Предыдущая публикация
СИЙРАТ...
Иккинчи фасл...
Ўн тўққизинчи қисм...
Қарши- Тошкент...2001-2015 -йил
Ўзи билан бирга хаж зиёратига борган шерикларидан ажралиб қолган Аъламхон пиёда беш юз метрлар юриб чексиз саҳрога келиб қолганини кўриб адашиб қолганини тушунди. Қайси томондан келганини аниқлаб олиш учун атрофга аланглаган Аъламхон чегараси осмонга туташиб кетгандек кўринаётган чўлда ёлғиз қолиб кетганини кўриб дахшатга тушди. Адашиб қолдим, адашдим! Олдинга юр ички бир овоз олдинга юришга даъват қилди. Саҳрода кезиб юрган Аъламхоннинг чанқоқдан силласи қуриди. Лабини тупиги билан намлаш учун харакат қилганди, назарида тили шишиб харакатланмади. Ё худойим бу нимаси? Ўзинг сақла! Мадад ёлғиз ўзингдан!- кўзидан сизган ёш лабига ёйилди. Шўр кўз ёши танига қувват бўлгандек илгарилади. Саҳронинг қоқ ўртасида тик қад ростлаган дарахтни кўрган эркак жонланди. Дарахт бор жойда сув бўлади. Кунглида уйғонган шу умид уни сунги кучларини тўплаб олдинга интилишига хизмат қилди. Дарахт остига етиб борган Аъламхон унинг илдизлари остида қайнаб оқиб ётган булоқ сувидан шунча ичса ҳам чанқоғи босилай демайди. Сув ичиш билан қониқмаган Аъламхон устидан ҳовучлаб сув қуйди. Муздек сувдан тани ором олган Аъламхон бош кўтариб атрофга аланглади. Сал нарида қад тиклаган деворлари нураб кетган лойдан тикланган уйга кўзи тушди. Ҳайрият одамлар бор жойга етиб кела олдим. Кучини тўплаб уй томон одимлади.Ошиқ машуғи қийшайиб кетган дарча аянчли ғижирлаб очилди. Ҳовлидаги манзарага кўзи тушган Аъламхон турган жойида қотиб қолди. Ҳовлида сочилиб ётган хазонлар устида тиз чукиб ўтирган Даврон хазон устида сочлари паришон ёйилиб ётган қизнинг бўйнидан тишлаб ғажияпти. Чарчоғини унутган Аъламхон жон алфозда Давронга қараб югурди.
-Даврооон! Ҳайқириб юборди. Давронбек ўғлим нима қилиб қўйдингиз!?
Ҳайқириқни эшитиб бош кўтарган Давроннинг кўзларида қўрқув ифодаланди.
-Мени айбим йўқ,- аянчли кулимсираган йигитнинг оғзидан оққан қон бўйнидан сизиб эгнидаги оппоқ либосини буяди. Кўз олдидаги манзарадан дахшатга тушган тоға ерда ётган қиз устига эгилиб додлаб юборди-Афрузааа!
-Дадаси, дадаси астағфирулло денг! Каламангизни қайтаринг босинқирадингиз! Дадаси ўнг ёношингизда ётинг, чап томон билан ётиб қолибсиз, ўнг томонга ёнбошланг!
Завжасининг иссиқ ва меҳрибон кафтини елкасида ҳис қилган Аъламхон елкасини уқалаётган аёлига термулиб қолди.
-Астағфирулло пичирлади. Астағфирулло!
Туши кўз олдида қайта намоён бўлган эркак ўрнидан туриб ўтирди. Ё тавба қилдим Аллоҳим нимадан хабар бераяпсан? Ё Аллоҳим менга маълум бўлмаган нима сирдан мени огоҳлантираяпсан?
-Телефон беринг,- аёлига юзланди.- Мен зудлик билан Тошкент билан гаплашишим керак.
-Шу топдами?
-Ҳа.
Қўлига тутқазилган телефонда қайд этилган рақамлар ичидан Давронни рақамни излаб топиб қунғироқ қилиш тугмасини босди.
-Ассалому алайкум тоға!
Давроннинг тетик овози қулоғига урилгач, енгил нафас олган тоғанинг юзида жилмайиш зоҳир бўлди.
-Валайкум ассалом Давронбек ўғлим ишларингиз яхшими отам?
-Раҳмат тоғажон ишларим яхши.
Давроннинг овозидаги бир оз тортинчоқлик хавотирдан тошиб кетган юрагига малҳамдек таъсир қилиб гупурлаб ётган юраги осойишта ура бошлади.
Шу вақтда ухламабсиз?
-Ҳа. Ой охири бўлгани учун ҳисобот тайёрлаётган эдим...
-Мени ҳам уйқум қочди. Одам қаригандан кейин кам уйқу бўлиб қолар экан. Давронбек сизда гапим бор эди.
-Хўп бўлади эшитаман.
-Ёшингиз ҳам йигирма олтига кетди ўғлим. Йигит киши учун айни уйланадиган вақт ҳисобланади. Шу вақтгача уй қилай, жой қилай машина олай дедингиз, ўзингизга қўйиб бердик. Онангизни ўйланг ўғлим. Шу ёшида рузғорга уннаб юриш онангиз учун ҳам бир мунча малол ўғлим. Танлаганингиз бўлса айтинг. Ўзим бош бўлиб тўйингизни ўтказай. Мен ҳам омонатман ўғлим. Орзу ҳавасингизни кўрай дейман.
-Хўп тоға.
Жиянининг итоаткорлик билан розилик билдиришидан кунгли кўтарилган Аъламхоннинг юзига жилмайиш югурди.
-Барака топинг! Қачон бу ерга келишни режа қилиб турибсиз?
-Наврузда уч кунлик таътилим бор. Насиб бўлса бораман.
-Мўлжалингиз борми?
-Ҳалигии. Онам билан гаплашай дегандим.
Балли ўғлим, яшанг! Шундай қилинг онангиз билан гаплашиб уйланиш масаласини ортга ташламаганингиз маъқул дейман. Иншааллоҳ ёзга қолдирмай тушириб оламиз. Муҳими қиз сизга маъқул бўлса бўлди. Майли ўғлим сизни ҳам ишдан қолдирмай.
-Ундай деманг тоға. Менга ҳалақит бермаяпсиз.
-Майли ўғлим. Раҳмат. Ишларингизга омад.
Даврон билан гаплашиб кунгли бир оз ёришган Аъламхон Бомдод ўқилиш вақти бўлганини кўриб ўрнидан туриб хонадан чиқди. Айвонда туриб баҳорнинг майин ҳавосидан ўпкасини тўлдириб нафас олди. Табиат уйғонди. Ўлмаган қул баҳорга ҳам етиб келди. Етказганинга шукр. Таҳорат олгунича ҳам кўрган туши кўз олдидан кетмади. Тавба қилдим. Таъбири нима бўлса? Алллоҳимга беадад шукрлар бўлсин, Давронбек кўз қувнатадиган йигит бўлиб ўсди. Тарбияси ахлоқи бошқаларга ўрнак бўладиган йигит бўлиб вояга етди. Унинг хатти харакатларидан кунгилим хотиржам бўлса ҳам Тоҳирбекнинг қизи билан бўлган гап сўзларни эшитгач бир сесканиб тушганим ҳам рост. Аъзамхон ҳамма гапнинг тагига етгачгина хотиржам тортдим. Йигит кишини йигирма олтига киргунича буйдоқ юриши яхши иш эмас. Малоҳат билан гаплашиб шу бу йилдан қолдирмай уйлаб ташлашим керак. Аллоҳим қанча умр берди билмайман. Давронни уйли қилсам, сал бўлса ҳам кунглим хотиржам бўлармиди дейманда. Одамзот қизиқ экн. Қачон ўлишини билмайди, аммо орзу ҳавасини чек чегараси йўқ. Шу жиянимга ўзгача меҳр берганим рост. Токи бор ҳақиқатни билгунимча ҳам зеҳни ўткир Давронбекка алоҳида эътибор қаратар эдим. Таҳоратини тугатган Аъламхон тили саловатда бўлса ҳам хаёлларини давом эттирди. Давронбекни хар сабоқдан кейин онасига айтиб мақтар эдим. Шу жияним дин йўлидан кетса иншааалоҳ қори бўлади дер эдим....Бор ҳақиқатни билганимдан кейин эса......
