რას განიცდით ამ ვიდეოს ნახვისას?! მაგალითად: თათია ჩომახიამ(რომელიც პირდაპირ კავშირშია გიოს გარდაცვალებასთან) ისე განიცადა რომ იქვე მიატოვა გიორგი, რომელიც ებრძოდა სიკვდილს და არც კი დაგვირეკა,შემოგვატარა მთელი სამეგრელო გიოს ძიებაში და თვითონ კი გაიქცა არც კი შეუხედავს, ისე განიცადა რო გაიქცა რუსეთში რომ ევლო თეატრებსა და რესტორანში,რომ არ წასულიყო ხო დააკლდებოდა რუსეთის კაფეს ერთი ოფიციანტი, ისე განიცადა რო ეხლა გათხოვდა და ზღაპრული ქორწილი გადაიხადა... გიო კი რომელიც ოცნებობდა შვილზე თათიამ მოუსპო სიცოცხლე და ყველა ოცნებები! ლალი კიტიამ(თათიას დედა) ისე განიცადა რომ შემოგვითვალა "თათია გადარჩა და ან ისე ხომ არ არი რუსეთიდან მოსვლაო და ვერ დავიტირებ გიოსო, ისე განიცადა რომ აღნიშნა თათიას გადარჩენა ტაშფანდურით ეს ხო მას ჩვევად აქვს რო ბიძაშვილებს შვილები უკვდება და ლალი კიტია აღნიშნავს ხოლმე დღეობებით და ქორწილებით, ხო უნდა დააფიქსიროს როგორ განიცდის ახალგაზრდების სიკვდილს, კახა ჩომახია(თათიას მამა)ისე განიცადა რო სამძიმრის თქმა ვერ გაბედა და შეძვრა თავის ცოლის კაბის ქვეშ და ჯერ კიდევ ვერ გამოსულა, სალომე ჩომახიამ ისე განიცადა რომ ამ კადრებს ზღაპარი უწოდა და მე უსუნდისო იმიტომ რომ თათიას რ ვაპატიე გიოს სიკვდილი, მონიკა ნარმანიამ(თათიას ბიცოლა)მან ხო ყველაზე მეტად განიცადა რომ 10დღე ვერ წავიდოდა რუსეთში და თქვა კიდევაც ეს ამბავი რომ არა ახლა ხომ რუსეთში ვიქნებოდიო, თავის თვალწინ გაზრდილ გიოსთვის 10 დგეც დაენანა და რო არ წასულიყო ხო დააკლდებოდა რუსეთს 1 დამლაგებელი,ისე განიცადა რომ გიოს ჩვენ რო დავტიროდით ის და თათიას ბებია(გიოს დიდი მამიდა)ალაგებდნენ თათიასთვის სოფლის ნობათს აბა ცოდვა არისო რუსეთში ისე ხო არ გავუშვებთო გადარჩენილ ჯუჯას, ჯანიკო კიტია ამანაც განიცადა ისე რომ,მე ამ კადრების დანახვისას აზროვნება შეგნება წონასწორობა დავკარგე და ყვირილით მიუვარდი მას და მან ისე მცემა კინაღამ დამახრჩო, გიორგის მეგობრები რომ არა, იმათმა გადამარჩინეს, და ტქვენ რას განიცდით ამ კადრების ნახვისას?! მე?......... მე მსაყვედურობს ყველა ზემოთ აღნიშნული ადამიანი(ადამიანები თუ არიან) რომ შეგნება დავკარგე იმის მერე რაც იმ დღეს მე რო გადავიტანე,... მაპატიე გიო დედიიი მაპატიე, მაგრამ მე ჯერ ვერ და არ შემიძლია ვაპატიოიმ ეშმაკისეულ ხალხს შენი აქ არ ყოფნა... თქვენ რას განიცდით?