушган ишга ишонмабди. Баҳона дебди. Ҳа баҳона эди. Пулим йўқ эди деб қўйсанг бўларди-ку А!? Мени кечир асалим десанг, ё онасини эмсин ишинг битгунича тиз чукиб ялиниб қўлини ўпворвайсанми а?
-Нимааа?
-Бу ахмоққа оғзингни оғритиб гапириб ётма! Ҳеч нарса таъсир қилмайди! Бирданига лов этиб тезда совийдиган Азизбек гапга аралашди. -Уша ойимтилла буни ўқитиб иситиб олган! Минг гапир фойдаси йўқ!
Дўстларининг бир олиб бири қўйиб бераётган танбеҳларидан биронтаси қулоғига кирмаётган Алишер хўрсиниб олиб Икки чаккасига бош бармоқлари билан қаттиқ сиқди. Қаердан ҳам уша куни Шаҳнозани ёнидан ҳайдаган куни жахл устида дўстлари тўпланиб ўтирган кафега борди? У ерда алам устида Шаҳноза билан ораларида бўлган гапларни гапирди?! Қаердан ҳам шу ишни қилди!? Шундан бери дўстларининг тили жағини тийиб бўлмаяпти. Ўзларини гапиргани етмагандек оналари ҳар куни камида иккита қиз топадилар. Мақсад битта Алишерни уйлантириш.
-Бўптиеей уйланадиган Алишер сен иккинга нима а?! Бўлди қилинглар шу темадан ўлай агар тўйдим мен! Бошқа гап йўқми сен иккинга?! Фарходнинг Ойбек ва Азизбекка қараб урган дўқи Алишернинг қулоғига мойдек ёқди
-Ундан кўра бошқа гаплардан гаплашайлик. Бир ойда бир марта кўришсак. Шуни ҳам жанжал билан ўтказамизми?
-Сен бир ойда бир кўришасан. Мен бу иккиси билан кунда кўришаман. Буларнинг гаплари менга ёд бўлиб кетди. Иккала дўстини навбати билан бармоқ билан кўрсатган Алишер кафт қиррасини бўйнига тиради. Мана шундай бўлдим иккисидан!
-Биз сени ўйлаб гапираяпмиз!
Жаҳлдан қип қизил бўлиб кетган Азизбек ушқириб бериш билан бир қаторда келиштириб сукиниб олди.
-Бўлди қилинглар ҳозир урушиб кетасизлар. Бўлди. Ойбек Азизбекни тинчлантиришга урунди. Бўлди қил сенам Алишерга юзланди. Келаси ҳафтада холамни йилини бераркан. Хурсиниб олиб стулга ўтирган Ойбек бармоқлари билан соч таради.
-Нега бунча тез? Ҳайрон бўлган Фарход бармоқларини сочлари орасига тиқиб ўтирган Ойбекка тикилиб қолди.
-Исломда аза уч кун дейилган.
-Аза уч кун бўлса нега ўзинг тўқсонга кириб ўлган бувингга роппа роса бир йилда йил оши бердирдинг!? Амал қилсангиз гапиринг муллабува!
-Азиз Зафарнинг норози тарзда эътироз билдиргандек қилган қўл харакатига эътибор бермаган Азизбек ўтирган ўрнида Иномжонга чақчайди.
-Бу ерда муллалик қилиб асабимга ўт ёқма! Мулла қилганини қил айтганини эмас деймиз шекилли бу ахволда. Ҳиии оналарини...
Ўрнидан сакраб туриб ўзи ўтирган стулни тепиб юборган Азибек хонадан ташқарига отилиб чиқиб кетишини хона ичидагилар жим кузатиб қолишди. Унинг гаплари хақиқат бўлгани учун ҳам барчаси бирдек бош эгдилар.
-Унга нимадир бўлдими нега бунча асабий? Оилавий муаммоси борми? Иномжон дўстларини хижолатдан қутқазмоқчи бўлгандек биринчи бўлиб гап бошлади. Азизбек мени айблаб ташлади. Дадам кенжа ўғил акаларини юзидан ўта олмади.