Москвадан қайтган Аъламхон чунтагида туриб танини ўтдек куйдираётган конвертларни олиб столи устига ташлади. Сафарда вақтида бетоблиги хабарини эшитиб хавотирдан тунларини бедор ўтказган аёлининг кунгил сўраш мақсадида хонасига рухсатсиз киришидан тоқати тоқ бўлган эркак ўз табиатига хос бўлмаган қуполлик билан аёлидан ёлғиз қолдиришни сўраш билан қаноатланмай аёлини қўлидан тутиб хонасидан чиқариб эшикни ичкаридан беркитиб олди. Энди нима қиламан? Нима қила оламан? Эй қодир Аллоҳим ҳар бир сир саноатни билгувчи ўзингсан! Мен нима йўл тутишим керак? Қандай йўл тутсам бу юз қароликни юва оламан! Эхх Аъзамхон, Аъзамхон! Нобакор бола нималар қилиб юрибсан сен!?
Боши қотиб қолган Аъламхон кечгача хонасида қамалиб ўтирди. Шомни ўқиб ҳовлида кўриниш берган оилабоши ёнига пилдираб келган завжаси юзига боқмай буюрди.
-Менга Аъзамхон билан Малоҳатни чақиртириб беринг. Малоҳатга одам юборинг, Аъзамхонга ўғлингиз қунғироқ қилсин. Зудлик билан иккиси етиб келсин!
-Хўп бўлади. Дадаси тинчликми? Шунча йиллар мобайнида ҳожасининг оғир енгил кунларида елкадош бўлиб келган аёл кўзларида ҳайрат балқиди.-Райҳонамиз демадингиз тинчликми?
-Тинчлик!
Қисқа жавобдан ўзига керакли хулосани чиқарган аёл эр амрини бажаришга киришди. Катта ўғлига амакисини чақиртиришни топшириб, кичик ўғлига эса аммасини олиб келишни тайинлаб жўнатди.
Эй художоним тинчликмикан? Нега бунчалар тоқатсизлар?
Ўзинг асрагин! Билиб билмай қилган гуноҳларимизни билгувчисан. Ичида такрор ва такрор истиғфор айтган аёл келгувчилар йўлига кўз тикди.
Аъзамхон тез етиб келди.
-Ассалому алайкум!
Ҳовлида ўтирган акасига қучоқ очган уканинг кўзлари, акасининг қахрли нигохлари билан учрашгач,қучоққа очилган қўллар икки ёнига шалвираб тушди. Эрининг нигохларини узоқдан кўрган аёлнинг юраги нохуш типирчилаб кетди.
-Ё Оллоҳ! Ё Оллоҳ қурқув билан пичирлади.- Ўзинг асра!
-Биз ичкарида бўламиз. Малоҳат келса киргизиб юборинг! Қани,- укасига имлаган ака йўл бошлади.
Эрининг сўзлари остидаги биз ўтирган хонага Малоҳатдан ўзга кирмасин деган буюруқни англаган аёл дастурхонга тараддудланган келинини имоси билан тўхтатди.
Аъзамхон хонага кириши билан кутилмаганда жағига тушган муштдан гангиб акасига қараб қотиб қолди.
-Нега демайсанми?- қахрли овозда савол берган Аъламхон, саволига жавоб кутмай уй тўрига йўл олди.
-Сўрамайсанми? Жим турган укасига қараб ҳайқириб юборгпн ака катта катта қадам ташлаб ортига қайтиб келди.. -Сўрамайсанми!?
-Сабабини билдим. Бош эгди.
Сомейлик билан бош эккан укасига қараб қолган Аъламхонни дили юмшади. Шу топда ука нега деган саволни берганда эхтимол дили юмшамас эди.
-Ким у?
-Бир қиз.
-Ким?
-Фарғоналик эди. Ака тиз чукди. Мен уни яхши кўриб қолгандим. Мени кечиринг ака мен уни яхши..
-Бузуқлигингни яхши кўрдим деб оқлама! Ўзини тута олмай бақириб юборган Аъламхон ташқарида қулоқ солгувчилар бўлиши мумкинлигини ҳисобга олиб овозини пайсайтириб савол берди.-Яхши кўрибсан нега никоҳингга олмадинг?
-Келингиздан, сиздан қўрқдим...
- Харом тушагингга тортишга худодан қўрқмабсан-ку! Нега бандасидан қўрқдинг! Тепангда гуноҳингни ҳисоблаб турган Яратган эгамдан қўрқмабсан-ку!
Ҳақли сўзлар олдида жим бош эгиб қолган Аъзамхонга ачиниб назар ташлаган Аъламхон ўтириб олмаса ғазабига енгилиб қолишини англаб ўзининг жойига ўтиб ўтирди. Чуқур нафас олиб чиқариб ўйга чумди. Ўртага чуккан жимликни эшикни журъатсмз тиқирлаши бузди.
Эшик ёнида тик турган Аъзамхон эшикни очиб ташқарида турган Малохатни кўргач акасига дахшат билан назар ташлади.
-Ҳа. Укасининг кўзларидаги дахшат сабабини тушунган ака бош ирғади. -Оллоҳ сирларингни сақламади. Лабини қаттиқ тишлаган ака синглисига ичкарига кир дегандек имлади.
-Бола қандай бунгача етиб келди? Онаси нима бўлди?
--Онаси боладан кечишини айтди. Докторлар муддати ўтиб кетибди деб олишни рад қилишгач...
-Кимни режаси?
-Мени. Малоҳатни ҳеч гапдан хабари йўқ эди. Мен уни йўлдан урдим.
Ака ука ўртасидаги бўлаётган суҳбатни жим эшитиб турган Малоҳат акасининг ёнига чук тушиб ўтирди.
-Акажон бизни кечиринг йиғлаб юборди. Кечиринг акажон!
-Бу нарсани ошкор қилиб, фарзандларингга Даврон укаси эканлигини айтишинг керак. Келин бор ҳақиқатни билиши лозим. Билиб қўй ота она гуноҳи учун бола жавобгар эмас! Уни қай йўсинда дунёга келишиги ягона айбдор бу ота она ҳисобланади. Бу гуноҳинг тўлови оғир бўлади. Шу вақтгача яшириб келишни уддалабсан, энди ошкор бўлганида яширмай болаларинг қаторида тан олинишини аёлингдан сўра! Келин тушунади...
