არ ვიცი ვინ როგორ ჩამითვლის ამ სიუჟეტის ატვირთვას, თუმცა მინდა ყველამ იცოდეს, არარსებობს დღე, საათი, წამი, წუთი რომ ჩემს ფიქრში თაკო არ იყოს, უამრავი საინტერესო არქივი დამიტოვააა დასამთავრებელი, სწორედ ესააა ერთერთი უბედნიერესი დღე მის ცხოვრებაში!!! როცა პატრიარქთან მოგვიწია შესვლა, სწორედ იმ ზაფხულს როცა ყველაზე დიდი წარმატებები მოიპოვა და ფეხი შედგა დიდ ჟურნალისტიკაში, ცრემლების გარეშე ტექსტის აკრებაც კი მიჭირს, მიჭირს იმის შეგუება რომ ვერასდროს ვნახავ, მაგრამ მაინც ყველაფერს გავაკეთებ იმისთვის რომ ის ჩემში, თქვენში და იმ ადამიანებში ვისაც ჩემი თაკუშა ასე ძალიან უყვარდა...... ისევ ვაცოცხლო..... ეს მისი ერთერთი უბედნიერესი სიუჟეტი იყო......