დედაშვილობა 🤱💖
დედაშვილობის უნაზეს გრძნობას,
ვინ დაუდგინა დრო და თარიღი,
დასაბამია ჩვენი სიცოცხლის,
იგი წუთებს და დღეებს არ ითვლის.
დედის სიყვარულს რად უნდა რიცხვი,
ანდა ვინა სთქვა დღე უიმისოდ,
დედა ერთია და შეუცვლელი,
ჩვენს გულებშია სამარადისოდ.
დედობის განცდა დიდი მადლია,
იგია ქვეყნად სიცოცხლის წყარო,
უტკბილესია, ნუ დაიჯერებთ,
მასავით ვინმემ რომ შეგიყვაროთ.
ნურც დედის სიკვდილს ნუ დაიჯერებთ,
ჩვენ მისი ხსოვნაც მზესავით გვათბობს,
მისი სული ხომ ჩვენთვის ლოცულობს,
და ერთი წუთით არ გვტოვებს მარტო.
ახლა როდესაც ამ სტრიქონებს ვწერ,
მწამს დედის სული დამნათის სხივად,
ან რა დავწერო, მას რომ შევკადრო,
სიტყვებს ვარჩევ და ვალაგებ ფრთხილად.
ამ ლექსსაც შენი სურნელი ასდის,
გაზაფხულივით მავსებდი დედი,
ქედს ვუხრი მე შენს ჭაღარას ლამაზს,
გიძღვნი სტრიქონებს დანამულს ცრემლით.
მაგრამ, რასაც ვგრძნობ ენა ვერ ამბობს,
ან ამ სიყვარულს სად ჩავტევ ლექსში,
დედა იმედის უნაზეს სხივად,
უქრობ ჩირაღდნად ბრიალებს ჩემში.