-Акааа!- Малоҳат тиззаси билан акасининг оёғи остига судралиб келиб оёқларидан махкам қучди.-Жон ака мени шарманда қилманг, жон акажон! Мени оилам бузилиб кетади! Куёвингиз ота бўлидим деб хурсанд юрганида бу хабарни эшитган заҳоти мени талоғимни беради. Акажон! Давронни ўйланг, у мени ўз онаси деб билади. У билса синади. Болам бечора синади Акажон одамлар шавқатсиз! Акааа!
-Малоҳат синглим биламан болага муҳтож бўлиб шу ишни қилгансан, лекин буни оқибатини ўйлаб мен қўрқаяпман!
-Давронга, акамни болаларига аканг синглинг уканг деб тарбия берамиз. Жон акажон эл орасида юргулигим қолмайди.
-Малоҳат!
-Ахир, Худойим бандасини сирини ошкор қилмасликка ваъда берганда, наҳотки ўзингизга маълум сирни сақлай олмасангиз!? Жон акажон Давронни ақлли бола бўлиб ўсаётганини ўзингиз тез тез айтиб юрасиз-ку! Наҳотки боламни тириклай ўлдира олсангиз! Ахир у тугайди ака, тамом бўлади. Мени асл онам ким!?-деган саволни беради. Хаёли бўлинади. Сизга, менга нисбатан нафрат уйғонади. Акажон сиз бошимизсиз! Ўйлаб кўринг!
Синглисининг илтижолари ўтинчлари олдида иложсиз қолган ака ўйга чўмди. Ғазаб устида ўйлаб кўрмаган масалаларини мулоҳаза қилиб кўрди. Ростдан ҳам шу топда бор ҳақиқатдан хабар топса, бундан жабр кўрадиган инсон бу Даврон бўлади. Сунг куёв. Оғир танлов олдида ожиз қолган аканинг ўйларини Аъзамхоннинг сўзлари бузди.
-Ака, Давронни ўйлайлик. Бола кунгли синиб қолади.
-Ҳаммасига сен айбдорсан!
Кўзларини чирт юмган Аъзамхон чуқур нафас олиб чиқарди.
-Ака тан оламан. Мен ўз айбимни биламан.
-Онаси ким?
-Айтим-ку! Фарғоналик қиз эди. У кўча қизи эмас . Уни ҳаётидаги биринчиси...
-Тушунарли. Алдадингми?
-Йўқ. Биз бир биримизни...
-Нега охиригача бормадиларинг?
-У менга хаётини тўлиқ гапириб бермаган. Билганим унинг отаси бадавлат одам. У кимгадир турмушга чиқишга мажбур экан. Мени ёқтириб қолгач...
-Зинодан яралган зинога тортади дейдилар тавба қилдим Астағфирулло! Илло билло ота она гуноҳи учун бола жавобгармас! Гапимни иккаланг ҳам қулоғингга қуйиб ол! Давронни тарбияси билан ўзим шуғулланаман. Сен иккаланга ишонмайман! Иншааллоҳ Давронбек кўз қувнайдиган тарбияли эсли ҳушли йигит бўлиб вояга етади. Бир гапимни ёдларингда тутинглар. Болалар катта бўлаверган сари айниқса сен!- укасига юзланди. Болаларни онгига Даврон ўз жгарлари ҳақидаги тушунчани сингдириб бор. Дилноза ҳам Давронни ўз боласидек кўришга куниксин. Эҳтимол, бу сирни мен айтмаганим билан кунлардан бир куни ошкор бўлиши мумкин. Икки киши билган сир ошкор бўлмай қолмайди! Уша вақт келгунича болалар бу гапларни оддий қабул қилиши керак. Дилноза эса Давронни ўз ўғиллари қаторида кўришга куникиши лозим. Тушунарлими? Мен бу сирни мажбур бўлмасам ошкор қилмайман!
-Раҳмат акажон дунё тургунича туринг! Йиғлаб дуо қилган Малоҳат ўрнидан турди. -Раҳмат акажон!
-Иккингни оилаларингни сақлаб қолиш ва ўғлингни кунглини укситмаслик учун мен бу ишга рози бўлдим. Бор уйингга!......
Уша вақтдаги қароримни нотўғри эканлигига ишорами бу? Нимадан далолат? Ҳеч дилим ёришмаяпти-я! Намозини адо қилиб бўлган Аъламхон юрагини қоплаб келаётган ғашликка қулоқ солди. Ўйга чумган ака синглисини номерини терди.
-Ассалому алайкум акажон!
-Валайку ассалом! Эрта индин Давронбек қайтади. Ўғлингиз билан ўтириб юракдан дардлашинг. Тушунишимча танлагани бор. Кимлигини билинг ва совчиликка боринг, истасангиз янгангиз сизга ҳамроҳ бўлар. Истамасангиз ўзингиз боринг, ёки совчиликда кўзи пишган биронтасини топинг!
-Акажоним, айланай сиздан! Тилларингизга асал акажон раҳмат! Албатта! Гаплашдингизми акажон?
-Ҳа. Тунда бир оз суҳбатлашгандик. Ишларини якунлаб Наврузга келар экан. Келиши билан гаплашинг. Насиб бўлса, ёзга қолдирмай тушириб оламиз
-Илоҳим акажон, илоҳим! Илоҳим ниятимизга етайлик!
-Иншаааллоҳ, тайёргарлигингизни кўриб қўйинг! Ўғлингиз келганда шошилиб қолманг деб қунғироқ қилувдим.
-Раҳмат акажон!
-Шу йилдан қариганимни ҳис қилдим.
-Нега акажон? Бетобландингизми?
-Йўқ. Укаларим ва синглимга ўзим қунғироқ қилмасам, мени йўқламай қўйишганига ўзимни қариб овга ярамай қолган бўридек ҳис қилаяпман. Ўз ҳазилига синглисидан олдин ўзи кулиб олди.
-Воой акажонеейй! -Акасининг ҳазилидан ҳузур қилиб кулган Малоҳат акасини дуо қилди.-Омон бўлинг, бошимизда узоқ вақт бош бўлиб туринг! Акажонаа гапингиз ҳам бор бўлсин! Кунглимда сизни шу бугун кўриб келиш ниятм бор эди. Насиб бўлса пешинга қолмай бориб қоламан акажон! Нима қилиб борай? Кунглингиз нима тусаяпти?
-Қаймоқли қилиб юпқа қилиб келсангиз девдим. Сизнинг овқатларингиз онамникига ўхшайди.
-Хўп акажон!
-Майли, куёвга салом айтинг!
Малоҳат келса, ўтириб бафуржа гаплашаман. Бунинг дастидан бир оила пораканда ахволга келди. Тоҳиржон Кореага кетди. Аёли бечора... Қизи юртга келмай кетди дейишади. У қизнинг тақдирига жавобгар ҳам бизмиз. Синглимни калтабинлиги туфайли. Эй Алоҳим ҳали бу қизнинг тақдири учун ҳам жавобни қаттиқ бермасак яхши эди. Улар ҳам банда, улар ҳам ўзларига қилинган адолатсизликлардан Аллоҳга шикоят қилади. Чорасиз инсоннинг шикоятидан қўрқиш керак. Тоҳиржон бош кўтариб нега деган савол бермади. Аммо, индамасдан ишдан бўшади. Аъламхонни кўча бошида кўрса нарги томонга ўтиб кетадиган бўлди. Аъламхон борган тўй даврасини тарк этиб кетадиган бўлди. Шундан билса ҳам бўлади у инсонни қанчалик ранжиганини. Хўрсиниб олган Аъламхон, оғир ўйлардан халос бўлиш мақсадида хонасидан чиқди. Давронни уйлантириш керак. Зиналардан бир бир босиб тушаётган эркак ўйларидан қутила олмай яна хаёллари Даврон томонга кетди..........
