ՄՏԱՊԱՏԿԵՐ…
Ես հաճախ եմ նայում լուսնին,
Քո պատկերն եմ գծագրում,
Քո հայացքը, որ հավիտյան,
Աչքերիս մեջ է ապրում։
Ես հաճախ եմ նայում երկինք,
Այնտեղ քեզ եմ թաքցրել,
Ուզում եմ, որ մաքուր մնաս,
Որպես հոգուս միակ Աստղիկ։
Հարդագողի ճամփաներով,
Կայցել եմ քեզ ամեն գիշեր,
Ամեն մութին լույս երգելով,
Սեր կվառեմ հուհրալով։
Արեւներից կրակ կառնեմ,
Ու կընծայեմ տաճարիդ…
Որպես նվեր աստվածուհուդ,
Որպես սիրո հավերժ դաշիք։
Սահման չունի հոգուս սերը,
Ինչպես տիեզերքն անսահման,
ես կապույտն ուզում ապրել…
եվ քո Սերը սրբազան։
Ես հաճախ եմ նայում լուսնին,
Ու երկնքին աստղավառ,
Ծիր Կաթինով կգամ այցի,
Սիրո երգով կենարար։
…………………………………………
…………………………………………
…………………………………………
…………………………………………
Ես հաճախ եմ նայում լուսնին,
Քո պատկերն եմ գծագրում,
Քո հայացքը, որ շատ հաճախ,
Աչքերիս մեջ է ապրում։
Արա Նախշքարյան