-Азизибекни биласанку дўстим ҳафа бўлма. Хўп нега бунча шошилинч ўтказилаяпти? Фарходнинг саволини ёқтирмагандек юз буриштириб олган Ойбек:
-Дадасини уйлантирмоқчи шунга эртароқ беришмоқчи шекилли.-деди.
Шу билан суҳбатларига кимдир якун ясагандек жимгина овқатланишди ва ҳар ким эртага ишлари куплигини айтиб бирин кетин тарқала бошлаганларида Ойбек Алишернинг ёнига келди.
-Сенда гапим бор эди...
-Хўп. Гапир эшитаман.
-Бу гап орамизда қолсин. Фақат иккимиз билайлик.
-Хўп...
Ишхонасига қайтиб келган Алишер Ойбек билан ораларида бўлиб ўтган суҳбатни узоқ вақт ўйлаб ўтирди. Ўйла ўйлаб стол устида турган телефонга узалди. Бир нечи марта қилинган қунғироққа жавоб берилганини эшитиб кулиб олди. Хачир деб сукиши мос келади шунга.
-Рустам яхшимисан дўстим? Сенда жуда зарур гапим бор эди. Йўқ дема бугун кўришсак дгандим. Биламан Тошкентдасан. Хўп. Ишхонамда бўламан. Ярим соат . Бўпти кутиб ўтираман.
Дўстини кутиб ўтирди. Узоқ қолма тез етиб келган Рустамнинг чарчоқли юзига қарабоқ Ойбекнинг гаплари хақида ўйлаб юраги увушди. Агар уйланиш бола чақа орттириш дегани шу бўлса умуман керакмас деган ўй миясини яшиндек ялаб ўтиб сесканиб тушган Алишер эшик олдида тик қолган дўстига пешвоз юрди.
-Кел. Кир жўра нега бусағада қотдинг? Сафардамидинг?
-Ҳмм қаршисига чиқишига парво қилмай стулга ўзини ташлагн дўсти саволомуз боқди. Нима гапинг бориди?
-Қачон қайтдинг?
-Кеча...Йўқ бугун...
Унда юр мен билан. Ўрнидан турди. Қани мен билан юрчи сенга бир нарса кўрсатаман.
-Эйй нима гапинг брр гапр мени бунақа жумбоқларга ҳоҳшим йўқ.
-Бу жумбоқмас уни ўзинг кўзинг билан кўришинг керак...Юрақол жўра ё жуда чарчаганмисан?
-Чарчашга чарчадим.
Чуқур хўрсиниб олган дўсти истамайгина ортидан эргашди.
-Мана шу икки кишилик шу қаватнинг энг зўр хонаси сен учун дўстим. Биламан сенга унча мунча нарса ёқмайди. Мен гапимга жавоб бераман бундан ортиқ хона топа олмайсан! Шу хона сеники. Истаган вақтингда келиб кетасан. Хона эшигини очиб ичкарига имо қилди. Ҳозир эса ичкарига кир жўра. Ювин мазза қилиб ухлаб ол. Эрталаб гаплашамиз. Ҳеч нарсани ўйлама. Очиқ эшикдан ичкарига киришга шошилмаган дўсти хўрсиниб олди-да:
-Ойбек билан гаплашдингми –деди.
-Йўқ лаб буриб елка қисган Алишер ўзига синчков боққан кўзларга тик боқиб бош чайқади. Йўқ. Мен уни ҳали гапда бир кўрдим. Вақтим йўқ эди мен тез кетдим у ердан. У у ерга бормайдиган бўлиб қолганман.
-Анави олифтанг учунми?
-Рустааам
-Мен уша таннозчангни кафега чақирдимда оғзи бурнини тўлдириб сукдим.
-Қачон?
-Ааа унга анча бўлиб кетди? Ҳафсаласи пир бўлгандек қўл силтаб олган Рустам лаб қийшайтирди. - Ундан кейин сен иккалланг нечи марта урушиб неччи оғиз бурун ўпишиб кетганларингни худо билмаса бандаси ҳисобдан адашади. Қисқаси ушанингни бир куни боплаб сукдим...