Ўн беш ёшигача тоғасининг қаттиқ назаорати остида таълим олган Даврон ўзи каби сабоқ олиб юрган жиянлар қатори тоға суҳбатига тортилди.
-Мактабда ҳам ўқишларинг яхши деб эшитаман. Келажакда ким бўлмоқчисан?
Навбатдаги сабоқдан сунг хонасида олиб қолинган жиянига савол берган тоға жиянига синчков нигоҳларини тикди.
-Фармацевтика соҳасида ўқимоқчиман. Раста бўлиб қолган овозда жавоб қайтарган Даврон негадир қизариб кетди.
Жиянининг жавобини эшитган тоға сесканиб тушди. Орадан ўтган йиллар давомида Давроннинг туққан онаси ҳақида маълумот тўплаган Аъламхон, укаси билан ишқий муносабат ўрнатган қизнинг отаси фармацевтика соҳасидаги йирик бизнесмен эканлигини. Давроннинг онаси бўлмиш аёл эса водийнинг олд бизнесмени ҳисобланган Алижонбойнинг якка-ю, ягона фарзанди эканлигини аниқлади. Инсон экан, боласидан воз кечиши сабабига қизиқиб, у билан бир неча марта учрашишга харакат қилиб кўрди. Аммо отаси томонидан назаорати кучли бўлган аёл билан учрашишни иложи қила олмай юрган вақтларида уйларига бир йигит излаб келди. Шунчаки, яқиндан хаж зиёратидан келганини эшитиб зиёрат қилиш учун келганилигини билдирган йигит Ўзини Аброр деб таништирди. Йигитнинг шевасидан унинг Фарғоналик эканлигини фаҳмлаган эркак бу анчадан бери ўзи учрашиш йўлини излаб юрган аёл томонидан келган элчи бўлиши мумкинлигини тахмин қилди. Шу тахминини текшириб кўриш мақсадида йигитни шахсан ўзи кузатиб қўйди. Қадрдонлардек қучоқлашиб хайрлашган йигитнинг қулоғига пичирлаб сўзлаши, аёл билан учрашув эҳтиёткорлик талаб қилишини англаган Аъламхон бош ирғаб ҳаммаси жойида дегандек ишора берди....
Ташқи кўринишдан бир қарашдан ҳар қандай эркакни шайтон измига юритадиган чиройга эга аёлни кўрибоқ, Давронбекдаги хушрўйлик фақатгина отадан эмас, она томонидан ҳам берилганилигини фахмлаган Аъламхон негадир укасидан ранжиди. Аёлнинг кўзларидаги ибо ҳаё унинг йўлдан чиқиб кетган аёл эмаслигни кўрсатиб турибди. Демак, Аъзамхоннинг тузоғига тушган. Ёшигина қиз бўлган, умрида эркак билан муносабат ўрнатмаган қиз бола, хотин кўрган хаётнинг паст баландига юриб кўрган Аъзамхоннинг ваъдалари олдида ожиз қолган. Аъзамхон ҳам хушруй йигит. Тили ширин. Афсус билан пешона чангаллаган ака қаршисида айбдорлардек бош солинтириб ўтирган аёлга савол бермади. Аниқроғи савол бера олмади. Икки инсон ўртасида бўлиб ўтган воқеани асли қандай бўлиб ўтганини билишни истаган одам, икки томонни ҳам бирдек тинглаши керак. Сабр билан эшита олиши керак. Чунки ҳар икки томон ўз ҳақиқатлари билан воқеаларга безак беради. Шунинг учун бир томонни эшитган одам тўғри мулоҳазага келиши мумкин бўлмаган ходиса ҳисобланади. Аъламхон шу пайтгача укасидан эшитганилари бўйича, аёлни енгилтабиат аёл қаторида кўриб юрганлиги учун уялиб кетди. Мана шу уят унинг қаторлаштириб келган саволлари йўлини тўсди.
-Синглим бизни кечиринг! Ялт ўзига боққан аёлдан кўзларини олиб қочди. -Укамни қарғаманг! Хўрсинди. -Ўғлингиз ишончли қўлларда. Аллоҳга беадад шукрлар бўлсин, жуда ақлли хушли йигит бўлиб улғаяпти.
-Рахмат. Пичирлади.-Рахмат сизга.
Юзини кафтлари билан махкам беркитиб олиб елкаси силкиниб йиғлашга киришган аёлга эшик олдида бир оз тикилиб қолган Аъламхон ҳеч гап айтмай учрашувлари белгиланган меҳмонхонадан чиқиб кетди. Машинасида уйига қайтиб келаётган Аъламхон кўзларидан сизган кўз ёшларни артиб ташлашни истамади....
Қонида борда, фармацевт бўламан дейди. Ўйлади.-Майли боши омон бўлсин. Қаршисида ўтириб дадил ўз келажаги ҳақидаги режаларини гапира олган Давронга меҳр билан боқди.
-Майли ўғлим. Доричи бўлсангиз бўлинг, зора юракни даволайдиган дори ихтиро қилсангиз. Мен тузалиб кетсам. А ўғлим нима дедингиз?
-Ҳа.
Тортинчоқлик билан бош ирғаган Даврон тоғасига ҳайрон боқди. Бу ҳайрон боқиш сабабини англаган Аъламхон мулойим жилмайди.
-Энди сиз эр йигит бўлиб қолдингиз. Сенсирасак айб бўлади.
Аллоҳим ўзинга беҳисоб шукр. Ақлли эсли ҳушли бўлиб улғайди. Аъламхон хаёлидан ўтган навбатдаги ўйидан негадир сесканиб тушди. Нега ҳадеб бир гапни тактор такрор айтаяпман. Шу Давронбекдан панд еб қолмасам. Астағфируллоҳ! Тавба қилдим ўзинг кечир! Кўрсатма у кунни! Юрагим ғаш. Кунглим хижил. Пешинни ўқиб бўлса ҳам Ҳижиллиги тарқалмади. Дарвозадан қўлида тоғара билан кириб келган синглисини юзига кўзи тушган аканинг негадир юраги бехаловот типирчилиб кетди. Малоҳат табиатан оқ бадан бўлса ҳам негадир қорайиб униқиб кетибди. Синглисининг юз кўзига узоқдан термулган ака Малоҳат томонидан кунгилсиз хабар айтилишини сезиб, хотиржам тортиши учун чуқур чуқур нафас олиб чиқарди.
Эй худойим, сабр бер.Сабрингни аяма!- пичирлаб олди
-Акажон ассалому алайкум! Келинга қўлидаги тоғарасини тутқазган Малоҳат йиғлаб юбормаслик учун кафти билан оғзини махкамлади.
-Уйга кирайлик!- жовдираб боқишидан иккиси ёлғиз қолишларига ишора қилаётганини тушунган ака хонаси томон йўл бошлади.
Даврон, Даврон томонидан келган хабар! Аллоҳим нима синовинг бор? Кунглидан ўтган ўйдан юраги зириллаб кетди.
-Кир! –Эшикни очиб ичкарига имлади
-Акааа кутилмаганда, тиз чукиб ҳунграб юборган Малоҳат йиғи кучидан нафаси қайтиб энтикиб қолди.-Акажооон энди нима қиламиз акажооон? Шўримиз қуриб қолди. Акааа нима қиламиз?
