Билингки, Аллоҳ азза ва жалла агар бир бандага яхшиликни хоҳласа, унинг айбларини ўзига кўрсатиб қўяди. Қайси бир инсоннинг қалб кўзи очиқ бўлса, унга ўз айблари билинмай қолмайди. Агар айбларини билса, уни даволаш мумкин бўлади. Лекин инсонларнинг кўплари айбларини билишмайди. Инсон биродари кўзидаги озгина кирни кўради-ю, ўзининг кўзидаги каттароқ чўпни кўрмайди.
Ким ўз айбларини билишни хоҳласа, унинг учун тўртта йўл бор: аввалгиси – нафснинг айбини кўра оладиган, хуфёна офатлардан хабардор бир шайхнинг олдида ўтириши ва уни ўз нафсига ҳоким қилиши ҳамда ҳаракатларида унинг маслаҳатига эргашиши. Бу муриднинг шайхи ва шогирднинг устози билан бўлгандаги ҳолатидир. Устоз ва шайх унга нафсининг айбларини билдириб қўяди ва давосини ҳам ўргатади. Ҳозирги замонда эса бундай ҳолатнинг топилиши жуда камёбдир.
тўлиқ матни:
https://islamonline.uz/index.php/islom/tazkiyah/item/4936-ayblar