Vahan Teryan, Վահան Տերյան - Բանաստեղծություններ
http://www.teryan.com/
http://www.armenianhouse.org/teryan/poems-am/dream.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Vahan_Terian#Biography
1.Երկու ուրվական
2.Հեքիաթով կդյութես...
3.Աչքերը խոր...
4.Գինով եմ, գինով եմ ես էլ...
5.Անջատման երգ
6.Կույր...
7.Հրաժեշտի խոսքերից
8.Հիվանդ
9.Ցնորք
1.ԵՐԿՈՒ ՈՒՐՎԱԿԱՆ
Ես եմ, դու ես, ես ու դու
Գիշերում այս դյութական,
Մենք մենակ ենք, ես ու դու,
Ես էլ դու եմ՝ ես չկամ...
Չկան օրերն ահարկու,
Չկա ժամ ու ժամանակ,
Ուրվական ենք մենք երկու
Միշտ իրար հետ, միշտ մենակ
Մոռացել ենք անցյալում
Տրտունջ, թախիծ ու խավար.-
Մի ուրիշ լույս է ցոլում
Մեղմ ու անուշ մեզ համար...
Ես եմ, դու ես, ես ու դու
Գիշերում այս դյութական,
Մենք մենակ ենք ես ու դու,
Ես էլ դու եմ ՝ ես չկամ
2. ՀԵՔԻԱԹՈՎ ԿԴՅՈՒԹԵՍ
Դու կգաս ու կրկին հեքիաթով կդյութես,
Լուսերես կցրես մառախուղն իմ հոգու,
Ոսկեշող հայացքով և քնքուշ խոսքերով, որ գիտես միայն դու։
Կփարվես մեղմորեն, կվտես, կվառես անթառամ՝
Կուսական աշխարհիդ ծաղիկներն անծանոթ,
Կնստենք իրար մոտ, և հեռու կլինի առօրյան միաձայն ու աղոտ։
Սև թախիծն իմ սրտից, մութ խոհերն իմ հոգուց կգնան,
Լույսիդ դեմ կցրվեն ստվերները մռայլ
Տառապանքը քեզ հետ՝ քաղցր հուշ, և խոսքերը խորհուրդ կդառնան, կհագնեն ուրիշ փայլ։
Մթագին գիշերում, աշխարհում մթամած, խավարում,
Կվառենք չմեռնող, չմարող կրակը մեր հոգու,
Մեր ողջույնը սիրով կնետենք և մարդկանց, և երկրին
և հեռուն ես ու ղուն։
3.ԱՉՔԵՐԸ ԽՈՐ...
Ես սիրում եմ քո մեղավոր աչքերը խոր,
Գիշերի պես խորհրդավոր.
Քո մեղավոր, խորհրդավոր աչքերը մութ,
Որպես թովիչ իրիկնամուտ։
Քո աչքերի անծայր ծովում մեղքն է դողում,
Ռրպես գարնան մթնշաղում։
Քո աչքերում կա մի քնքուշ բախտի վերհուշ,
Արբեցումի ոսկե մշուշ։
Մոլորվածին անխոս կանչող փարոսի շող,
Քո աչքերը հոգի տանջող։
Ես սիրում եմ գգվող-անգութ աչքերդ մութ,
Որպես գարնան իրիկնամուտ։
4. ԳԻՆՈՎ ԵՄ, ԳԻՆՈՎ ԵՄ ԵՍ ԷԼ...
Գինով եմ, գինով եմ ես էլ,
Թեթև եմ, անհոգ, լեզվանի.
Օրորիր մեզ պանդոկ կարուսել,
Օրորիր, օրորիր մեզ գինի։
Պոետ մի անտեր ու անտուն
Գիտեմ ես կորա՛ծ եմ, կորա՜ծ.
Բայց դեռ երգն իմ երգում է տենդում
Օ, երա՜զ է, երա՜զ ու երա՜զ...
Ինչ քաղցր է նստել այստեղ,
Ժպտալ քո խոսքին սեթևեթ...
Իսկ ներսում իմ, ներսում մի ասեղ
Ասղտում է՝ ննջե՜լ առհավետ...
Պարում են, երգում, վետերում,
Սահում ենք եթեր սա եթեր.
Գուցե վաղն իսկ կարդաս թերթերում
Եվ ժպտաս՝ «հանգյա՜վ ի սեր»...