Հայրիկ իմ անգին եկել եմ այցի ես քո շիրիմին,
ՈՒ ցավն է կրծում իմ տանջված հոգին,
Հա՛յր իմ սիրելի, կարոտե՜լ եմ քեզ
Բարի ժպիտդ հայացքդ խոհեմ:
Հոգիս դարձել է լուռ ու մտածկոտ
Տես քարացել է շուրջս ամեն ինչ,
Իմ շուրջը քանդված աշխարհ եմ տեսնում
Սաստկալի ցավից խենթ սիրտս է ոռնում :
Շատ եմ ափսոսում օրերը անցած,
Քո կատակները, սերդ նվիրված...
Տխուր եմ անչափ որ չկաս կողքիս
Մեր բաժանումի այս մենությունից
Կարոտով լցված մերկ լռությունից
ՈՒզում եմ ճչալ, որ չեմ դիմանում ...
ՈՒզում եմ գրկել հոգիդ համբուրել,
Ծնկել շիրիմիդ հողդ համբուրել,
ՈՒզում եմ լսել ձայնը քո անուշ
Ա՜խ, ինչպե՞ս դարձար կյանքին մի վառ հուշ.