Дадам онам ва бизни ташлаб кетганида эсимни таниган киз эдим.
Кечагидай эсимда, онам кучага чиколмай колгандилар.
Чикса хам бирортамизни етаклаб оларди.
Бир куни ишдан кайтаётган онамга кучамиздаги бир эркак гап ташлабди. Тушунишимча ёмон гап айтган чоги, онам уйга келиб роса йигладилар.
Биз укамлар билан бувимни чакирдик. Бувим етиб келишди.
"Болам эри йук аёлга хар ким хар хил назар билан карайди, мухими сен узингни йулингда тугри юрсанг булди. Колган гапларга эътибор берма, эри йук аёл ортидан рост ёлгон гап сузлар булиб туради, сабр килишинг шарт, бунакада касал булиб ётиб коласан" дедилар бувим.
Орадан йиллар утди.
Бу вакт орасида биз катта булдик. Мактабни тамомлаб, колледжга укишга кирдим. Максадим модельер дизайнер булиш эди.
Бир куни колледждан келсам онам ойлик олибди.
Ва менга махалладаги дукондан канча карзимиз борлигини билиб келишга буюрди.
(Пулимиз булмаган пайтлари дукон карз дафтарига ёздириб, рузгорга ул бул олиб турардик).
Дуконга чиксам, дукончи холам карзларинг туланди, деди.
Мен "канакасига?" деб сурадим.
"Худо берди" деди кулиб.
Мен онамга югурдим.... онам хайрон.
Балки карзларимизни ким тулаганини онам билгандир, лекин мен учун бу ёпиклигича колди.
Орадан ойлар утди. Бир куни уйимизга башанг кийинган, куринишидан бой бадавлат икки аёл кириб келди.
Онамни сурашди. Онам ишда деган жавобни олгач, мен ва укаларим билан сухбатлашишга киришишди. Улар бизни орзуларимиз, кизикишларимиз хакида сурар, биз хам жон деб уларга гапириб берардик.
Гапга берилиб, онамни кириб келганини сезмай колибмиз. Мехмонлар билан самимий саломлашган онам уларни оддийгина безатилган мехмонхонамизга бошлади.
"Айбга буюрмайсизлар, уйларимиз хали тоза битмаган" деб куйди хижолатдан кизариб онам шурлик.
Халиги аёллар бир бирига маъноли караб ичкарига киришди.
Пайкаганим шуки, улар онамни сураб келган совчилар эди.
Кизикиш устунлик килиб, ичкари уйдан гапларини пойлашга уриндим.
Тахмин килганимдай улар онамни кулини сурашди.
"Хали кунгил ярам битмади, турмуш куришга куркаман" деб йиглади онаизорим.
Онам йиглар экан, дадам билан утган зулмли кунларимиз куз олдимга келиб, бармокларим мушт булиб тугилди.
"Синглим биз утган кунларингизни эшитиб, билиб келдик. Биз сизга факат яхши кунларни ваъда берамиз" дейишди.
Кизингизни укитиб, угилларингизни бошини силаймиз, шу болаларингиз учун, узингиз учун рози булинг, сабрингизнинг мукофотини олинг дейишди.
Хатто, озгина йиглаб хам олишди мехмонлар.
Онам тайинли бир жавоб айтмасада мехмонлар кетишди.
Эртаси кун уйимизга бир амаки келиб, бир канча бозор учар ташлаб кетди.
Ора чорада гуштли кайнамаган козонимиз хар куни гушт билан кайнайдиган булди. Биз бундан жудаям хурсанд эдик.
Халиги келган хола бизни бозорга олиб бориб, хохлаган кийим бошимизни олиб берди. Укаларим янги кийимларидан фахрланишар, мен эса энг сунгги модадаги уст бошларимга караб туймасдим.
Онам эса тинмай йигларди.
Мана бир неча ойдан бери хаётимиз яхши томонга узгарди. Онам эса хамон жим.
Бояги холам эса тез тез биздан хабар олиб кетиб турибди.
Мен онамнинг турмушга чикишини тасаввур хам килолмасдим. Хозир эса, буни чин дилимдан хохлайман.
Чунки, бизнинг калтак зарбидан зада булган бошимизни силайдиган куллар топилди, бизга ширин сузлар айтадиган тиллар топилди. Онамни кадрлайдиган инсон узи кириб келди хаётимизга. Нега карши булай ахир?
Кейин билсам бояги дукондаги карзимизни хам уша киши тулаб куйган эканлар. Ана шунака гаплар..
Онам эса хамон йиглаяпти... хамон уйлаяпти.... хамон биздан хижолат буляпти.... хамон жим...
Онамга айтолмаган гапларим (мен ва укаларим номидан)
Онажон... жоним онам! Сиз хам хаётга бир марта келасизку. Бизни деб кийналиб кетдингиз. Дадамдан хурланиш курган булсангиз, сизга мехр берувчи инсонлар уз оёклари билан хонадонимизга кириб келишди.
Уларни ноумид кайтарманг онажон.
Биздан хижолат чекманг биз розимиз онажон.
Турмуш килинг, токи сизга ифлос назарини тикиб турган номардлар уялиб колсин.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 3