У другой палове XVI стагоддзя ў Смаргоні род Зяновічаў збудаваў каменны кальвінскі збор, а на пачатку XVІІ стагоддзя Мікалай Зяновіч, вядомы дзеяч ВКЛ, выдзеліў грошы на перабудову святыні і аддаў яе каталіцкім вернікам, адрокшыся ад кальвінізму.
За сваю гісторыю гэты смаргонскі храм нямала напакутаваўся і неаднаразова разбураўся падчас нападаў суседзяў-маскавітаў. Праз гэта архітэктура нязначна змянялася, але асноўная стылістыка будынка захавалася. Асноўны аб'ём касцёла мае васьмігранную форму, да якой далучаецца вежа-званіца.
Візуальна касцёл падзелены на 2 ярусы. Ніжні — большага памеру, з арачнымі вокнамі і без асаблівага дэкору. Верхні ярус упрыгожаны вытанчанымі нішамі і пілястрамі.
Яшчэ адна цікавая дэталь у архітэктуры — гэта невялікая вежа з байнічкамі справа ад галоўнага ўваходу.
У другой палове XIX стагоддзя касцёл забралі ва ўлонне праваслаўнай канфесіі і пераасвяцілі ў Свята-Міхайлаўскую царкву — ажно да 1921 года.
Пасля заканчэння Другой сусветнай вайны касцёл Святога Міхала закрылі, як і шматлікія іншыя святыні на Беларусі, праз атэістычную савецкую палітыку. Але пасля распаду СССР храм вярнулі вернікам.
Дарэчы, а ці ведалі вы, што блізу Смаргоні месціцца сядзібна-паркавы комплекс Міхала Клеафаса Агінскага, знакамітага беларускага кампазітара? У наступнай серыі вас чакае цудоўная вандроўка ў Залессе.