-Нима гап? Ўзинги бос! Малоҳат синглим ўзингни бос! Бўлди. Синглисини елкасини уқалаб тинчлантиришга урунган Аъламхон ёшига хос бўлмаган чаққонлик билан стол устида турган чойнакдан чой қуйиб Малоҳатнинг оғзига тутди.-Ич синглим, ича қол, ўзингга келасан ич!
Тукиб сочиб, қултумлаб чой ичган Малоҳат энтикиб нафас олди.Куксига кафти билан енгилгина уриб олган Малоҳат чуқур нафас олиб бошини кафтлари орасига олиб ўтирган ўрнида тебрана бошлади
-Гапир нима гап?
-Сиз билан гаплашганимдан кейин, тоқатим етмай Давронжонга қунғироқ қилган эдим. Танлагани бор деганингизга қизиқдим. Аввалига уйга борай гаплашамиз деди. Қуймай сўравергандим... Ака акааа!
-Бўлди қил! Ўчир овозингни! Увуллаб йиғлашга киришган синглисига қараб туриб юраги потирлаб кетган Аъламхон бақириб юборди.- Ўчир дедим!
Акасидан қўрқдими Малоҳат жим бўлиб қолди.
-Гапир нима деди.
-У, у ....
-Гапир!
-У Афрузага уйланамоқчиман деди. Ака Тушунаяпсизми? Унинг танлагани Афруза экан
Лоп этиб кўз олдига кўрган туши келган Аъламхон титраб кетди. Мана таъбири қаерда экан! Афрузанинг буғзидан ғажиган оғзи тўла қон Даврон! Ишқилиб иккисининг ўртасига шайтон аралашмадимикан? Ўзинг сақла! Ўзинг асра! Хаёлларидан қора терга тушиб кетган Аъламхонни қалтираб кетаётган оёқлари тик тутиб туришга бардош бера олмай, девор суяниб секингина гилам устига ўтирди. Кўзларини чирт юмган ака шивирлади:
- Тортмада нитроглицирин бор. Икки дона ол.
Малоҳат титраб қақшаб узатган таблеткаларни тил остига ташлаган Аъламхон чуқур ўйга чумди. Хонага чуккан ўлик сукунатни ора сирада Малоҳатнинг бурун тортиши бузади. Бу бурун тортиш асабнини ўтмас пармадек пармалашга тушган вақтида асаблари дош бермаган Аъламхон секингина ўрнидан туриб уй туридаги ўз жойига бориб ўтирди.
-Аъзамхонни чақир!
Синглисига қарамай буйруқ бердида, бошини креслонинг суянчиғига ташлади...................
СИЙРАТ...
Иккинчи фасл...
Йигирманчи қисм...
2015- йил. Март... Тошкент...
Моҳимнинг бир неча кундан буён меҳрибон бўлиб қолганидан ғаши келадиган Даврон у бор жойда иложи борича кўзига кўринмасликка ҳаракат қилиб юрибди. Аслида, Моҳимнинг кўзидан пана бўлишга ҳеч қандай сабаб йўқ. Ҳаммаси жойида Даврон одатдагидек ишга келади. Моҳим билан каридорда бир кунда бир кўришса кўришди, кўрмас Афруза Алижоновна томонидан ўтказиладиган йиғинларда кўради. Шунда ҳам илгаридек бирга ёнма ён ўтирмайди. Орқа қатордан жой олади. Эрталабки йиғинда орқа қатордан жой олган Давронни кутилмаганда Афруза Алижоновна йўқлаб қолди.
-Маҳмудоҳунов жойида йўқми?
Индамай ўрнидан турган Давронга эътибор қилмадими эшик томонга угрилиб котибасига савол назари билан боқди.
Зал тўрига имо қилган котиба Давронга олдинга чиқинг ишораси берсада Даврон ўрнидан жилмай овоз бериб қўя қолди.
-Шу ердаман!
-Сиз нега орқа қаторда ўтирибсиз? Ҳайрон савол берди. -Сиз компаниянинг асосий ходимисиз, олдинги қаторда ўтириб олинг! Сизни қидириб аввора бўлмаслигимиз керак! Енгилгина танбеҳ бериб олган аёл Даврон ўрнини алиштириб, Моҳимнинг ёнидан жой олмагунича бошлаган мавзусини тўхтатиб сабр билан кутиб турди.
-Кейинги ойдан икки нафар ходимимиз: бири экспорт ва импорт бўлимидан, бири эса ишлаб чиқариш бўлимидан танлаб олинида мана шу икки ходимимиз Франкфуртда ўтказиладиган замонавий фармацевтика йўналишлари бўйича ўтказиладиган ҳалқаро анжуманда иштирок этиб қайтишлари керак. Экспорт ва импорт бўлимидан Махмудоҳуновдан муносиб номзод топа олмадим. Ишлаб чиқариш бўйича кимни тавсия этасизлар.
Залга юзланган аёлга қараб турган Даврон ўзини ҳеч қандай фикр сўралмайдиган қуғирчоққа ўхшатиб зардаси қайнаб кетди. Нима мен ўйинчоқманми, қайси томонга қараб йўналтирса ликкиллаб кетаверадиган!? Шарт ўрнидан турди.
-Узр, мумкинми?
Қўл кутариб гапиришга изн сўраган йигитга қараб жилмайган куйи бош ирғаб олган Афруза Алижоновна бор диққатини Давронга қаратиб иягига кафтини таянч қилди.
-Гапиринг эшитамиз
-Мен чет элга бора олмайман!
Бу гапни фақатгина Афруза Алижоновна эмас, бутун зал ҳайрат билан қабул қилди.
-Нега?
-Оилавий сабаблар туфайли...
-Оилавий сабаблар ишингизга ҳалал бермаслиги кераклиги тўғрисида биз сизга огоҳлантириш берганмиз. Ҳал қилишни иложи бўлса айтинг балким биргаликда бартараф этармиз.
-Оилавий муаммоларимни бу ерда гапиришим ноўрин деб биламан. Узр. Мен бора олмайман!
Қайсарлик билан қошларини чимирган Даврон ижозат кутмай жойига ўтирди.
Залга совуқ сукунат чукди. Чунки, Давроннинг қилмиши ўта одобсизлик ҳисобланишини, ўзига нисбатан бу тарзда баён қилинган одобсизликни жазосиз қолмаслигини Афруза Алижоновна билан бир неча йилдан бери бирга ишлаб келаётганлар жуда яхши тушинишар эди. Залдагиларни ҳайрон қолдирган Афруза Алижоновна бир оз сукут сақлаб туриб чет элга жўнатилиши лозим бўлган ходимлар номзоди билан тушгача таништиришни ёнида ўтирган ходимига топшириқ тарзда тайинлаб йиғилишни якунлади.
Бир оздан кейин хонасига чақиртирилишини англаган Даврон ўзига тез тез савол назари билан боқиб олаётган Моҳимга эътибор бермай мажлислар залидан чиқди.
-Даврон!
Ортидан эшитилган чақириққа ёқтирмай бош бурган йигитнинг қошлари паст баланд бўлди.
-Нима? Ёқтирмаганини афтини буриштириб ошкора билдирди. -Нима гапинг бор?
-Тинчликми? Менга жахл қилаяпсизми? Нима айб қилдим ?
-Сиз фаришта! Заҳарли жилмади. Сиз жаннатдаги ҳур!