-Сабаб?
-Мен бировни сукишим учун сабаб керакмас..Шунчаки сукким келиши керак. Аянг билан гаплашгандим. Кўзим тириклигида уйлансайди. Уша қизи жуда қийнаб юборди. Дедилар. Унақа бўлса бошқага уйлантириб ташланг дегандим. Дадаси васият қилганлар. Ая менга мана шу қиз керак мен шу қизни ё аёлни севаман деса норози бўлмай уйлантираман. Севмаганига ёқтирмаганига мажбурлаб кўз ёш қилиб уйлантирмайман деб дадасига ваъда берганман дедилар. Даданга берган сўзи учун сабр қилиб юрган аянгни кўз ёшларига чидай олмадим. Ошна мендан хафа бўлма. Жаҳлим чиқиб кетди. Ким экан у бир кўрай дедим. Сукиш ниятим йўқ эди. Олифталиги асабимни бузди. Ўзини арирстократ деб биладими икки уч марталаб ўтиришга таклиф қилсам ҳам осмонидан тушгиси келмади. Тушириб қўйдим. Узр ошна. Айтмадими?
-Айтганди. Бўпти сен дамингни ол кейин гаплашамиз.
-Бўпти......
Демак тўй хабарини ҳам шулардан бири етказган. Балки аламини келтирмоқчи бўлгандир. Ҳар каллада ҳар хаёл. Балким мени ҳолатимни кўриб чидай олишмагандир. Каридорда қўлидан тутиб кетаётгани гузал қизга соғинчли назар ташлаб олди. Шунча ақли билан шунча билағонлиги билан ҳозирги учрашувимиз ҳам дўстларим томонидан уюштирилганилигини албатта у билмайди. Ҳалиги аёл билан навбат алишганимдан ҳам бу бехабар қолади....
-Алишер эртага анавинг онасини касалхонага олиб борар экан. Ойбекнинг хабаридан юраги шув пастга ташлаган йигит хўрсиниб олди.
-Ойбек керакмикан шу а?
-Иии эшамия еганмисан а сен? Мен уни қанчадан бери йўлини пойлаб эртага у билан учрашишинг учун энг қулай жойни топсам...Турреей одаммасан сен бору! Каллангга урай сени қари буйдоқ! Сени деб куйиб пишган мен ахмоқ!
-Бўпти бўпти бораман. Борамааан! Қаерга борай?
-Ўн етти поликланикасига. Машҳура опа деган аёлга бораркан. Эрталаб соат еттидан уша ерда кукармасанг сени кечда димлаб ейман!
-Бўпти!
-Айтмоқчи сенга тўй хабарини ким етказганини эсладингми?-деди ўзига ялт боққан қизга.
-Ҳи эсладим.-деди зарда билан. Бир сап-сариқ пишак айтди.
-Ҳа у пишак шунақа. Жиз этиб кетади. Уша жизиллаб кетганда кўпчилик кўйиб қоладида.
-Нега сизнинг дўстларингиз шунақа?
-Қанақа?
-Онамни олиб кирайлик, кейин айтаман.
Қўлини қўйиб юбориб онаси томон шошилган қизга эргашди....
-Опажон сиз бир оз каридорда ўтириб турсангиз мен қизингиз билан куёвингизга дорилар ёзиб берардим.
Доктор аёлнинг сўзларидан икки юзи ловуллаб кетган қизга қараб жилмайди...
-Шаҳноз ўзингиз тушунасиз мен ўтган сафар ҳам сизга айтгандим. Онангизни аҳволи кундан кунга...
-Биламан биламан...Шоша пиша бош силкиб олган Шаҳноза қараб турган Алишер унинг ожизларча бош силкиб олишини кўриб юраги ачишиб кетди.
-Афсус баъзида беморларимизни ўзлари ўзларини шу аҳволга олиб келишади. Мен ёзиб берган дориларни вақтида ичириб туринг. Безовта бўлсалар олиб келасиз.
-Хўп рахмат.
-Доктор нима деди қизим?
-Ҳеч нарса она. Ёзиб берган ориларимни вақтида ичсинлар деди.
