Предыдущая публикация
...
Шул мәлдә артыбыҙҙан ҡатыны менән ҡыҙы етәкләшеп килеп инделәр.
– Сусҡа! – бисәкәй инеү менән ҡысҡырырға тотондо. – Ҡалдығыңды эскер! Ҡаҙалып киткер!
Ҡарашын беҙгә йүнәлтеп:
– Өсөнсө көн эсеп ята, – тине лә ҡабаттан иренә япһарылды. – У-у, ата сусҡа! Хәйер, һин ниндәй ата сусҡа? Һин ата түгел, һин алашар – евнух, импотент несчастный! Һин ир түгел, сөнки һинеке тормай!
Ҡатын ҡыҙынан да, беҙҙән дә тартынып тормай, иренең нимәһе тормағанын исемләп әйтте. Хужа ағарҙы, ә мин ҡып-ҡыҙыл булдым. Марат, йоҙроғон төйнәп, ҡатынына киҙәнде:
– Үлтерәм хәҙер!
Ҡыҙсыҡ “сырр” итеп ҡалды ла әсәһенең артына йәшеренде. Ҡатын, үлтерелерен көтөп тормай, әлеге лә баяғы емерек табуретты алып, иренә бәрергә әҙерләнде:
– Үлтереп ҡара!
– Марат, әйҙә, сыҡтыҡ, – танышым ипләп кенә хужаның терһәгенә ҡағылды, – урамда көн һәйбәт, әйҙә.
сайтта: https://ye102.ru/articles/litra/2019-11-16/matur-yortta-y-y-m-e-k-renesh-721713
Следующая публикация
Комментарии 2
Артабан матурлыққа қызықмай ,холқона қызығығып үзеңә тиң пар табарға Хозай насыйп итһен .