-Даврооон! Нима гап?
-Уйланаяпман. Майда тўйим бўлиши керак.
-Нимааа?
-Эшитганинг
-Кимга?
-Сенга нима аҳмияти бор кимга уйланишимни. Менга эса унинг садоқати, муҳаббати аҳамиятли?
-Тушунмадим?
-Буни ресторанларда қўлтиқлашиб юрганингдан бориб сўрайсан!
-Нима?
-Моҳим, нега ўзингни ҳеч нарсага тушунмагандек тутасан. Мен сени ўз кўзларим билан кўрдим.
-Шунда, сиз мени рашк қилаяпсизми, ёки жахл қилиб уйланмоқчи бўлаяпсизми?
-Унисиямас бунисияммас. Мен севиб қолдим ва уйланишга қарор қилдим. Сенга айтган гапим эса, иккиюзламачилик қилма ҳаммасини биламан деганим. Хайр! Шарт бурилди.-Ҳа айтмоқчи, ойижонингга йиғлаб шикоят қилишингни жуда яхши билиб турибман. Хавотир олма, ҳозир ойингни олдига бораман ва ишдан бўшаш тўғрисида аризамни ёзаман!
-Даврон орамиздаги гапларга ойимнинг нима дахли бор?
-Мен учун бор. Ўзимни ҳар қадамимда унга хиёнат қилгандек ҳис қилаяпман. Шунинг учун ўтмишим билан хайрлашмоқчиман! Ўтмишимдаги энг оғриқли жойим бу сенсан! Шунинг учун мен ишдан бўшашга қарор қилдим. Майли, ўн минг топмасман, лекин минг топсам ҳам тинч хотиржам бўламан.
-Нимаа?
-Ҳа. Тан оласанми йўқми сен менинг ўтмишдаги хатомсан! Мен у хатони тузата олмайман. Сен менинг хаёт йўлимни узун бир арқонга қиёласам ана шу арқоннинг қоқ ўртасига хосил бўлган тугунга ўхшайсан, мен бу тугунни ечиб юбора олмайман, лекин кесиб ташлаш қўлимдан келади.
-Мен хатоманми? Куксига кўрсатгич бармоғини ботирган Моҳимни овози кескин жаранглади. -Мен ҳали сени хаётингдаги хато бўлдимми!? Хато де?- Лабини қаттиқ тишлаган қиз худди раҳми келгандек бошидан оёқ назар ташлади.-Сен ўзингни ким деб ўйлаяпсан? Нафрат билан савол берди.- Олдин ойна олиб ўзингга бир қарагин! Сени ўзинг бошдан оёқ хатосан! Яралишингдан яшашингача хато! Бир чиқиндисан-ку! Яна мен хатоми!?
-Ўзингни босиб олиб гапиравер! Заҳарли жилмайди.- Ўзингни босиб олиб гапираверсанг ҳам эшитаман!
-Сен одам бўлсанг гапираман-да! Садқаи одам деган ном! Бир оз йигитни кузатиб турган Моҳим бурилиб хонаси томонга кетди.
Моҳимнинг табиатини яхши тушунган Даврон ғамгин жилмайиб хўрсиниб олди. Бу гапларимдан кейин мени кечира олмаслигингни биламан. Майли мени қарға сук, минг марталаб лаънат ёғдир. Шунда балким унутиб юборарсан! Сен ўз кунглингда мени севгандирсан.
Лекин бир нарсани унутма йигитларга сен каби европа мадиниятини узлаштирган ёки узлаштиришга урунган қизлар ёқмайди. Бошланишида ёқиши мумкин лекин уйланиш масаласи ҳақида ўйланганда сенга ўхшашларни номзоди ўз ўзидан “тушиб” қолади. Афсуски шундай! Мен сени вафадор аёл, меҳрибон она бўлишинга ишонаман. Лекин барибир уйланишга келганда иккиланиб қоламан. Мен узоқ ўйладим. Сени азобланмаслигинг учун ҳам ишдан бушайман! Иккита аптекадан келадиган фойдам етарли. Ёнимда у бўлса мен учун етарли. Иккимиз бирга ишга борамиз бирга қайтамиз. Худди ҳозиргидек. У ёнимда бўлса менга етарли.
Афруза билан биргаликда ўтказган вақтлари Давронни дунёқарашини узгартириб юборгандек. Илгари хис қилмаган туйғуларини бошидан ўтказаётган Даврон кундан кун Афрузага боғланиб борса бораяпти, лекин ундан узоқлаша олмаяпти. Муносабатларини бошланишида, ёшгина жинқарча деб устидан куладиган қизни бора бора шунчалар ёқтириб қолишини ўйлаб кўрмаган экан. Бундан бир йил олдин кимдир Давронга муҳаббат нима деб савол берганда билмадим дер, қатъий жавоб талаб қилинса, муҳаббат бирга яшаш деган бўлиш эҳтимоли бор эди. Ҳозир эса кимдир ундан муҳаббат нима деб сўраса- Муҳаббат бир биринини авайлаш, англаш, кечириш ва хатоларини тузатиш деган бўларди эди.
Ўтган вақт мобайнида икки марта қучоқлаганини айтмаса, ўрталарида жисмонан ҳеч нарса содир бўлмади. У Моҳимдек Давроннинг ёнида ўзини эркин тутмас. Шу икки марта қучоғига тортганда ҳам йиғламоқдан бери бўлганидан Даврон ўзидан уялиб кетди. Шундан кейин Афрузани кунглига қарайдиган унга ёқмайдиган ишлардан ўзи тияди. Илгари йигит ва қизнинг ўртасидаги муносабатни жисмонан яқинлик мустаҳкамлайди деган тушунчаси ўтган вақт мобайнида бутунлай ўзгариб кетди....
Ишдан бўшашим керак. Бу ерда ишлашим унга нисбатан хиёнат бўлади. Қарори қатъийлашган йигит Афруза Алжоновнанинг хонаси томон юрди.
-Мен ариза ёзишим керак. Оқ листим йўқ экан. Битта лист...
-Марҳамат! Бир доно оқ варақ узатган котиба жилмайди. –Бу сафар нима муносабат билан?
-Ишдан бушаш тўғрисида
-Ҳааа. А? Ишдан бушаш дейсизми?
-Ҳа. Ариза ёзишга киришган Даврон котибанинг хайрат билан боқишига парво қилмай, аризасини ёзиб тугатди.
-Аризага қўл қўймайдилар. Мен олиб кира олмайман. Истасангиз ўзингиз олиб киринг.
Бир оз ўйланиб турган Даврон котибага имо қилди.
-Сўраб кўрингчи қабул қилармиканлар?
-Хўп.
-Кираркансиз.
-Ассалому алайкум кирсам бўладими?
-Ҳа келинг Давронжон. Яхшимисиз? Нима гап эшитаман. Хонасидаги гулларга сув қуяётган аёл Даврон томон бурилмай сўзлади. Эрталабдан йўқлабсиз?
-Ариза ёзиб келувдим, қўл қўйиб берсангиз девдим.
-Қанақа ариза? Савол назари билан боқилган катта катта кўзлардаги ажабланиш ифодасидан нигоҳларини яширган йигит лабини қаттиқ тишлаб бош эгди.
-Ишдан бушамоқчиман
-Нима? Нима дедингиз?
-Ишдан бўшамоқчиман...
-Сабаб?
