ДЕҲИ ТИЛЛОӢ Деҳи тиллоӣ, басо хушманзар асти Понғоз, Бо дили пур аз муҳаббат гӯямат ман бо ту роз. Аз канорат дураму ман зиндаам бо ёди ту, Баски парвардӣ маро андар канори худ ба ноз. Кӯҳҳои сарбаландат доимо пеши назар, Баҳри ту ман месароям гоҳ гоҳ бо сӯзу соз. Ҳар саҳар хуршеди ховар аз бари Шом