Գեղանկարիչ Գրիգոր Շարբաբչյան, կարդում է Սարգիս Նաջարյանը
Հաղորդումը ներկայացնում է հայ գեղանկարիչ Գրիգոր Շարբաբչյանի (1884-1942) կյանքն ու գործունեությունը։ Սովորել է Փարիզի Ժյուլիանի ակադեմիայում (1904-1910)։ 1913 թվականին Թիֆլիսի հայկական թատրոնում ձևավորել է Շանթի «Հին աստվածներ» պիեսի բեմադրությունը։ Մասնակցել է Հայ արվեստագետների միության (1916) և Հայարտուն (1921) ստեղծմանը, դրանց ցուցահանդեսներին, դասավանդել Հայարտան նկարչական ստուդիայում։ 1921 թվականից՝ Թբիլիսիի հայկական դրամատիկ, թատրոնի գլխավոր նկարիչ էր։ Ձևավորել է Չարենցի «Կապկազ թամաշա», Լերմոնտովի «Դիմակահանդես», Գորկու «Հատակում», Շեքսպիրի «Օթելլո», «Համլետ», Սունդուկյանի «Պեպո», «Քանդած օջախ», «Խաթաբալա», 1922՝ Երևանի պետական թատրոնի առաջին՝ «Պեպո» և այլ բեմադրություններ, 1932 թվականին՝ Վրաստանի օպերայի և բալետի թատրոնում՝ Սպենդիարյանի «Ալմաստ» օպերան ևս։