-Оилавий муаммолар туфайли
-Давронбек келинг ўтириб олингда, келингчи! Ҳали мажлисда ҳам оилавий муаммоларим дедингиз. Кўпчилик орасида гапиришни истамади деган хаёлда ортиқча савол бермагандим. Қандай муаммонингиз бор? Кечирасиз-у, сизнинг ишингизни сиз тенги йигитлар орзу қилиб ҳам эриша олмайди. Лекин сиз ишдан бушамоқчисиз. Сабабини балки тушунтирарсиз?
-Ота онам қариб қолишди. Уйланмоқчиман. Улар билан бирга яшаш ниятим бор.
Аёлининг ўзига тикилиб қолганини сезиб турса ҳам бошини кўтармай сўзларини давом эттирди.
-Онам Тошкентда яшай олмайди. Бу ерга келса тоби қочади. Шунинг учун...
-Ота онам денг. Аёлнинг овозида пайдо бўлган титроқдан ажабланиб бош кўтарган йигит Афруза Алижоновнанинг мижжалари ёшли эканлигини кўриб шошиб қолди
-Афруза опа яхшимисиз?
-Ҳа, ҳа албатта! Бошини кескин силтаб олган аёл стол айланиб жойига ўтиб ўтирди.
-Тўй қачон?
-Май-июнь ойини мўлжал қилиб турибмиз?
-Келин ким?
-Шу ўзимни яхши кўрган қизимга
-Даврон мени билишимча сиз Моҳим билан...Тоқатсизлангандек кафти билан пешонасини чангалаган аёл жим бўлиб қолди.
-Моҳим нима бўлади? У сизни кутиб...
-Моҳимни бошқа йигит билан учрашиб юрганини, у йигит билан оралари узилиб кетгач яна мени излаб қолганини яхши биламан
-А? Қандай йигит?
-Аллақандай Алишерми дегани билан учрашиб юрди-ку! Хабарингиз йўқми? Бизнесмен бола. Афруза опа, мен оддий одамман. Ота онам ҳам оддий инсонлар. Сизларга тенг бўла олмайман. Моҳим истаган шароитни ҳам яратиб бера олмайман...
-Нега бу ҳақида олдинроқ ўйламадингиз? Ёки муносабатларингизни бошлаган вақтингизда Моҳимнинг ота онаси ҳақида маълуотга эга эмасмидингиз?- Овози кескин жаранглаб кетган аёл ўрнидан туриб дераза ёнига бориб гавдасини орқаси билан деразага суянди. Қўлларини кукраги устида чалкаштирди.-Осонми сизга бир қизга умид бериб шунча йил бирга юриб тусатдан уйланишга қарор қилиш. Ҳалиги айтганингиз, Алишер билан ўрталарида ҳеч қандай ишқий муносабат йўқ. Сиз олдин Моҳим билан гаплашиб олдингизми?
-Гаплашиладиган гапни ўзи йўқ!
-Даврон балким сиз Моҳимни у йигит билан кўрганингиздан сунг жаҳл устида..
-Йўқ! Мен ўзимни нимани ҳис қилаётганимни яхши биламан. Тўғри мени ҳаётимда унгачаям бир эмас бир нечта қизлар бўлган. Моҳим билан муносабатимиз қандай эканлигини ҳеч қачон тушуна олмаганман. Уни ташлаб кетишга қарор қилсам ҳам такрор такрор ёнига келаверар эдим. У мен учун қулай эдими билмайман. Мен унга уйланмаганимга шу кунларда шукр қилиб юрибман...
-Давроон!
-Кечиринг Афруза опа, уни онаси эканлигингизга қарамай очиқчасини айтганим учун. Мен чиндан севиб қолдим. Чиндан! Ҳаётимни усиз тасаввур қила олмайман. Ишонинг! Моҳим албатта ўз тенгини ўз бахтини топади.
Кўзларини чирт юмиб турган аёлга қараб хўрсиниб олган Даврон стол устига ҳали ҳам қўлида тутиб турганин аризасини қўйди.
-Ким у қиз? Мен танийманми? Кўзларини очган аёл маюс кулимсиради. Балким бизни таништириб қўярсиз.
-Сиз уни орқаворотдан танийсиз. Жилмайди.
-Даврон сиз шундай гапираяпсизку юз кўзингиздан уни чиндан севишингиз билинади. Хўп ким экан заочный танийдиганим? Жилмайди.
-Тоғамнинг қизи-Афруза
-А? Нима? Ким? Қайси тоғангизни қизи? Ким дедингиз?
-Афруза, Аъзамхон тоғамнинг қизи.
-Йўқ! Давроон йўқ! Сиз бундай қила олмайсиз!
Кутилмаганда қичқириб юборишидан чучиб тушган Даврон аёлнинг юзига анграйиб боқди.
-Нима қила олмайман? Нималар деяпсиз?
-Ахир, у сизнинг тоғангизни қизи, тоғани қизи сингил ҳисобланмайдими? Яқин қариндошингиз
-Майлими ҳаётимни ўзим ҳал қилсам?-киноя қилди.
-Албатта, мени аралашишга ҳаққим йўқ. Лекин барибир ўйлаб кўрганингиз маъқул. Айтмоқчи оилангизни катталари нима дейишаяпти?
-Онам доимгидек қарши. Дадам рози.
-Тоғангизчи? –Пичирлаб савол берган аёлнинг кўзларидаги дахшатдан хайрон қолган Даврон аёлга синчков назар ташлади.
-Тоғам...Афруза опа саломатлигингиз жойидами?
-Ҳа. Яхши. Қаршилик қилмасангиз сизга бир маслаҳат бермоқчиман. Кунглингизга олмайсизми?
-Хўп айтинг
-Назаримда сиз олдин катта тоғангиз билан маслаҳатлашиб олинг. Бир икки марта суҳбатлашганимизда у инсонни оиламизнинг боши дегандек бўлгандингиз. Балким у инсон сизга ўз маслаҳатини берар...
-Албатта, яқинда Қаршига кетаман. Уша вақтда тоғам билан гаплашмоқчиман.
-Қизни фармада ўқийди девдингизми?
-Ҳа. Юзига табассум югурган Даврон тасдиқлаб бош ирғади.-Ҳа фармада!
-Ҳозирча ишдан бушамай туринг. Бушаш қочмайди. Аризангизни қабул қилмайман. Яна бир карра ўйлаб кўрин, кейин олдимга келасиз.
-Афруза опа...
-Давронбек мени бошим жуда қаттиқ оғрияпти. Мумкин бўлса ёлғиз қолсам дегандим...
-Хўп.
Даврон хонадан чиқиши билан тортмасида сақлайдиган махфий телефонинига ёпишган Афруза Алижоновна титраб қақшаб Аъзамхонни рақамини қидира кетди. У менга қунғироқ қилган эди. Қилган эди! Қайси рақамдан чиққан эди? Қайси рақам? Қунғироқ қилинган ва ўзи томонидан қунғироқ қилган рақамлар ичидан Аъзамхонни рақамини эслай олмаган аёл, таваккал қилиб кўзига таниш кўринган рақамга қунғироқ қилди.
-Эшитаман Афруза гапир!
-Қаердасиз?
-Уйимда?
-Уйингизда? Ҳеч нарсадан бехабар уйингизда қачонгача ўтирмоқчисиз?
-Нима бўлди тинчликми?
-Сиз билан зудлик билан кўришишимиз керак! Бугун!
-Хўп. Кечда Тошкентда бўламан.
-Учиб келишни иложи йўқми?