-Ишга борасанми?
-Ҳа онажон сизни уйга олиб бориб қўямиз сунг мен ишга кетаман.
Орқа ўриндиқда кайфиятсиз кетаётган қизни жим кузатиб кетаётган йигитнинг юраги сиқилди. Демак онасининг аҳволи оғир. Енгилгина хўрсиниб олган Алишер олд ўриндиқда ўтириб жимгина шаҳар кузатиб кетаётган аёлга кўз ташлаб олди. Жуда рангпар бўлиб қолибди. Қизнинг манзилини сўрамай уй манзилига етиб келган йигит кўзгу орқали жилмайиб боқди.
-Тушамизми?
-Аблах! Қароқчи! Йўлтўсар!
Паст овозда таҳдидли пичирлаган қизга қараб туриб кулиб юборди.
-Нима дединг?- аёл ортига бурилишга харакат қилди.
Келдик онажон тушамиз деяпман.
-Чиройли уй олибсан. Маҳалла ҳам тинчми дейман.?
Онасини уйга қўйиб чиққан қиз ён ўриндиққа ўтиргач савол берди.
-Ҳа. Тинч.-Деди кесатиб.-Бу ерда қароқчилар йўқ шунисидан хурсандман!
-Шаҳноооз Шунақа девирмагин сени узоқдан бўлса ҳам бир кўрмасам ўлиб қолардим...
-Унақа деманг. Етарлича айрилиқ тотиб кўрганман. Олдинда мени яна бир айрилиқ кутиб турганини юрагим сезиб турибди...
-Аҳволлари оғирми? Қўлидан тутди.
-Ҳмм.
Куксига бош қўйган қизнинг йиғлаётганини сезган йигит индамай сочидан сийпаб турди.
-Онам тугаб бораяптилар... Бу дунёда якка қолиб кетишимни ўйлаб
-Унақа дема. Яхши ният қил. Тушкун бўлма. Мен ёнингдаман. Гапларимни эшитаяпсанми? Мен ёнингдаман. Сен биланман. Ҳар қандай ҳолатда ёнингда бўла оламан. Сен ёлғиз эмассан!
-Мени ишга олиб бориб қўя оласизми?
-Ми? Албатта! Кел бугун иккимиз бирга вақт ўтказамиз. Кечда онанг билан бирга овқатланамиз а нима дейсан?
-Аҳа. Шундай қилсак хурсанд бўлади дейсизми?
-Ҳада кунгли кўтарилади.
-Ҳали гапимиз чала қолувди...
-Ҳмм хўп гапир эшитаман. Калит буради. Йўл йўлакай гапириб кет.
-Дўстларингиз нега ўйламай иш қилишади?
Биласанми мен дўстларм ҳақида сенга гапириб бергандим. Уларни ишлари ҳақида гапирадиган бўлсам... Агар уларнинг юрагида хам меникидек ҳислар бўладиган бўлса. Уларнинг ўрнида бўлсам мен ҳам шундай қилган бўлар эдим. Ва бундан афсус чекмасдим. Аслида улар сен ўйлагандек одамлар эмас. Ҳаммаси бамаъни йигитлар. Энди қизлар аёллар йигитлар дўстлигини барибибр тушуна олишмайди. Кел яхшиси сен мени дўстларимни мен учун кечир...Мен эса дўстларим учун узр тилай. Ишонавекр ҳали уларнинг хақиқатда ажойиб инсонлар эканлигига ўзинг амин бўласан!
-Қандай?
-Худойимни ўзи чевар. Уларни сенга ёмон томонларини кўрсатган зот яхши томонини ҳам кўрсатар.
-Гапирганимни фойдаси йўқ. Яхшиси уларни йўқ ҳисоблай қолай а?
