Бугун мен, буюк шоир, мутафаккир ва туркий адабиёт классиги Низомиддин Мир Алишер Навоий хотирасига ҳурмат бажо келтиришга қарор қилдим. Бу муҳим кунда Ботир Закировнинг ажралмас овози остида Сайфи Жалил мусиқасига асосланган Мажнуннинг монологи янграмоқда – бу асар менинг юрагимга муҳрланган ва мен уни ёддан биламан.
Санъат ва шеърият нафақат ҳаётнинг безаги, балки унинг мазмунидир. Бу – Оллоҳга, Яратгувчига, борлиқнинг ўзига бўлган муҳаббатдир. Муҳаббатсиз инсон қалби бўш бўлади. Мусиқага ошно бўлинг. Шеъриятни севинг. Алишер Навоий оламини кашф этинг.
Бу кунни шунингдек, Туркияга қилган сафаримга, маданият ва тарих билан учрашувга, Айя-София (Ая-София) билан танишувга бағишлайман. Санъат миллатларни бирлаштирсин, Низомиддин Мир Алишер Навоий шеърияти эса бизга эзгу ниятлар учун илҳом бахш этсин.
Байрам муборак бўлсин, азиз ватандошлар ва туркий дунё дўстлари! ✨