-Бор
-Унда мен сизни.... Стол устидаги компютери орқали Қарши Тошкент рейслар вақтини текшириб чиқди. Сиз билан соат бирда кўришамиз.
-Қаерда?
- Ишхонамда
-Яхши етиб бориб қунғироқ қиламан.
-Аъзам ака
-Ҳа
-Яхшиси, сизни аэропортда кутиб олишади.
-Нега? Нега керак бу эҳтиёткорлик?
-Қайсарлик қилманг!
-Яхши сен айтганча бўла қолсин.
Даврон ўтинаман болажоним бир хато қилиб қўймагин! Мен даданг билан гаплашгунимча сен бир хато қилиб қўймагин! Қай тил билан Афруза сени синглинг дея оламан? Эй худойим эй худойим нималар бўлаяпти? Нима? Даврон хақиқатни билса, қай ахволга тушади? Аёлнинг кўз олдига Афруза ҳақида гапираётган вақтида кўзлари порлаб кетган йигит келиб кўзларидан оққан шашқатор ёшларини эплай олмади.
Энди нима бўлади? Нима қиламан? Ўғлимни бу гуноҳдан ўзинг сақла! Мени гуноҳим учун у жавоб бермасин! Мен энди нима қиламан? У синглинг дейилгач, мени онам ким демайдими? Онам қаерда демайдими? Нега мендан воз кечди?- деган саволни бермайдими? Энг муҳими у бу айрилиқни кутара оладими? Афруз синглиси эканлигини билгач у қай аҳволга тушади? Ўрталарида...Йўқ йўқ! Йўўўўқ бақириб юборди. Даврон ақлини йўқотмаган... Қаердан биласан ақлли эканлигини!? Балким у тоғамни қизи мендан бошқага беролмайди деган ўйда... Ёш бўлса, эркак..
Йўқ йўқ бўлиши мумкин эмас Афруза Алижоновна хаёлидан ўтаётган қўрқинчли ўйлардан боши айланиб силласи қуриб кетаётганини ҳис қилди стол устидаги тугмачани қалтираб кетаётган қўли билан зўрға босди.
Сизга нима бўлди? Қурқувдан кўзлари катталашиб кетган котиба бошида эгилди.-Афруза Алижоновна мени эшитаяпсизми?
-Аброр акани чақириб беринг! Шивирлади.-Тезлик билан етиб келсин!
-Тортмада тинчлантирувчи бор берайми?
-Ҳа. Совуқ сув билан беринг
-Хўп бўлади.
Бир зумгина аёллардек фикр юритган ва шу фикрлари таъсирида ҳиссиётларига берилган Афруза Алижоновна дарҳол ўзини тутиб олди. Комрпания раҳбарига айланди.
Йўқ! Бўлиши мумкин эмас! Даврон бундай қилмайди.
Эшик очилиб кириб келган Аброр аканинг кўзларида хавотир учқуни кўринди.
-Тинчлими Афруза?
-Тинчлик эмас. У келади. Биз учрашишимиз керак.
Гап ким ҳақида кетаётганини тушунган Аброр индамай бош ирғади.
-Даврон бизни оғир ахволга солиб қўйди. Биз гаплашиб олишимиз керак! Кўзларини бир нуқтага тикиб жим бўлиб қолган аёл бош кўтариб қаршисида жимгина турган эркакка юзланди.-Давронни назоратга олинг! Бугун дадаси билан гаплашганимдан кейин у назорат остида бўлиши керак. Қандай йўлини қиласиз билмайман лекин ундан бир зум бўлсин кўз узмайсиз!
-Хотиржам бўл! Бу муаммо эмас! Яна қандай топшириғинг бор?
-Дадамдан хабар борми?
-Тинчлик. Менга рухсатми?
Индамай бошини силкитган Афруза Алижоновна пешанасига кафт босиб ўй сурди. Катта акасининг хабари бормикан? Даврон қайсар! У ўта қайсар! Хозир унинг йўлига туғоноқ бўлишса! Давомини ўйлашга ҳам қўрқаман. Унинг табиатидаги қайсарликни дадаси билармикан? Бу томондан у дадамга ўхшайди. Дадам онамни юртига қувиб юборгапн онасига жахл қилиб бир умр уйланмай, маишатда яшаб ўтди. Атай онасини кўз олдида қилди ҳамма маишатини. Онасини кўриб азоб чекиши учун нималар қилмади. Жабрини мен тортдим. Дадамдаги қайсарликни Давронда кўраман. Қачон етиб келади а бу !? Қачон? Бетоқатланиб соатига кўз ташлаб олган аёл орадан ўтган вақтни ҳисоблаб кўрди. Уч соат. Вақт ўтишига тариф йўқ! Сувдек оқиб ўтиб кетади. Келиб қолган бўлса керак. Аброр уни олиб борадиган жойга йўлга чиқаверсам бўлар.
Йўлга иқиши олдидан ўзини титраб кетаётганни сезган Афруза Алижоновна титроқли нафас олиб чиқарди.
Даврон учун ҳаммаси! Мен ўғлим туфайли у билан учрашааяпман! Мени дардим у эмас! Унга бўлган нафратим кучидан титраб кетаяпман уни афтини кўришга тоқатим йўқ! Ўтган йиллар танисини норғул тортирибди. Сочларига оқ оралабди. Ўзини кутиб ўтирган эркакка узоқдан кўз ташлаб олди. Қарашлари уша уша!
Афрузага кўзи тушган Аъзамхон саросима билан ўрнидан турди.
-Салом Афруз яхшимисан?
Ҳаттоки аҳвол сўраши ҳам узгармагана! Ҳаёлидан лип ўтказди.
-Рахмат яхши. Ўтиринг гаплашиб олишимиз керак. –Стул суриб ўтирди.- Аъзам ака биз ўта жиддий мавзуда гаплашиб олшимиз керак. Ўтириб олинг.
-Жиддий эканлигини ўзинг қунғироқ қилганингдан билдим. Қулт ютиниб олган Аъзамхон чуқур нафас олиб чиқарди. Секингина ўтирди. -Эшитаман нима гап тинчликми?
-Йўқ тинчлик эмас бош чайқади. Тинчлик эмас! Даврон биздан ҳам оғирроқ гуноҳ ишга қўл урмоқчи?
-Қандай?
- У Афрузага уйланмоқчи?
-Кимга?
-Синглисига!
-Аааа? -Оғзи ланг очилиб қолган Аъзамхон, аёлнинг гапларини тушунмагандек тикилиб қолди. Ниҳоят тушунди шекилли ўрнидан сакраб турди. –Нима дединг?
-У синглисига уйланмоқчи!
-Ким айтди?
-Ўзи!
-Сен ақлдан оздингми Афруза уни синглиси-ку!
-Ким буни унга айтди? Даврон сен билан Афруза бир эркакнинг икки аёлдан бўлган фарзандларисизлар деб кимдир айтдими? Иккингни қонинг бир! Сизлар ака сингилсизлар! Онанг сени туғаётиб ўлгани учун сени Малоҳот онанг катта қилди деган гапни кимдир айтдми? Мен рози эдим! Куксига кафти билан урган аёл Аъзамхон томон эгилди.-Ўғлим ҳозирги хатосини қилмаслиги учун, мен ўлимимга рози бўлар эдим. Нега унга айтмадинглар? Негааа?! Энди нима бўлади а!? Давронни тақдири нима бўлади!?...........
#РУСТАМХОН
Следующая публикация
Комментарии 12