-Бу ҳам яхши йўл
Кун бўйи қиз билан бирга вақтни қандай ўтганини сезмай қолди. Алишер бирга ўтказган вақтларида бир нарсани сезди. Шаҳнозани икки ё уч марта қучоқлаган бўлса ҳам у илгаридек куксига қўл тирамади. Нафаси қайтиб безовта бўлмаганига диққат қилди. Савол бергиси келди. Аммо кунглига оор бераман деган ўйда индамай қўя қолди. Аксинча дераза ёнида туриб ховлидаги талабалрни кузатиб турган қизнинг ортидан бориб қучдида чаккасига лаб босди.
-Шаҳнооз-деди бахтдан жнтикиб
-Ҳмм
Кел турмуш қурайлик. Мен аямни юборай...Қара қанча вақт ўтказдик. Мана кўрасан биз энг бахтли жуфтлик бўламиз!
Ахир бой берган йилларимиз ҳаққи биз бахтли бўлишимиз керак. Йўқ дема жоним хупми? Йўқ демагин...
-Хўп.
-Ростданми? Розиман деганингми бу а?
-Ҳа. Фақат...Иккиланиб сўзлашдан тўхтаган қизни ўзи томон бурди.
-Нима? Айт нима қилишим керак?
-Фақат... Мен олдин онам билан гаплашиб олишим керак. Онамни қандай қабул қилишини билмайман. Менга икки кун вақт беринг.
-Хўп. Икки кун эмас, икки йил десанг ҳам кутаман.
-Жинни! Яна қочиб кетмоқчимисиз!?
-Асло йўқ!
-Бугун аммамни чақираман. Аммам орқали етказаман. Демоқчиман аянгизни хафа қилиб қўймасинлар. Онамни олдиндан қандай харакат қилишини айтиб бўлмайди.
-Хўп. Унда индин...Кел яхшиси ўзинг айт. Мен кутаман.
Розилик билдиргандек бош ирғаган қизнинг қучоғига тортди.....
Қиз билан вақт ўтказган йигит тун ярим бўлганда уйига қайтди. Хар доимгидек ўзини кутиб ўтирган аясига жилмайиб боқди.
-Ҳмм дада ўғли, тинчмисиз?-деди пичинг билан. - Худди менга эртага келин олиб келадигандек оғзингиз қулоғингизда! Аясининг пичинги жилмайишини кулгуга айлантирди.
-Кул ҳаа кул сен! Сенга кулгу бўлса бўлди!
-Ая мен у билан гаплашдим.
-Ким билан? Ҳайрон кўз пирпиратиб савол берган аясига норози кўз ташлади.
-У билан. Юзи қизиб асабийлашиб кетаётганини ҳич қилган йигит лаб тишлади.
-Ҳа хўп ким экан У!?
-Аяяя
-Хўп. Нима деди?
-Онам билан гаплашай. Сунг майли келсинлар деди. Аммасини чақирар экан.
-Вооой қачон?
-Эртага чақирса индин борсангиз бўлар...
-Вооой ана бўлмасам! Мени бўлса бир тайёргарлигим йўқ. Бугун кун нима?
-Чоршанбага ўтди.
-Унда болам мен эртага Ойбекжонни онаси билан гаплашай. Хайрли ишни жума куни бошлаганимиз маъқул. Нима дейсан?
-Менга фарқи йўқ. Бу ёғи сизни ишингиз.
-Бўлдида бу ёғини бизга қўйиб берасизда. Вой шу қизни келин қилсам ишонасанми қирқ кун эрталаб қирқ мартадан салом солдирмасам кўрасан! Ҳар куни қирқ эгилтириб салом солдираман!
Хохолаб кулиб юборган Алишер онасини қучди.
-Нега унақа қиласиз?- деди чаккасига лаб боса туриб
-Шошмай турсин! Сенга берган азобларини кўзига кўрсатаман. Илоҳим бахтинг очилгани рост бўлсин. Эртага келин келади. Иккимиз бозор тушамиз. Индин бостириб бораверамизда! Илоҳим қўлини дуога очган онанинг кўзларига ёш қалқиди..............
ЛАЙК БАСИНГ....
#РУСТАМХОН
#РУСТАМХОН
Следующая публикация
Комментарии 23
Бу ёғи тўйлар муборакми
Езувчи яна кульминацион бурилиш қилиб а яна айрилиб кетишмаса эдиии